سایت تحلیلی خبری الوقت | Alwaght Website

الوقت- امروزه حملات سایبری به گزینه‌ای قدرتمند و کم‌هزینه برای جنگ تبدیل شده ‌است. چرا که جهان با نیروهایی رو به رو شده که به فناوری‌های رایانه‌ای مجهز هستند و می‌توانند با هک کردن، خسارات مالی قابل توجهی را  به افراد و سازمان ها وارد کنند.  ریشه اصلی این نگرانی نیز حضور گروه های ناشناسی است که معمولا با اهداف مختلف در این نوع از عملیات ها شرکت می‌کنند. از دیگر علل نگرانی از هک شدن، به مشکل در مشخص کردن پایگاه اصلی حملات و ارزیابی میزان هزینه و تأثیرات حملات بازمی‌گردد. از این رو اکثر دولت‌ها پرداختن به مسئله فضای سایبری را جزء اولویت های اصلی اقدامات خود قرار داده‌اند و بر بسط سازوکارهای جلوگیری کننده تمرکز نموده‌اند، چرا که بخش اعظمی از خدمات، غیرقابل لمس می باشد و صرفا اطلاعاتی هستندکه منحصراً در فضای اینترنت تجمیع شده اند.

لازم به ذکر است که این روند در دهه نود میلادی و با تغییر تمرکز ارتباطات جمعی به سوی اینترنت و تقاضاهای رو به گسترش در حوزه تولید، توزیع، ارتباطات و مسائل مالی آغاز شد. چنین اتکای سنگینی بر اینترنت صدمات احتمالی حاصل از حملات سایبری را شدیدتر خواهد کرد. در جهانی که اینترنت امنیت چندانی ندارد و می‌توان به سادگی در آن عملیات هک انجام داد چنین حملاتی افزایش یافته و گسترده عظیم‌تری را تحت پوشش قرار داده‌اند. این مسئله خصوصاً به خاطر تحولات اخیر در حوزه نرم‌افزار و سخت‌افزار مشهودتر شده است. هکرهای باهوش وب‌سایت‌های بسیار حیاتی را مختل می‌کنند تا اطلاعات شخصی و محرمانه را از افراد و مؤسسات به سرقت ببرند. شدیدترین این نوع حملات زمانی اتفاق می‌افتد که هکرها به نهادهای مالی و نظامی، که اخیراً هم بسیار دیده می شود، حمله کنند. هکرها به این دلیل به نهادها حمله می‌کنند که پیام اعتراض سیاسی خود را اعلام ، سپس اسناد و رموز را جمع‌آوری کنند و یا در برخی موارد عواید مالی برای خود رقم بزنند. ورای تهدیدات مستتر خطر اصلی در این است که از توانایی این افراد اطلاعی در دست نیست و نمی‌توان اقدامات آن‌ها را پیش‌بینی کرد.

این حملات توانایی آن را دارند که جهان را در حوزه‌های متعدد، خصوصا حوزه هایی که اتکای بیشتری از سوی افراد، گروه‌های سیاسی و نهادهای دولتی بر فضای سایبری ایجاد شده تحت تأثیر قرار دهند و همین امر است که اهمیت راهبردی ابزار سایبر و اثربخشی آن‌ در برآورده‌کردن اهداف استراتژیک  را  مشخص می‌نماید.

در واقع بازیگران پشت صحنه جنگ سایبری، گروه‌های چریکی کوچکی هستند که به دلیل فقدان قدرت نظامی کم تر در مقایسه با ارتش‌ها، تلاش می‌کنند تا بدون رویارویی مستقیم ارتش‌ها را خسته کرده، به آن‌ها لطمه بزنند و فعالیتشان را مختل کنند. براین اساس آنها سعی می‌کنند با فعالیت خارج از محدودیت‌های قوانین بین‌المللی، عدم تقارن را در درگیری‌ها کاهش دهند. و این در حالی است که ارتش‌های ملی انگیزه بیشتری برای انجام اقدامت منطبق بامحدودیت‌های قوانین بین‌المللی دارند زیرا پیروی و عمل به معاهده‌ها و توافق‌نامه‌های دیپلماتیکی که بازیگران غیردولتی جایی در آن‌ها ندارند، منافع مثبتی برای کشورها به همراه دارد.

در پایان باید گفت که هزينه كم ورود، ناشناس بودن، مشخص نبودن قلمرو جغرافيايي تهديدكننده، تأثيرگذاري شگرف و عدم شفافيت عمومي در فضاي سايبري، موجب شده شده تا بازيگران قوي و ضعيف اعم از دولت ها،گروه هاي سازمان يافته و تروريستي و حتي افراد به اين فضا وارد شده و تهديدهايي همچون جنگ سايبري، جرايم سايبري، تروريسم سايبري، جاسوسي سايبري و مانند آنها را به وجود آورند. معمولا نیز کسانی که دست به عملیات سایبری می زنند خود را  سازمان یا گروه مستقل و غیر دولتی معرفی می کنند  ضمن آنکه به نظر می‌رسد اینگونه سازمان‌ها برای آنکه بتوانند عملیات قابل‌توجهی در فضای مجازی انجام دهند نیاز به صرف زمان و هزینه های قابل توجهی هم دارند. با این همه، باید به خاطر داشته باشیم که بسیاری از کشورها از طریق عوامل نیابتی در هدایت، پشتیبانی، و اداره جنگ های سایبری نقش دارند.