بازگرداندن سوریه به این اتحادیه، به معنای به رسمیت شناخته شدن نظام فعلی دمشق در منطقه است. در این صورت به رغم هزینه های زیادی که غرب در سوریه کرد، نقشه هایش با شکست روبرو خواهد شد و در این میان اسرائیل بیش از همه ضرر خواهد کرد. از همین رو احتمال اینکه اسرائیلی ها بر روی مقامات مصری فشار بیاورند تا رویکردهای شان را در قبال سوریه و لبنان تغییر دهند بسیار زیاد است. اگرچه مقامات قاهره نیز پذیرش چنین مساله ای را منوط به گرفتن امتیازات اقتصادی و نظامی از عربستان و اسرائیل خواهند کرد.
الوقت- روابط اسرائیل با مصر در نتیجه امضای پیمان کمپ دیوید و پس از چند دهه خصومت و درگیری رو به بهبودی گذاشت. با توجه به اهمیت این پیمان در روابط سیاسی اعراب با رژیم صهیونیستی، مقامات تل آویو همواره نسبت به تغییر رهبران قاهره حساس بوده اند.
در همین راستا عبدالفتاح السیسی که با حمایت عربستان و در نتیجه کودتای ارتش علیه مرسی در سال 2014 به قدرت رسید، در مرکز توجه اسرائیل قرار گرفت. به دلیل پشتیبانی آل سعودی از رئیس جمهور جدید مصر، گمان نمی رفت قاهره سیاست های ضد اسرائیلی در پیش گیرد. در این شرایط مطرح کردن دوباره موضوع «صلح داغ» توسط السیسی در شصت و هشتمین سالروز تاسیس رژیم صهیونیستی و تلاش برای پیوستن سایر اعراب به خصوص ریاض به پیمان کمپ دیوید در کنار اعطای مالکیت دو جزیره استراتژیک تیران و صنافیر به عربستان این گمان را تقویت کرد.
از این رو السیسی در دو سال گذشته با اسرائیل مناسبات گرمی داشت که این مساله تا حد زیادی به وابستگی اقتصادی مصر به دلارهای عربستان مبتنی بود. اما پس از بروز تنش میان قاهره و ریاض، به نظر می رسد دوران روابط دوستانه مصر با رژیم صهیونیستی هم به سر آمده باشد.
در همین راستا به دنبال سفر میشل عون، رئیس جمهوری لبنان به مصر، سفیر و کارکنان سفارت اسرائیل در قاهره به بهانه مسائل امنیتی این کشور را ترک کردند. خروج مقامات اسرائیلی از این کشور چنان یکباره صورت گرفت که وزارت خارجه مصر نیز پس از انتشار این خبر، نسبت به آن اظهار بی اطلاعی کرد.
به نظر می رسد نگرانی تل آویو از تغییر در خط و مشی قاهره نسبت به تحولات خاورمیانه و سوریه دلیل این امر باشد. اسرائیل تلاش دارد با تحت فشار قرار دادن السیسی مانع نزدیکی او به جریان میشل عون شود.
در این خصوص جورج علم، روزنامه نگار لبنانی و کارشناس امور دیپلماتیک نیز سفر میشل عون به مصر را به برگزاری اجلاس سران اتحادیه عرب که قرار است اواخر مارس در اردن برگزار شود، نسبت داد و خاطر نشان کرد: هدف ازبرگزاری این اجلاس، اعلام آغاز فعالیت مشترک کشورهای عربی و بررسی بحران های منطقه از جمله سوریه، عراق، لیبی و یمن است.
از دید این روزنامه نگار لبنانی، بازگشت سوریه به اتحادیه عرب در زمره منافع مشترک مصر و لبنان است که میشل عون در دیدار با السیسی به این موضوع اشاره کرده است.
واقعیت این است که لبنان و مصر نسبت به حضور تروریست ها و تداوم حضورشان در آینده احساس خطر می کنند. لبنان علاوه بر تحمل هزینه های زیاد برای اسکان آوارگان سوری در 6 سال گذشته، با خطرات نفوذ تروریسم در داخل نیز روبرو بوده است. مصر هم در منطقه شبه جزیره سینا با مشکلات تروریستی و تلاش داعش برای تبدیل این حوزه جغرافیایی به پایگاه مواجه بود. از این رو نگرانی در مورد آینده و برنامه ریزی برای پایان دادن به این وضعیت در دستور کار قاهره و بیروت قرار گرفته است.
رهبران این دو کشور به خوبی می دانند آمریکا تمایلی به مبارزه جدی با تروریسم ندارد و در نتیجه هرگونه تعلل در این رابطه به ضرر امنیت و تمامیت ارضی منطقه از جمله مصر و لبنان خواهد بود.
علاوه بر این چنین به نظر می رسد لبنان خواهان میانجیگری میان ایران و مصر باشد. چرا که تحولات 6 سال گذشته منطقه نشان می دهد تنها ایران در برخورد با تروریسم عزم جدی داشته و این مساله می تواند در راهکار مصر و لبنان بسیار تاثیرگذار باشد.
در این رابطه جورج علم اظهار داشت: «روابط ایران و مصر در مذاکرات مقامات لبنانی و مصری مطرح شده و رئیس جمهوری لبنان نظر خود را در خصوص این روابط ابراز داشته است. ترمیم پل ارتباطی بین مصر و ایران می تواند عامل برقراری امنیت و ثبات در خاورمیانه باشد.»
با توجه به روابط خوب میشل عون با حزب الله لبنان، اسرائیل این تحرکات را برای خود خطرناک می بیند. در صورت تحقق اهداف رئیس جمهوری لبنان، نقش جمهوری اسلامی ایران در خاورمیانه بیش از پیش افزایش خواهد یافت و این گزینه ای نیست که آمریکا و رژیم صهیونیستی نسبت به آن بی تفاوت باشند.
از طرفی طبق گفته های ادمون صعب، روزنامه نگار لبنانی، میشل عون تلاش دارد تا سوریه را به جمع کشورهای عرب برگرداند تا توازن قوا یکبار دیگر در اتحادیه عرب برقرار شود.
بازگرداندن سوریه به این اتحادیه، به معنای به رسمیت شناخته شدن نظام فعلی دمشق در منطقه است. در این صورت به رغم هزینه های زیادی که غرب در سوریه کرد، نقشه هایش با شکست روبرو خواهد شد و در این میان اسرائیل بیش از همه ضرر خواهد کرد. از همین رو احتمال اینکه اسرائیلی ها بر روی مقامات مصری فشار بیاورند تا رویکردهای شان را در قبال سوریه و لبنان تغییر دهند بسیار زیاد است. اگرچه مقامات قاهره نیز پذیرش چنین مساله ای را منوط به گرفتن امتیازات اقتصادی و نظامی از عربستان و اسرائیل خواهند کرد.
