الوقت- قصه ی این روزهای عربستان، به کسانی شبیه است که به رغم برخورداری از همه امکانات هیچ موفقیتی کسب نمی کنند. کشورهای تولیدکننده تسلیحات نیز همه جور سلاحی در اختیار سعودی ها می گذارند تا برای آنان بجنگد اما اسکادران های هوایی و لشکرهای زمینی ارتش ریاض حتی نمی توانند از مرزهای خود با یمن محافظت کنند. نکته ای که مورد نظر هم پیمانان سعودی نیز قرار گرفته و اخیرا برخی تحلیلگران در خصوص این موضوع اظهار نظر کرده اند.
طبق آمارهای ارائه شده از سوی مجله فوربس، عربستان سعودی در سال 2014 میلادی با حدود 7 میلیارد دلار خرید سلاح، بزرگترین وارد کننده تسلیحات نظامی در جهان بوده است. سرزمین پادشاهی سعودی علاقه وافری به تجهیزات نظامی خارجی دارد و خریدار طیف گسترده ای از انواع تسلیحات سبک، سنگین، لجستکی و هوایی است. اما با تمام این تجهیزات و تسلیحاتی که سالانه خریداری می کنند و یا قرارداد آن را می نویسند، در عمل و میدان جنگ حرفی برای گفتن ندارند. نمونه زنده و بارز آن، اتفاقاتی است که در یمن می افتد. چرا ارتش سعودی به رقم داشتن مدرن ترین تجهیزات، رابطه تنکاتنگ با ایالات متحده آمریکا و جهان غرب و ذخایر ارزی هنگفت در میدان جنگ حرفی برای گفتن ندارد؟
عدم تجربه میدانی و وابستگی ارتش سعودی
سعودی ها رسانه دارند، پول دارند، ارتباطات گسترده با کشورهای غربی و برخی شرکای منطقه ای دارند اما تجربه جنگ ندارند. آنان در زمینه نظامی مانند کسانی هستند که در یک فروشگاه بزرگ قدم می زنند و آنچه مورد پسندشان قرار می گیرد را خریداری می کنند حتی اگر روزی به کارشان نیاید، صرفا می خواهند این تسلیحات را در اختیار داشته باشند. طرف دیگر این قصه، فروشندگان هستند که برای فروش محصولات خود به این خریدار دست به نقد تردیدی نمی کنند و برای آنان مهم نیست که سعودی ها می توانند از این تجهیزات استفاده کنند یا نه.
روی کاغذ همیشه همه چیز قشنگ است. روی نقشه های نظامی نیز همینطور است. این مورد در خصوص عربستان نیز صدق می کند. شاید محمد بن سلمان با همان ژست شاهزادگی اش به همراه بن نایف به اتاق عملیات برود و دستوراتی بدهد و جنگ را مدیریت کند اما باید دید که آنان در میدان (زمینی و هوایی) حرفی برای گفتن دارند یا نه. حدود دو سال قبل رژیم سعودی شروع کرد به حمله هوایی گسترده به کشور یمن. به بهانه واهی حمایت از رئیس جمهوری فراری این کشور. از آن روز تا کنون پیاده نظام اجاره ای سعودی (نیروهای وابسته به منصور هادی)، تروریستهای داعش و القاعده و مزدورانی از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس روی زمین برای عربستان می جنگند و آنان صرفا از آسمان آنان را نظاره می کنند.
چرا ارتش عربستان روی زمین یمن پا نمی گذارد؟ اگر نگاهی به وضعیت مرزهای جنوب و جنوب شرقی عربستان بیاندازیم، پاسخ این سوال را پیدا میکنیم. عربستانی ها تجربه جنگ ندارند اما یمنی ها سال ها درگیر جنگ های چریکی بوده و آبدیده هستند. تصاویر رزمندگان یمنی را نگاه کنید؟ غیر از یک دست لباس محلی و سلاح و فشنگ چه چیز دیگری دارند؟ یا نیروهای ارتش این کشور که در جبهه انقلاب قرار دارند. آنان چه تجهیزات ویژه ای در دست دارند؟ نیروهای ارتش یمن نیز امکانات خاصی در اختیار ندارند اما همین نظامیان یا شبه نظامیان یمنی به کابوس شب های آل سعود تبدیل شده اند چون طی سال های دهه 90 درگیر جنگ داخلی بودند. عدم تجربه سعودی ها در میدان جنگ یکی از دلایل اصلی ناکامی این ارتش کاغذی در میدان نبرد و رویارویی مستقیم با حریف است.
عربستان چیزی از خود در زمینه نظامی ندارد. از شروع مداخله عربستان در جنگ یمن در مارس 2015، نیروهای عربستان در به دست گرفتن اراضی شمال یمن شکست خوردند و انصارالله همچنان حدود نیمی از اراضی کشور را در کنترل دارند. با اینکه ارتش این کشور از خدمات مستشاران خارجی علی الخصوص ایالات متحده به طور گسترده بهره می گیرد اما در میدان یمن نشان دادند که آنچه نشان می دهند نیستند. شاید برای همین است که "سیمون هندرسون" عضو "اندیشکده واشنگتن" در یادداشتی که در سایت این اندیشکده منتشر کرد، ارتش عربستان را ببر کاغذی نامید.
محسن صالحی خواه
