الوقت- درحالی که غزه در سایه جنایت‌های گسترده رژیم صهیونیستی به ویرانه تبدیل شده و جای امنی در این باریکه وجود ندارد، اما سران این رژیم به این وضعیت اسفبار نیز راضی نشده و قصد دارند حلقه محاصره فلسطینیان را تنگتر کنند.
در این رابطه، پارلمان رژیم صهیونیستی (کنست) روز دوشنبه لایحه ممنوعیت فعالیت آژانس کار و امدادرسانی آوارگان فلسطینی (آنروا) در اراضی تحت اشغال این رژیم را تصویب کرد. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر صهیونیستی در دفاع از این قانون مدعی شد:«باید کارمندان آنروا که در فعالیتهای «تروریستی» علیه اسرائیل دست دارند، مجازات شوند».
رسانه‌های عبری اعلام کردند که قانون جدید شامل ممنوعیت فعالیت آنروا در قدس، غزه و کرانه باختری است.
بر اساس این لایحه، توافقنامه سال ۱۹۶۷ که به آنروا اجازه فعالیت در اراضی اشغالی را می‌داد، ملغی می‌شود و تمامی فعالیتهای این آژانس متوقف شده و هر گونه ارتباط مسئولان صهیونیستی با کارمندان آنروا ممنوع خواهد شد.
هدف این قانون «جلوگیری از هرگونه فعالیت آنروا در اسرائیل» است و تصریح می‌کند که «آنروا هیچ دفتر نمایندگی فعالیت نخواهد کرد، هیچ خدماتی ارائه نخواهد کرد و هیچ فعالیتی را مستقیم یا غیرمستقیم در اسرائیل انجام نخواهد داد».
واکنشهای جهانی
این اقدام پس از آن صورت گرفت که کمیته امور خارجی و امنیت کنیست ۱۳ اکتبر لایحه‌ای را برای منع فعالیت آنروا تصویب کرد، که این امر راه را برای رأی‌گیری دوم و سوم در صحن عمومی کنیست و تبدیل شدن آن به قانون هموار می‌کند، اقدامی که خشم سازمان ملل و جامعه جهانی را برانگیخت.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل تأکید کرد که تصویب قانون ممنوعیت فعالیت آنروا، غیرقابل‌قبول است و عواقب بدی برای آوارگان فلسطینی دارد. آنروا نیز تصویب این قانون را به شدت محکوم کرد.
جنبش حماس در بیانیه‌ای تأکید کرد:«ما تصویب قانون ممنوعیت فعالیت آنروا را محکوم و مخالفت خود را با آن اعلام می‌کنیم و آنرا بخشی از جنگ برای از میان بردن آرمان فلسطین قلمداد می‌کنیم».
هفت کشور فرانسه، آلمان، بریتانیا، کانادا، استرالیا، ژاپن و کره جنوبی نیز نگرانی عمیق خود را از ممنوعیت احتمالی فعالیتهای آنروا اعلام کرده و هشدار دادند که این آژانس خدمات انسانی و ضروری را برای بقای آوارگان فلسطینی فراهم می‌کند.
آمریکا با اینکه همدست یاغی‌های تل‌آویو است اما برای خالی نبودن عریضه واکنشی نشان داد و اعلام کرد: ما به اسرائیل گفتیم که نسبت به قانون پیشنهادی برای ممنوعیت آنروا عمیقا نگرانیم».
وظایف آنروا چیست؟
آنروا که مخفف «آژانس امداد و کار سازمان ملل برای پناهندگان فلسطینی» می‌باشد، سازمانی است که در سال ۱۹۴۹ توسط سازمان ملل تأسیس شد و وظیفه دارد به پناهندگان فلسطینی که به دلیل درگیری‌های طولانی‌مدت از خانه و کاشانه خود آواره شده‌اند، کمکهای بشردوستانه ارائه کند.
پس از جنگ ژوئن 1967 و اشغال کرانه باختری و نوار غزه توسط اسرائیل، ده اردوگاه برای اسکان موج جدیدی از آوارگان، اعم از پناهنده و غیرپناهنده ایجاد شد که مدیریت آنها برعهده آنروا گذاشته شده بود.
یکی از مهم‌ترین بخش‌های فعالیت آنروا، ارائه آموزش رایگان به پناهندگان فلسطینی است که در چند دهه گذشته با ساخت مدارس در غزه و تدریس در مقاطع مختلف، فرصتهای شغلی زیادی را برای جوانان این باریکه فراهم کرده است. فعالیت در بخش خدمات درمانی بخش بزرگی از فعالیتهای آنروا را تشکیل می‌دهد. این خدمات شامل مراقبت‌های اولیه، واکسیناسیون و برنامه‌های پیشگیری از بیماری‌ها است.
