به گزارش الوقت، «امیرخان متقی» وزیر خارجه طالبان در واکنش به بیانیه مشترک نمایندگان ویژه آمریکا، اتحادیه اروپا، فرانسه، نروژ، آلمان، ایتالیا و انگلیس برای ایجاد دولت فراگیر در افغانستان، این درخواست را "بهانه‌جویی" خواند و تاکید کرد که جامعه جهانی هنوز تعریف مشخصی را از ایجاد دولت فراگیر ارائه نکرده است.
متقی تصریح کرد: «جامعه جهانی نه تعریف مشخصی از دولت فراگیر دارد و نه مثالی و نمونه‌ای از آن ارائه کرده است. آنها دولت کنونی را هم فراگیر نمی‌دانند و بهانه‌جویی می‌کنند».
وی با ادعای اینکه دولت کنونی افغانستان کاملاً فراگیر است و همه اقوام این کشور در آن سهم دارند، گفت که با این حال تلاش می‌شود تا دولت طالبان «فراگیرتر» شود و کادرهای علمی و متخصص در کابینه دولت افزایش یابد.
«توماس نکلاسون» نماینده ویژه اتحادیه اروپا در امور افغانستان در واکنش به اظهارات متقی تصریح کرد که تعریف دولت فراگیر وظیفه جامعه جهانی نیست.
نکلاسون در توئیتی نوشت: این وظیفه جامعه بین‌الملل نیست که دولت فراگیر در افغانستان را تعریف کند. این وظیفه همه مردان و زنان بالغ افغان است که این کار را از طریق فرآیندهای شفاف انجام دهند.
وی افزود که مردم افغانستان باید در این فرآیندهای شفاف قدرت تاثیرگذاری و تصمیم‌گیری داشته باشند، فرآیندهایی که به حقوق آنها احترام بگذارد.
نکلاسون ادامه داد که چنین فرآیندهایی می‌تواند دستورالعملی برای مشروعیت بخشی داخلی به طالبان باشد.
پیش از این نمایندگان ویژه آمریکا، اتحادیه اروپا، فرانسه، نروژ، آلمان، ایتالیا و انگلیس در بیانیه‌ای مشترک تصریح کرده بودند که «منبع مشروعیت داخلی برای هر دولت آینده افغانستان، خود مردم افغانستان خواهند بود».
دیپلمات‌های غربی همچنین بر «اهمیت احترام به حقوق بشر و نیاز شدید به یک نظام سیاسی فراگیر و نماینده برای تضمین ثبات و آینده صلح آمیز برای افغانستان» تاکید کرده بودند.
به گزارش الوقت، تا چند ماه پیش تصور اینکه در آینده نزدیک هیئتی از طالبان در قلب اروپا مورد استقبال چشم‌آبی‌های غربی قرار گیرد بسیار بعید به نظر می‌رسید. اما وقوع این رویداد در اولین ماه سال 2022 میلادی خود در امتداد تحولات ناباورانه‌ای است که از اواسط امسال در افغانستان روی داد و ابهامی بزرگ در مورد آینده این کشور مهم آسیای میانه‌ای را بوجود آورده است. ابهامی دلهره‌آور برای مردم آسیب‌دیده افغانستان از سالها جنگ بی‌حاصل و اشغال کشورشان به دست همین غربی‌هایی که امروز میزبان گروهی شده‌اند که سالها به بهانه مبارزه با آن، جنگی ویرانگر را بر افغان‌ها تحمیل کردند. و ابهام برای همسایگان افغانستان ، که از این واقعیت آگاهند که شرایط این کشور می‌تواند تأثیرات بسزایی بر امنیت و ثبات منطقه داشته باشد.
این ابهام بیشتر در مورد برنامه‌ها و یا به عبارت بهتر خواب‌هایی که چشم‌آبی‌های غربی برای مردم افغانستان و منطقه دیده‌اند، صدق می‌کند زیرا خواسته‌های طالبان در حال حاضر، در مذاکرات با طرف‌های بین‌المللی بویژه غربی‌‌ها، چندان پیچیده و مخفی نیست. طالبان اول از همه برای پذیرش بین‌المللی حکومت امارت اسلامی بر افغانستان می‌کوشد تا پایه‌های حکومت‌اش را مستحکم نماید. پیشبرد این امر به نوبه خود موضع گروه‌های مخالف در داخل و خارج از افغانستان را نیز که خواهان فشار بین المللی بر طالبان برای تقسیم قدرت هستند را تضعیف خواهد کرد.
از طرف دیگر وضعیت وخیم اقتصادی افغانستان در این روزها موضوعی نیست که حکومت نوپای طالبان بتواند به تنهایی و در کوتاه‌مدت برای بهبود آن علاجی بیاید و تداوم این وضعیت اقتصادی نیز مشروعیت داخلی حکومت امارت اسلامی در میان افغان‌ها را به شدت زیرسوال خواهد برد. بخش زیادی از جامعه افغانستان بویژه در مناطق روستایی، قبایلی و کوهستانی دور از شهرهای بزرگ، که بخش قابل توجهی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند، در قحطی و گرسنگی کم سابقه‌ای به سر می‌برند و در این میان بی‌تجربگی طالبان در امر حکومتداری و عدم دسترسی به منابع مالی افغان‌ها در نزد نهادهای مالی بین‌المللی، به دلیل اعمال تحریم‌های غربی، مجال اقدامات مؤثر را از حکومت جدید ربوده است.
