هدف بزرگ سران رژیم آلخلیفه از خرید باشگاه آث میلان حتی فراتر از اهداف اقتصادی، زدودن و پاک کردن ماهیت ضد حقوق بشری از این کشور در جامعه بینالمللی است. این رژیم تلاش دارد با خرید یکی از محبوبترین باشگاههای جهان، در میان جمعیت عالبا نا آشنا با سیاست و ماهیت رژیم آل خلیفه برای حکومت خود در سطح جهانی مشروعیت کسب کنند
به گزارش «الوقت» در ادامه رغبت ویژه کشورهای عربی برای ورود به عرصه مدیریت ورزشی و باشگاهداری، به نظر میرسد حاکمان رژیم آل خلیفه تداوم راهبرد سران کشورهای قطر، عربستان و امارات متحده عربی را در پیش گرفتهاند. گزارشها حاکی از آن است که شرکت متمول «اینوستکورپ بحرین» برای خرید سهام و مدیریت باشگاه آثمیلان ایتالیا به توافق رسیده است. در صورت انتقال نهایی مالکیت باشگاه میلان به شرکت بحرینی باشگاه پرافتخار ایتالیایی جزو 4 باشگاه متمول فوتبال جهان بعد از پاری سن ژرمن، سیتی و نیوکاسل قرار میگیرد.
قبلتر باشگاههای بزرگی همانند منچسترسیتی و پاریسن ژرمن از سوی دو کشور امارات و قطر خریداری شده بودند اما تا کنون هیچ باشگاه بزرگی در ایتالیا از سوی اعراب خریداری نشده بود.
در سالهای گذشته این بیشتر شرکتهای چینی بودند که به سوی سرمایهگذاری و باشگاه داری در ایتالیا رغبت نشان داده بودند که نماد بارز آن خرید سهام باشگاه اینتر میلان بود.
با این اوصاف، اکنون به نظر میسد بحرینیها با خیز برداشتن در مسیر خرید سهام باشگاه آث میلان خیز بزرگی را برای ورود به رقابت در عرصه باشگاهداری در اروپا برداشتهاند.
میلان عربی؛ پروژهای 10 ساله برای بازگشت به عظمت گذشته
باشگاه فوتبال آث میلان که در شهر میلان، ایالت لمباردی قرار دارد، در سال ۱۸۹۹ توسط دو انگلیسی به نام های آلفرد ادواردز و هریت کیلپین تاسیس شد. به دلیل خاستگاه این باشگاه، از تلفظ انگلیسی نام شهر میلان، به جای تلفظ ایتالیایی این شهر(میلانو) در نام این باشگاه استفاده شدهاست. آث میلان اولین عنوان قهرمانی خود در جام قهرمانی ایتالیا را در سال ۱۹۰۱ بدست آورد.
باشگه آثمیلان به همراه دو رقیب دیرینه خود یعنی باشگاههای یونتوس و اینتر میلان یکی از اضلاع مثلث غولهای فوتبال در کشور انگلستان شناخته میشود.
با این اوصاف، این باشگاه هم در عرصه داخلی ایتالیا و نیز در عرصه اروپایی افتخارات حائز اهمیتی را کسب کرده است. که از جمله مهمترین آنها، 18 قهرمانی در اسکودتو (سری آ ایتالیا)، ۵ بار قهرمانی جام حذفی، ۷ بار قهرمانی سوپر جام ایتالیا، ۷ بار قهرمانی در جام باشگاه های اروپا و لیگ قهرمانان اروپا، ۲ بار قهرمانی در جام در جام اروپا، ۵ بار قهرمانی در سوپر جام اروپا، ۳ بار قهرمانی در جام بین قارهای، یک بار قهرمانی در جام باشگاههای جهان و یک بار قهرمانی در لاتین کاپ.
با این وجود این تیم پرافتخار و محبوب در سطح جهانی طی سالهای بعد از 2011 با افتی محسوس مواجه شد و تا کنون این افت ادامه دارد.
این تیم از سال 2011 از سطح اول فوتبال اروپا دور شده و طرفداران آن به شدت خواهان تقویت مالی این تیم و بازگشت به روزهای اوج بودهاند. در چنین شرایطی بحرینیها به نظر می رسد با سواستفاده از وضعیت موجود و بحران گریبانگیر شده باشگاه میلان در پی در اختیار گرفتن مدیریت این باشگاه بر آمدهاند.
در همین زمینه نشریه «گازتا دلو اسپورت» ایتالیا امروز- شنبه- در گزارشی به عنوان «میلان عربی» عصر جدید روسونری را ایجاد می کند، درباره جزئیات توافق شرکت اینوستکورپ بحرین خبر داد. طبق گزارش نشریه معتبر عربی توافقات اولیه برای انتقال مالکیت باشگاه میلان از چینیها به بحرینیها انجام شده و پروژه بزرگ «میلان عربی» کلید خورده است.