هدف آنروا از این اقدامات، بهبود سطح بهداشت عمومی در بین پناهندگان و کاهش شیوع بیماری‌ها در این جامعه است. علاوه بر کمکهای آموزشی و بهداشتی، آنروا برنامه‌های اجتماعی و روانی نیز برای پناهندگان فلسطینی در نظر گرفته است. این برنامه‌ها به ویژه برای کودکان و جوانانی که در معرض آسیب‌های روانی ناشی از جنگ و آوارگی هستند، ارائه می‌شود.
با وجود مشکلات، آنروا نقش بسیار مهمی در بهبود وضعیت پناهندگان فلسطینی ایفا می‌کند. این سازمان توانسته است که با ارائه خدمات مختلف، شرایط زندگی بسیاری از پناهندگان را بهبود بخشد.
آینده آنروا به میزان حمایتهای مالی و بین‌المللی بستگی دارد. اگر این حمایت‌ها به میزان کافی ادامه یابد، این آژانس می‌تواند به ارائه خدمات خود به پناهندگان فلسطینی ادامه دهد اما اگر مشکلات مالی و سیاسی همچنان ادامه پیدا کند، آنروا ممکن است مجبور شود که برخی از برنامه‌های خود را کاهش دهد یا حتی در مناطقی به طور کامل فعالیتهای خود را متوقف کند.
نقش آنروا در جنگ غزه
آنروا که در 8 دهه گذشته به دلیل زندگی زیر سایه اشغالگران، روزهای سخت را تجربه کرده است، پس از حمله ارتش صهیونیستی به غزه در هفت اکتبر 2023، خود را مسئول حمایت از حدود 2.2 میلیون نفر از جمله ساکنان غزه، پناهندگان و دیگران دانست و با همه توان به خدمت رسانی در مراکز بهداشتی و تامین مواد غذایی شتافت. کارمندان آنروا با وجودتمام مانع‌تراشی‌های اسرائیل کمکهای بشردوستانه را که هر از گاهی به غزه ارسال می‌شد، دریافت و آنرا بین مردم توزیع می‌کردند.
برآوردهای آژانس سازمان ملل و سازمان‌های حقوق بشر محلی و بین‌المللی حاکی از آن است که دو میلیون فلسطینی در نتیجه تهدیدات اسرائیل مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند و اکثر آنها به مدارس و کمپ‌های وابسته به آنروا پناه برده‌اند.
همه ساکنان غزه برای زنده ماندن در غیاب توانایی تولید یا واردات مواد غذایی به کمک خارجی وابسته هستند، اما کمکهای بشردوستانه به تنهایی نمی‌تواند نیازهای اولیه مردم را برآورده کند.
اگرچه سازمان ملل، آژانس‌های کمک‌رسان بین‌المللی و سازمان‌های غیردولتی توانسته‌اند کمکهای بشردوستانه محدودی را به‌رغم شرایط بسیار دشوار ارائه کنند، اما این مقادیر بسیار کمتر از آن چیزی است که برای جلوگیری از ترکیب مرگبار گرسنگی، سوء تغذیه و بیماری لازم است و کمبود غذا، آب سالم و کمکهای پزشکی در مناطق شمالی گسترده است.
آنروا با توجه به مشکلاتی که به دلیل بسته شدن گذرگاه‌ها و بازرسی چند مرحله‌ای از کامیونهای حامل اقلام بشردوستانه وجود دارد، به ترسیم تصویری واقعی از وضعیت وخیم انسانی در غزه کمک کرده است.
با توجه به اینکه آنروا بزرگترین سازمان کمک‌رسان در جنگ غزه بود، صهیونیستها آن را مانع برنامه‌های خود برای کوچاندن فلسطینیان می‌بینند و به همین خاطر از همان روزهای اول جنگ در کنار کشتار فلسطینیان، کارمندان این سازمان را نیز از جنایات خود بی‌نصیب نگذاشتند.
آنروا دو هفته پیش اعلام کرد که در یکسال گذشته از جنگ غزه، 231 کارمند آن توسط صهیونیستها کشته شده‌اند، آماری که تاکنون سابقه نداشته است. اسرائیل حتی تعدادی از کارمندان آنروا را به اتهام همکاری با حماس زندانی کرد و از دید نتانیاهو و دوستانش آنروا یک سازمان تروریستی قلمداد می‌شود که سرزمینهای اشغالی را ناامن کرده است.
