الوقت- تروریسم رسانه ای "Media Terrorism" و جنگ نرم "Soft War" اصطلاحاتی هستند که همزمان با پیدایش و گسترش پدیده شبکه های ماهواره ای در ادبیات سیاسی جهان رواج یافت.
هر کشوری که با تخصص و فناوری بالاتری و با امکانات مالی بیشتری از این پدیده سلباً و یا ایجاباً استفاده کند بطور طبیعی جایگاه مهمتری در منطقه و جهان پیدا می کند.
امروزه در عصر انفجار اطلاعاتی، رسانه ها کارائی بالاتری حتی از بمب های کشتار جمعی دارند زیرا معمولا رسانه، افکار عمومی، اعتقادات وباورهای مردم را هدف قرار می دهد در حالی که یک بمب ممکن است مجموعه ای از انسانها را نابود کند.
اكثر مطالعاتي كه درباره ارتباط ميان تروريسم و رسانه صورت پذيرفته است، تمركزشان را بر روي پاسخي كه از طرف رسانه نسبت به رويدادهای تروريستي داده ميشود، قرار داده اند. آنها به طور كلي به اين نتيجه رسيده اند كه ارتباط ميان تروريسم و رسانه يك ارتباط هم زيستانه است كه گروههاي تروريستي از رسانه به عنوان ابزاري برای رساندن پيامهاي خود به گروه مخاطبان هدف استفاده مي كنند.
رسانه های جمعي با تاكيدی كه روي تروريسم مي كنند يك آينده نامشخصي را در برابر ديدگان مخاطبان خود ترسيم مي كنند. مثلاً در ايالات متحده آمريكا بعد از حملات تروريستي يازده سپتامبر رسانه هايي كه مطالب مربوط به عمليات های تروريستي را منعكس مي كردند باعث بالا رفتن ميزان ترس مخاطبان آمريكايي شدند. اين ترس باعث شد كه سياستمداران آمريكايي با تاكيد بر خطر حملات تروريستي شروع به لشگركشی به كشورهای مختلف كنند و با اين ابزار افكار عمومي ايالات متحده را در برابر خواست های جنگ طلبانه شان متقاعد كنند.
شايد بتوان گفت كه يكي از با نفوذترين نظريه پردازان تروريسم نوين، كارلوس ماريگلاي برزيلي باشد، او در مقاله اي با عنوان (دفترچه چريكهاي شهري) نوشته است: ربودن چهره هاي شناخته شده به علت فعاليتهاي هنري، ورزشي يا فعاليتهاي ديگر كه هيچ اظهار نظر سياسي نكرده اند شايد بتواند نوعي از تبليغات را به نفع انقلابيون ايجاد كند... رسانه های جمعي نوين تنها با اعلام آنچه اداره كل آموزش و پژوهش معاونت سياسي انقلابيون انجام مي دهند، ابزارهاي مهمي براي تبليغات هستند. جنگ اعصاب يا جنگ رواني، يك روش مبارزه بر پايه كاربرد مستقيم يا غيرمستقيم رسانه هاي جمعي است.
روشن است كه تروريستها در برنامه ريزی اقدامات خود، رسانه ها را عامل اصلي در نظر مي گيرند. آنها، اهداف، مكان و زمان را براساس ترجيحات رسانه ای انتخاب كرده و تلاش مي كنند تا معيارهای ارزش رسانه ای، زمان بنديها و مهلت های رسانه ای را برآورده سازند. آنها كمكی های تصويری از قبيل فيلم، قطعات ويدئويي از حملات و اعتراضات به زور گرفته شده از گروگانها، مصاحبه های ضبط شده و اعلام وفاداری های اجراكنندگان خشونت را ساخته و آماده مي كنند و همچنين اطلاعيه های خبری مطبوعاتي و ويدئويي حرف های ارائه مي كنند.
تروريستهای جديد، رسانه ها را با تبليغات در پوشش خبری، به صورت مستقيم و غيرمستقيم تغذيه مي كنند. آنها همچنين پوشش خبری را زير نظر گرفته و گزارشهای روزنامه نگاران مختلف و سازمان های رسانه ای آنها را از نزديك بررسي مي كنند. فشار تروريستها بر گزارشگران شكلهای بسياری به خود مي گيرد: از ميزباني باز و دوستانه گرفته تا تهديدهای مستقيم، باج گيری و حتي قتلهای ارعاب آميز.
بالاخره سازمان های تروريستي رسانه های خودشان را ميچرخانند - از كانالهای تلويزيوني گرفته، خبرگزاری ها، روزنامه ها و مجلات، كانالهای راديويي و نوارهاي صوتي و تصويری تا جديدترين آنها يعني پايگاه های تارنمای اینترنتی.
تروریست های فوق مدرن از ثمرات جهانی سازی و فناوری نوین برای برنامه ریزی ، هماهنگی و اجرای اقدامات مرگبار خود بهره می برند. این تروریست ها که دیگر از نظر جغرافیایی در قلمرو خاصی محدود نبوده و از نظر مالی یا سیاسی به کشور خاصی وابسته نیستند، برای پیش بردن دستورات جنایتکارانه خود بر توانایی های ارتباطی پیشرفته ، از جمله اینترنت ، تکیه می کنند. از دیدگاه وایمن (Weimann) تروریسم و اینترنت به دو صورت به یکدیگر مرتبط هستند. اول این که اینترنت عرصه ای شده است برای آن که هم گروهها و هم افراد پیامهای نفرت و خشونت خود را منتشر کنند و در عین پرداختن به جنگ روانی ، با یکدیگر، پیروان و هوادارانشان ارتباط برقرار کنند. دوم این که هم افراد و هم گروهها سعی کرده اند به شبکه های کامپیوتری حمله کنند. این حملات به تروریسم یا جنگ «سایبر» مشهور شده است اما در این مقطع ، تروریست ها از اینترنت بیشتر استفاده کرده و بهره می برند تا این که آن را مورد حمله قرار دهند. دلایلی که می توان گفت اینترنت یک محیط ایده آل برای فعالیت های تروریستی است، عبارتند از :
هیچ نوع کنترل حکومتی مثل سانسور ، قانونگذاری و... بر آن اعمال نمی شود.
مخاطبان وسیع و گسترده ای از آن استفاده می کنند.
دسترسی به آن آسان است. یک نوع ارتباط پویا در آن است
. جریان سریع اطلاعات در آن روی می دهد. محیطی چند رسانه ای است».
