به گزارش الوقت، روزنامه کانادایی «گلوباندمیل» در گزارشی با عنوان «ایران، تازهترین نمونه از توهم بزرگ بمباران استراتژیک»، هدف آمریکا و رژیم صهیونیستی برای ایجاد اغتشاش، برای ساقط کردن نظام جمهوری اسلامی را یادآور شد و نوشت: کارزار بمباران مشترک اسرائیل و آمریکا باعث برانگیخته شدن قیام علیه جمهوری اسلامی و به نتیجه رسیدن آرزوی «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر اسرائیل نشد.
روزنامه کانادایی: فرضیه همراهی مردم ایران با ترامپ و نتانیاهو، توهمی بیش نیست
این رسانه غربی، این فرضیه که بمباران غیرنظامیان باعث تضعیف روحیه آنها و پشت کردن آنها به رهبرانشان می شود را فرضیه ای غلط و منسوخ اعلام کرد و افزود: این روش در طول جنگ داخلی اسپانیا در سال ۱۹۳۷(۱۳۱۶)، هنگامی که آلمانیها و ایتالیاییها، گوئرنیکا را بمباران کردند، جواب نداد.
گلوباندمیل درباره دیگر مثال های نقض ایجاد دموکراسی با بمباران در طول تاریخ نوشت: در طول جنگ جهانی دوم هم، نه حملات هوایی هیتلر به انگلیس و نه نابودی شهرهای آلمان نازی توسط متفقین باعث شورش عمومی نشد. عملیات رعد آمریکا در شمال ویتنام که بین سالهای ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۸(اسفند ۱۳۴۳ تا آبان ۱۳۴۷ )انجام شد، نیز چنین نتیجهای نداشت.
این رسانه انگلیسی زبان به بمباران مداوم اسرائیل بر غزه در طول چنددهه گذشته و به ویژه در ۲ سال گذشته اشاره کرد و افزود: بمباران اسرائیل علیه غزه نیز نتوانسته، هدف تلآویو برای سرنگونی حماس را محقق کند.
گلوباندمیل، بمباران شهرهای آلمان در دوره هیتلر و همچنین بمباران هیروشیما و ناکازاکی در سال ۱۹۴۵(۱۳۲۴) را یادآور شد و نوشت: استفاده از تاکتیک بمباران استراتژیک در طول جنگ جهانی دوم، هرگز منجر به شورش مردمی علیه حکومت نازی آلمان یا دولت ژاپن نشد.
این رسانه غربی درباره تبعات بمباران برای بمباران کنندگان نوشت: بمباران میتواند اثر معکوس داشته باشد و مردم را خشمگین کند و حتی ممکن است موجب بسیج عمومی علیه بمباران کنندگان شود.
گلوباندمیل نوشت: تلاشهای آلمان برای تضعیف روحیه لندنیها در سال ۱۹۴۱(۱۳۲۰)، آنها را سرسختتر کرد و برعکس مردم برلین نیز واکنش مشابهی در مقابل حملات هوایی انگلیس داشتند. در هر دو کشور، مردم به مقاومت در مقابل دشمن خارجی افتخار می کردند. هیچ شواهدی وجود ندارد که بمبارانهای آمریکا باعث تضعیف روحیه مردم ویتنام یا بروز شورش مردمی در این کشور شده باشد.
این رسانه غربی تاکید کرد: واقعیت این است که بیشتر مردم، بمباران شدن توسط قدرتهای خارجی را دوست ندارند و این موضوع در کشوری چون ایران که تاریخی تلخ، پر از مداخلات خارجی دارد، بیشتر صدق میکند.
گلوباندمیل به کودتای آمریکا و انگلیس علیه دولت ملی مصدق در سال ۱۹۵۳(۱۳۳۲) اشاره کرد و نوشت: در سال ۱۹۵۳، کودتایی به پشتیبانی آمریکا و انگلیس، دموکراسی نوپای ایران را سرنگون کرد. گرچه نفرت از این کشورها، بعد از گذشت چنددهه، ممکن است کمتر شده باشد، اما ایرانیها همچنان به انگیزههای لندن و واشنگتن برای دخالت در ایران، بدبین هستند.
این رسانه انگلیسی زبان نوشت: تصور اینکه ایرانیها بخواهند پرچم ترامپ را برای به عظمت رساندن کشورشان به دوش بکشند، سخت است و اینکه آنها نتانیاهو را ناجی خود بدانند، خیالپردازانه است.
گلوباندمیل نوشت: همانطور که دیگر مداخلات نظامی غرب در آسیا و خاورمیانه نشان دادهاند، بمباران به دگرگونی دموکراتیک نمیانجامد.
این روزنامه کثیرالانتشار کانادا، بمباران مردم ایران توسط آمریکا و رژیم صهیونیستی را عامل تعضیف مخالفان جمهوری اسلامی دانست و نوشت: بمباران ایران، شاید از نظر نظامی، جمهوری اسلامی را تضعیف کرده باشد اما به اپوزیسیون جمهوری اسلامی را نیز صدمه زد.