الوقت_ داستان دلخراش کودک فلسطینی هند رجب، دختر 6 ساله از جایی شروع می شود که او در کنار خانواده‌اش در یک ماشین گرفتار شده و توسط ارتش اسرائیل به گلوله بسته شد.و حالا او به نمادی برای تراژدی غزه تبدیل شده است.شهادت او جهان را متاثر کرد تا جایی که بر اساس صوت تماس تلفنی این دختر شش ساله با هلال احمر، فیلمی ساخته شد و در جشنواره های جهانی به نمایش درآمد.
قصه تلخ دختر پنج‌ساله فلسطینی که با شلیک ۳۵۵ گلوله ارتش رژیم صهیونیستی جان باخت، در قالب فیلم «صدای هند رجب» بر پرده جشنواره ونیز رفت و جایزه «شیر نقره‌ای» را به دست آورد؛ روایتی که بار دیگر نگاه جهانیان را متوجه رنج کودکان غزه کرد.
فیلم مستند «صدای هند رجب» به کارگردانی «کوثر بن هنیه» فیلمساز تونسی با بازسازی این رویداد و بهره‌گیری از صدا‌های واقعی هند در واپسین لحظات زندگی‌اش، در سوم سپتامبر در بخش مسابقه رسمی جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز به نمایش درآمد.
این اثر، که جایزه «شیر نقره‌ای» را کسب کرد، تلاش دارد به روایت رنج‌های ملت فلسطین بپردازد و آن‌گونه که سازندگانش تأکید کرده‌اند، نگاه‌ها را بر حق آنها برای آزادی و کرامت انسانی متمرکز کند. این فیلم اولین نمایش جهانی خود را در بخش مسابقه اصلی هشتاد و دومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز در ۳ سپتامبر ۲۰۲۵ داشت.
این کودک پیش از شهادت، بیش از سه ساعت از طریق تماس تلفنی با نیروهای امداد و دفاع شهری فلسطین در ارتباط بود و بار‌ها از وضعیتش گزارش داد و کمک خواست، اما تماس سرانجام قطع شد و امدادگران نتوانستند به او دست یابند. تلاش یک آمبولانس انجمن هلال‌احمر فلسطین نیز برای رسیدن به محل بی‌ثمر ماند، چراکه خودرو امدادی هدف قرار گرفت و ۲ امدادگر به نامهای «یوسف زینو» و «احمد المدهون» جان خود را از دست دادند.
در آن زمان هلال احمر فلسطین یک پیام صوتی منتشر کرد که در آن صدای لیان به گوش می‌رسید که تلاش می‌کرد نیروهای امدادرسان را در جریان تحولات آن منطقه قرار دهد. وی در این پیام صوتی گفت: تانک‌ها در کنار ما هستند و ما در داخل خودرو هستیم. بعد از این پیام صوتی صدای گلوله باران شدید و فریادهای لیان به گوش رسید و ارتباط قطع شد.هلال احمر فلسطین نیز اعلام کرد که پیکر ۲ تن از نیروهای امدادرسان بعد از ناپدید شدن آنها در جریان مأموریت نجات جان این دختر بچه فلسطینی طی ۱۲ روز گذشته پیدا شده است.
کارگردان این اثر می گوید:«سینما نمی‌تواند هند را بازگرداند و نه می‌تواند جنایتی را که علیه او مرتکب شدند پاک کند. هیچ چیز نمی‌تواند آنچه را که از او گرفته شد جبران کند، اما سینما می‌تواند صدای او را حفظ کند و آن را فراتر از مرزها طنین‌انداز سازد.صدای او همچنان پژواک خواهد داشت تا زمانی که پاسخگویی واقعی شود، تا وقتی که عدالت برقرار گردد.»
سینما بر مدار فلسطین
جشنواره ونیز امسال آشکارا تحت‌تاثیر فعالیت‌های گروه‌های ضدجنگ و حامی حقوق فلسطینیان و خاصه این فیلم بود. حواشی‌ای که از همان ابتدا بر متن جشنواره می‌چربید. فضای تمام روزهای جشنواره متأثر از اعتراضات به جنگ غزه بود.
نمایش‌ها و فرش قرمزها نیز صحنه‌ای برای بیان دیدگاه‌های ضدجنگ و حمایت از فلسطین بود.چندروز مانده به آغاز جشنواره نیز، کمپینی به‌نام «ونیز برای فلسطین» نامهای سرگشاده خطاب به برگزارکنندگان جشنواره نوشتند و از آنها خواستند که موضعی روشن نسبت به جنگ غزه بگیرند.
طی روزهای برگزاری جشنواره نیز تجمعات گسترده‌ای در مسیرهای منتهی به کاخ سینمایی در قالب تظاهرات خیابانی، کمپین‌های بایکوت، برافراشتن فلسطین بر فراز سالن‌ها و نمایش فیلم‌هایی با موضوع فلسطین برگزار شد.
شعارها و اعتراض‌ها را به رنج شهروندان غزه ارجاع می‌دادند و یک درخواست مشترک داشتند؛ توقف کشتار انسان‌های بی‌گناه. این پس‌زمینه اعتراضی، هم در نشست‌های خبری و هم در حاشیه فرش قرمز، بحث‌‌ها و گفت‌وگو‌ها به‌شکلی مشهود اما اجتناب‌ناپذیر نمود داشت.
می توان گفت بعد از محکومیت های حقوقی در دادگاه لاهه علیه نسل کشی در غزه و شخص نتانیاهو حالا دیگر صنعت سینما هم در دفاع از غزه فریاد عدالت‌خواهی سر می دهد.
جهان دیگر نمی تواند در مقابل این همه جنایت و وحشی گری های بی حد و حصر رژیم کودک کش صهیونی بی‌تفاوت بماند و از هر ابزاری که در اختیار دارد مسئله غزه را برجسته می‌کند.
به وضوح مشخص است امسال جشنواره ونیز دیگر صرفا در چارچوب یک رویداد هنری برگزار نشد و فراتر رفت. جشنواره امسال به قطب خبری جهان برای موضوعات انسانی تبدیل شد. این موضوع نشان می‌دهد جهان آگاه‌تر شده و دیگر روایت‌سازی کانال‌های صهیونیستی برای توجیه جنایت‌هایشان بی‌اعتبار است.
پیش تر هم کتاب «ماهی‌ها به دریا برمی‌گردند» اثر مرضیه اعتمادی به‌عنوان اثر برتر بخش خاطره موفق به دریافت «جایزه جهانی ادبیات فلسطین» معرفی شده بود.