شرکت متمول بحرینی طی توافق صورت گرفته قرار شده برای مدت 10 سال سرمایه گذاری بزرگی در روسونری انجام دهد و این باشگاه را به روزها اوج گذشته برگرداند. از مهمترین پروژههای شرکت بحرینی برای میلان بازگشت این تیم به دوران طلاییاش در فوتبال اروپا است. به همین خاطر برای نقل و انتقالات تابستانی پیش رو مبلغ قابل توجه 300 میلیون یورو را آماده کرده تا بازیکنان بزرگ و سرشناسی را به سن سیرو بیاورد.
از دیگر پروژه های بزرگ بحرینی ها برای میلان تاسیس یک ورزشگاه اختصاصی است. پیش از این روسونری در کنار اینتر به صورت مشترک در ورزشگاه سن سیرو بازی می کردند ولی شرکت بحرینی قول داده تا ورزشگاهی اختصاصی برای میلان ایجاد کند.
تداوم تلاش اعراب برای تجاریسازی درآمدهای رانتی
در بُعد اقتصادی تلاش بحرینیها برای خرید باشگاه آث میلان را میتوان تداوم رویکرد تجاریسازی توسط شاهزادگان عربی طی چند سال اخیر مورد ارزیابی قرار داد. در واقع، کشورهای عربی طی دهههای گذشته در مقام بازیگرانی که منابع عظیمی از ثروتهای رانتی را در اختیار داشتهاند، از سوی کشورهای اروپایی و آمریکا برای سرمایهگذاری ترغیب شدهاند. درآمدهای نفتی حکومتهای عربی که بخش عمده آنها در جیب شاهزادگان قرار میگیرد، غربیها را به سوی جذب مجدد این سرمایههای عظیم وسوسه کرده است. د
در نتیجه شاهد بودهایم که در دهههای گذشته شاهزادگان عرب به سوی سرمایهگذاری در بخش بورس، ساختمان و شهرسازی، اماکن تفریحی و توریستی و... دعوت شدهاند اما در سالهای اخیر شاهزادگان کشورهای عربی به سوی سرمایهگذاری در عرصه ورزش به ویژه در زمینه فوتبال روی آوردهاند تا اصطلاحا دلارهای نفتی خود را از طریق باشگاهداری، وارد عرصه تجاریسازی و درآمدزایی مولد کنند.
کشورهایی همچون امارات، کویت، عربستان و قطر در کنار تدارک زمینههای لازم برای میزبانی موفق بازیهای آسیایی، تورنمنت های معتبر گلف و تنيس و گرفتن ميزبانی جام جهانی فوتبال، به سوی خرید باشگاههای اروپایی نیز روی آوردهاند.
شاهزادگان ثروتمند عربی تاکنون باشگاههایی را در لیگهای معتبر قوتبال اروپا همچون لیگ برتر انگلستان، لیگ یک فرانسه و لالیگا خریداری کردهاند و به نظر میرسد در آینده نزدیک به سوی بوندس لیگی آلمان و سری آ ایتالیا نیز ترغیب خواهند شد. حال به نظر میرسد رژیم آل خلیفه نیز با پی بردن به سود کلان اقتصادی موجود در عرصه سرمایهگذاری در ورزش خرید سهام باشگاه میلان را در دستور کار قرار داده است.
نقابی برای سرپوش گذاشتن بر ماهیت ضدحقوق بشری حکومت آل خلیفه
بر خلاف بُعد اقتصادی که تا حدودی میتوان انگیزههای مشروع و مقبول را در پیوند با آن جستجو کرد، در بُعد سیاسی، ورود به عرصه باشگاهداری به مجالی برای سرپوش گذاشتن رهبران عرب بر چهره ضدحقوق بشری و دیکتاوری آنها تبدیل شده است.
در حقیقت، به نظر می رسد که خرید باشگاه های ورزشی بزرگ این روزها به ترفندی برای فرار رهبران عربی ناقض حقوق بشر تبدیل شده است و برخی از اطرافیان و چهره های نزدیک به رهبران کشورهای عربی در چند سال گذشته مالکیت برخی باشگاه های ورزشی را بدست آورده اند.
در سال های اخیر شرکت ها و افراد زیادی از کشورهای عربی برای خرید باشگاه های اروپایی اقدام کردهاند و در 12 مورد موفق به خرید شدهاند. آن ها هم اکنون در 4 لیگ معتبر اروپایی یعنی اسپانیا، فرانسه، انگلستان و بلژیک تیمداری میکنند و حتی در پاری سن ژرمن و منچسترسیتی به موفقیت هایی نیز دست یافته اند.
با این اوصاف، هدف بزرگ سران رژیم آلخلیفه از خرید باشگاه آث میلان حتی فراتر از اهداف اقتصادی، زدودن و پاک کردن ماهیت ضد حقوق بشری از این کشور در جامعه بینالمللی است. این رژیم تلاش دارد با خرید یکی از محبوبترین باشگاههای جهان، در میان جمعیت عالبا نا آشنا با سیاست و ماهیت رژیم آل خلیفه برای حکومت خود در سطح جهانی مشروعیت کسب کنند. حتی این رژیم با این اقدام تلاش دارد جمعیت جوان داخل کشور بحرین را به سوی حود جلب و جذب کند.