علاوه‌بر این، ارتش اسرائیل حتی مدارس و مراکز درمانی و کمپ‌های وابسته به آنروا را هم تخریب کرده است. آنروا هفته گذشته اعلام کرد که بیش از ۷۰ درصد مدارس این نهاد در این باریکه توسط ارتش رژیم صهیونیستی بمباران و تخریب شده یا خسارت جدی به آن وارد شده است. مکانهایی که بر اساس قاوانین جنگی حمله به آنها ممنوع است اما صهیونیستها بدون توجه به اصول انسانی، این مراکز را که در این روزهای دشوار به پناهگاه موقت آوارگان تبدیل شده‌اند نابود کردند.
اهداف تل‌آویو از ممنوع کردن آنروا
روابط بین آنروا و رژیم صهیونیستی برای مدت طولانی متشنج بود اما از زمان آغاز جنگ در غزه بدتر شده است. اسرائیل بارها خواستار انحلال آنروا و انتقال وظایف آن به دیگر آژانس‌های سازمان ملل شده است ولی موفقیتی کسب نکرده است.
دولت تندرو نتانیاهو که اصرار دارد باید شمال غزه را اشغال کرده و برای همیشه از دست گروه‌های مقاومت در این منطقه خلاص شود، هر مانعی که سر راه سیاستهای جنگ طلبانه‌اش قرار بگیرد را حذف می‌کند.
کارمندان آنروا که جنایات صهیونیستها را در غزه مشاهده می‌کنند و هر روز هشدار می‌دهد که جهان باید ماشین کشتار اسرائیل را متوقف کند، در نبود رسانه‌های خارجی بهترین روایتگر نسل‌کشی فلسطینیان توسط رژیم اشغالگر بودند و لذا دولت نتانیاهو برای اینکه جنایتهایش سربسته بماند و به بیرون از اراضی اشغالی درز نکند، آنروا را مانع بزرگی بر سر راه پروژه‌های اشغالگری می‌داند.
در حال حاضر، ارتش اسرائیل به دنبال اجرای «طرح ژنرال‌ها» و اشغال شمال غزه است و حدود 400 هزار فلسطینی ساکن در این منطقه با وجود هشدارهای ارتش صهیونیستی برای تخلیه، همچنان در مدارس و کمپ‌های متعلق به آنروا حضور دارند و به هیچ وجه حاضر نیستند سرزین خود را ترک کنند. بنابراین، نتانیاهو قصد دارد با ممنوع کردن فعالت آنروا و قطع تنها نهاد کمکرسانی به ساکنان شمالی، فلسطینیان را تحت فشار قرار دهد تا هر چه سریعتر این منطقه را ترک کنند. زیرا طرح ساخت شهرکهای جدید در مناطق شمالی غزه با جدیت از سوی افراطی‌ها پیگیری می‌شود و ساکنان فلسطینی و آنروا مانع جدی در برابر این برنامه خطرناک هستند.
همچنین با توقف فعالیت آنروا، خطر قحطی شدید در کمین فلسطینی‌ها است. در شرایطی که غزه با فاجعه انسانی مواجه است، حضور آنروا می‌توانست تا حدودی از آلام فلسطینیان بکاهد اما صهیونیستها کمکهای محدود به مردم فلسطین را هم برنمی‌تابند و می‌خواهند این آب باریکه را نیز مسدود کنند.
رژیم صهیونیستی درصدد است با تنگتر کردن حلقه محاصره و گرسنگی دادن به ساکنان غزه، آنها را از اراضی اشغالی کوچانده و مسیر توسعه طلبی ارضی را هموار کند و این هدف با ممنوع کردن فعالیت آنروا زودتر محقق خواهد شد.
با توجه اینکه سازمان ملل و دبیرکل آن در یکسال گذشته انتقادات شدیدی از جنایات تل‌آویو در غزه انجام داده‌اند، به همین دلیل ممنوع کردن فعالیتهای آنروا، نوعی دهن کجی به این سازمان بین‌المللی نیز به شمار می‌رود زیرا رژیم صهیونیستی در اجرای برنامه‌های اشغالگرانه هیچ صدای مخالفی را تحمل نمی‌کند حتی سازمان ملل.
اسرائیل با این اقدام عملا شمشیر را برای جامعه جهانی از رو بسته است و این پیام را به آنها می‌فرستد که نمی‌توانند جلوی کشتار فلسطینیان را بگیرند و هر چه فشارهای بین‌المللی علیه این رژیم بیشتر شود، جنایت علیه فلسطینیان نیز تشدید خواهد شد.
