در حالی که در پیش چشم جهانیان یکی از خونبارترین، جنایت‌آمیزترین و ناعادلانه‌ترین تهاجمات تاریخ معاصر علیه نزدیک به دو میلیون نفر جمعیت تحت محاصره در یک منطقه جغرافیایی بسیار کوچک و محدود در حال روی دادن است چیزی که شاید بسیاری انتظار آن را نداشتند امکان مقاومت 6 ماهه ساکنان غزه در برابر تهاجم همه جانبه صهیونیست‌ها بوده که بدون رعایت هرگونه خط قرمزهای دینی، اخلاقی، انسانی و بین‌المللی تاکنون علاوه بر کشتن بیش از 32 هزار نفر، که اغلب آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند، موجب بروز قحطی و گرسنگی، از بین رفتن زیرساخت‌ها، نبود آب و برق، بحران بهداشتی و شیوع بیماری‌های واگیردار، نبود سرپناه و ... نیز شده است.
زندگی در چنین شرایط سخت و طاقت‌فرسایی و در عین حال تسلیم نشدن به دشمن و تداوم حمایت قاطع از جنبش مقاومت و آرمان‌های آزادی‌خواهانه آن، یکی از نکات بسیار برجسته جنگ غزه در 6 ماه گذشته می‌باشد که باید مورد واکاوی قرار گیرد.
تشدید محاصره غزه که آن را به بزرگترین زندان روباز جهان تبدیل کرده و ممنوع کردن ورود غذا و دارو و هدف قرار دادن سازمان یافته روال زندگی عادی در غزه، چیزی نیست جز مجازات دسته‌جمعی تمامی اهالی این باریکه و تلاشی منحوس برای به زانو درآوردن ایستادگی مردمی در حمایت از جنبش مقاومت و سخت کردن شرایط زندگی به حدی که فلسطینیان اعتقاد خود را به وعده‌های رهبران و آرمان‌ها از دست بدهند. بنابراین ناکامی در تحقق این هدف مطمئناً یکی از اصلی‌ترین عوامل شکست استراتژی جنگی رژیم در شش ماه گذشته بوده است؛ چنانکه زیاد نخاله دبیرکل جنبش جهاد اسلامی در جریان سفر هفته گذشته (فرودین ماه 1403) به تهران گفته بود: «برغم شش ماه جنگ نابرابر رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه، اما ملت و مقاومت فلسطین علیرغم تلخی‌ها و سختی‌های بسیار و تقدیم هزاران شهید و تحمل محاصره کامل باریکه غزه، اجازه تحقق هیچیک از اهداف راهبردی رژیم صهیونیستی را ندادند و متجاوزان و حامیان آنها نتوانستند در اراده و روحیه مقاومت و ایستادگی ملت فلسطین خللی وارد کنند».
اینکه رهبران جنبش مقاومت در غزه با وجود تسلط بر ابعاد و زوایای گوناگون مواجهه نظامی با ارتش صهیونیستی و پیچیدگی‌های این آوردگاه سخت بر روی عنصر ایستادگی مردمی به عنوان شاه‌بیت شکست برنامه‌های رژیم تأکید می‌کنند خود موید اهمیت بسزای آن است.
نظرسنجی‌های جدیدی که از فلسطینیان صورت گرفته کاملاً موضع حمایتی مردم از مقاومت را ثبات می‌کند.
بر اساس نظرسنجی که اخیراً مرکز تحقیقات سیاسی و نظرسنجی فلسطین منتشر کرد، ۷۱ درصد از فلسطینیان اعلام کرده اند که از تصمیم حماس در آغاز عملیات طوفان الاقصی در ۷ اکتبر حمایت می‌کنند و ۷۳ درصد با طرح امریکایی عربی برای ایجاد اصلاحات در تشکیلات خودگردان فلسطین و بازگشت به مذاکرات مخالفند».
همچنین طبق این نظرسنجی، ۷۰ درصد از فلسطینی‌ها در نوار غزه تاکید کردند در صورت حمله ارتش رژیم اشغالگر اسرائیل به منطقه رفح که اکنون میزبان حدود یک و نیم میلیون آواره است، به سمت مصر حرکت نخواهند کرد حتی اگر دیوار حائل میان رفح و مصر فرو ریخته شود.»
بیش از 70 سال مبارزه و بارها در معرض نسل‌کشی قرار گرفتن اما همچنان به مأیوس نشدن و نسلی پس از نسل دیگر پرچم مبارزه را برفراشتن، ملت فلسطین را به نمونه‌ای بی‌بدیل در طول تاریخ بشریت تبدیل کرده است. اشغالگران چنین می‌اندیشیدند که با از بین رفتن نسل قدیمی فلسطینیان آواره، مسأله برای نسل‌های جدید که در آوارگی متولد می‌شوند به دست فراموشی سپرده می‌شود. اما 70 سال پس از یوم النکبه جوانان و نوجوانان فلسطینی که هیچ تجربه مستقیمی از آواره شدن و بسیاری دیگر از وقایع مهم آن دوران ندارند همان بغض فروخورده 70 ساله نسل‌های قدیمی‌تر را با خود دارند و چنان پرحرارت و خستگی‌ناپذیر در راه آزادی سرزمین مادرشان می‌جنگند و شهید می‌شوند که گویی تمامی این مصائب را تجربه کرده‌اند.
از طرف دیگر ملت فلسطین بنا به تجربه به خوبی دریافته که تنها را دستیابی به حق و حقوقشان و جلوگیری از تصاحب تدریجی سرزمین‌هایشان به دست اشغالگران اتکا به مقاومت است و نباید در برابر حملات و جنایات رژیم صهیونیستی که به دنبال کوچاندن آنهاست غزه را ترک کنند زیرا بی‌تردید هر وعده‌ای در مورد آواره‌گی موقت، در میان حمایت غربی‌ها و سازش‌گری دولت‌های خودفروخته عربی، به آواره‌گی همیشگی و اشغال بخش بیشتری از زمین‌هایشان می‌انجامد.
مردم غزه به مقاومت و رهبران آن اعتماد دارند و علی رغم سختی‌ها از مبارزه و تسلیم‌ناپذیری در میدان جنگ حمایت می‌کنند و همین امر به رمز پیروزی مقاومت و شکست طرح و نقشه‌های صهیونیست‌ها تبدیل شده و اکنون در ششمین ماه جنگ بارقه‌های ثمربخشی ایستادگی کاملاً هویدا شده است.
