پایگاه تحلیلی الوقت - چهار روز پس از آن که هشت فروند جنگنده اف -۱۵ و چهار فروند اف -۳۵ رژیم صهیونیستی به سمت دریای سرخ پرواز کرده و موشک‌های خود را از آسمان عربستان سعودی به دوحه شلیک کردند تا رهبران حماس در قطر را به شهادت برسانند، مقامات قطری در واشنگتن مهمان «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا شدند. «حمد المفتاح»، معاون هیئت اعزامی قطر، شنبه 22 شهریور در توییتی نوشت: «شام عالی با رئیس‌جمهور ترامپ هم‌اکنون تمام شد.» این مقام قطری اما هیچ اشاره‌ای به این مسئله نکرد که در گفتگو با رئیس جمهور آمریکا چه مسائلی درباره حمله اخیر اسرائیل به دوحه رد و بدل شده است؟
تناقض گویی‌های پیرمرد کاخ سفید!
اگرچه هنوز مدرکی درباره دخالت مستقیم آمریکا در حمله به قطر وجود ندارد و «بنیامین نتانیاهو» به صراحت اسرائیل را مسئول حمله به قطر اعلام کرده، اما از طرف دیگر ادعای دونالد ترامپ مبنی بر غافلگیری کامل از این حمله بسیار متناقض است. ترامپ از یک طرف ادعای غافلگیری در حمله اسرائیل به قطر کرده و از طرف دیگر گفته است که به ویتکاف دستور داده بود تا قطری‌ها را از حمله اسرائیل مطلع کند و او این کار را انجام داد، اما خیلی دیر شده بود. این اظهارنظر ترامپ به این معناست که او حداقل مدت کوتاهی قبل، یا حتی شاید ساعت‌ها قبل از حمله از تصمیم اسرائیل برای بمباران مرکز رهبران حماس در پایتخت قطر مطلع بوده است، پس در صورت این اطلاع چرا سامانه‌های پدافندی آمریکا در قطر کاری نکردند؟ هنوز این جای سوال است که چرا ترامپ بجای اطلاع دادن به قطری‌ها به سراغ فرماندهان سنتکام نرفته تا سنتکام موشک‌های شلیک شده اسرائیل به سمت قطر را رهگیری کنند؟
بمباران متحد واشنگتن
گزارش‌ها نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی از 7 اکتبر 2023 تا کنون 11 منطقه و کشور را درگیر عملیات نظامی و تنش کرده است. این مناطق و کشورها عبارتند از: غزه، کرانه باختری، لبنان، سوریه، عراق، ایران، یمن، مالت (حمله پهپاد اسرائیلی به کشتی متعلق به ناوگان آزادی غزه در سواحل مالت)، مصر(حمله یک تانک اسرائیلی به یک پاسگاه مرزی مصر در مرز غزه در 22 اکتبر 2023 و کشته شدن سربازی مصری به نام «خالد شریف عصفوره» در اثر تیراندازی بی‌دلیل ارتش اسرائیل در رفح در 27 مه 2024)، تونس (حمله به کشتی اصلی ناوگان صمود برای نجات غزه توسط پهپاد اسرائیلیِ پرتاب شده در آب‌های تونس در 9 سپتامبر 2025) و قطر. اما آخرین تجاوز و اقدام تنش‌زای اسرائیل در خاک یکی از نزدیک‌‍ترین متحدان غیرناتوی آمریکا انجام شده است، کشوری که رابطه بسیار نزدیکی با دولت ترامپ برقرار کرده است و میزبان حداقل 11 هزار نظامی آمریکایی و ده‌ها جنگنده آمریکایی و تجهیزات پدافندی در پایگاه نظامی العدید به عنوان بزرگترین پایگاه ناوگان هوایی آمریکا در منطقه است. آیا واقعا وجود بیش از ۱۰۰ جنگنده آمریکایی، فعال بودن مرکز عملیات هوایی مشترک و کنترل عملیات های هوایی آمریکا در منطقه غرب آسیا، وجود مرکز هماهنگی و نظارت بر عملیاتهای هوایی آمریکا در منطقه و حضور انواع جنگنده های مختلف آمریکایی از جمله F16، F15، بمب افکنهای ،B52 و B-1 شکاریهای پنهانکار F22 و هواپیماهای شناسایی الکترونیک RC-135 و انواع پهپادهای پیشرفته رزمی و جاسوسی آمریکایی برای محافظت قطر از 10 موشک شلیک شده از جنگنده‌های اسرائیلی کافی نبود؟
نکته قابل توجه آن است که جنگنده‌های صهیونیستی برای حمله به قطرمسافتی ۱۸۰۰ تا ۲۰۰۰ کیلومتر را طی کردند و در این مسافت طولانی سوخت‌گیری هوایی توسط تانکرهای بوئینگ ۷۰۷ انجام شده است. شبکه ۱۲ تلویزیون در گزارشی انجام سوخت‌گیری جنگنده‌های اسرائیلی را تائید کرده و در این سوخت‌گیری باردیگر رد پای تانکرهای سوخت‌رسان آمریکایی دیده می‌شود. پس آیا آمریکا واقعا می‌تواند از مسئولیت حمله اسرائیل به قطر شانه خالی کند؟
جالب‌تر آن جاست که مقامات قطری به صراحت اعلام کرده‌اند که وقتی آمریکا به آنها «هشدار» داد، همزمان صدای انفجارها در دوحه شنیده می‌شد. این در حالی است که حتی یک تماس تلفنی از سوی رئیس جمهور آمریکا با «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی می‌توانست حمله را متوقف کند، با این حال، ترامپ بجای تماس با نتانیاهو، با مقامات قطری ارتباط برقرار کرده و آن ارتباط نیز بسیار دیرهنگام صورت گرفته است.
رضایت ترامپ از بمباران دوحه
رئیس جمهور آمریکا حتی پس از حمله به قطر به نوعی نسبت به این حمله احساس رضایت کرد و در فضای مجازی نوشت: «با این حال، از بین بردن حماس یک هدف ارزشمند است.» با توجه به این نشانهها می‌توان در خوش بینانه‌ترین حالت نتیجه گرفت که ترامپ نه تنها کاری برای جلوگیری از حمله به قطر انجام نداد، بلکه پس از حمله‌ای که خودش نیز از آن باخبر بوده، با عجله برای بهبود روابط با قطر اقدام کرد و به قطری‌ها قول داد که چنین اتفاقی دیگر تکرار نخواهد شد. ترامپ همچنین به «مارکو روبیو» وزیر امور خارجه خود نیز دستور داد تا «توافقنامه همکاری دفاعی با قطر را نهایی کند.»، اما با توجه به رفتارهای متناقض و تظاهرگونه ترامپ در برابر حمله اسرائیل به قطر، آیا واقعا رهبران قطری می‌توانند باردیگر به واشنگتن اعتماد کنند؟ در حالی که واشنگتن در آزمون تامین امنیت قطر مردود شده، آیا آزمودن دوباره آمریکا برای تامین امنیت قطر خطا نیست؟ براستی رهبران قطر چگونه به وعده‌های ترامپ برای تامین امنیت کشورشان دوباره اعتماد خواهند کرد؟
