الوقت- آزادی اسیران و مبارزان از بند زندان‌های رژیم صهیونیستی، همواره از بیادماندنی‌ترین و شیرین‌ترین لحظات زندگی هر فلسطینی محسوب می‌شود.
این روزها نیز فلسطین حال و هوای دیگری دارد و در میان غبارهای بر زمین نشسته جنگ و غم واندوده بازماندگان از ویرانی خانه و کاشانه‌هایشان، اما همچنان روح امید در میان ساکنان غزه مشاهده می‌شود. یکی از جلوه‌های زیبای این امیدواری مربوط به روزهای ورود آزادگان است که با خود خوشحالی و شادکامی را به سراسر مناطق فلسطینی‌نشین ارمغان می‌آورند.
در این عرصه نیز همانند صحنه جنگ و مبارزه شکست رژیم صهیونیستی کاملاً مشهود بوده است. یکی از ابعاد این شکست و روسیاهی برای صهیونیست‌ها و حامیان غربی آنها، برملا شدن رفتار کاملاً متفاوت مقاومت و صهیونیست‌ها با اسیران جنگی است چنانکه اسیران صهیونیستی در دست گروههای مقاومت در صحت و سلامت جسمی و روحی کامل دیده می‌شوند اما اسیران فلسطینی آزاد شده از زندان‌های رژیم از تحمل شکنجه‌های شدید توسط افسران اسرائیلی در طول دوران اسارت خبر می‌دهند.
به گزارش تارنمای خلیج آنلاین، آثار شکنجه و فشارهای شدید بر بدن عنتر آغا، اسیر آزادشده فلسطینی، نشان‌دهنده روزهای سختی است که او در طول یک سال اسارت در زندان‌های رژیم صهیونیستی سپری کرده است. موضوعی که ثابت می‌کند او و سایر اسرای فلسطینی تحت شکنجه‌های مداوم از سوی نظامیان و زندانبانان صهیونیستی قرار داشته‌اند.
بدن نحیف و استخوانی «آغا» که روز شنبه گذشته مورخ اول فوریه (11 بهمن) در چارچوب یک تبادل اسرا آزاد شد، حتی توان ایستادن برای شرکت در مراسم استقبال در جمع اقوام و دوستانش را نداشت و به زمین افتاد. او یکی از اسرایی است که به نوار غزه بازگشته و در گفتگو بارسانه‌ها تأیید کرده است که در دوران اسارتش سخت‌ترین انواع شکنجه، بی‌خوابی اجباری و گرسنگی را تجربه کرده است.
آغا از تشدید فشارها و شکنجه‌ها بر اسرای فلسطینی در طول دوره جنگ غزه بعد از 7 اکتبر خبر داد و گفت: "ما را تحقیر و شکنجه کردند، یک سال تمام رنج و ظلم را تحمل کردیم، روزهایی که بسیار سنگین بودند، و بدن‌هایمان گویای آنچه بر ما گذشت هستند."
شدت شکنجه‌های روزانه باعث شکستگی دنده‌های آغا شده است، و در مقطعی حتی قادر به راه رفتن نبود. بر روی مچ دستان و پاهایش جای زخم‌های عمیقی دیده می‌شود که نشان می‌دهد با طناب و یا دستبند و پابند برای مدت طولانی محکم بسته شده اند. او و دیگر اسرای غزه به‌طور سیستماتیک و روزانه مورد شکنجه زندانبانان قرار می‌گرفتند، به‌طوری که در یک صف می‌ایستادند و یکی‌یکی توسط سربازان مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتند.
یکی از سخت‌ترین شکنجه‌هایی که آغا تجربه کرده، مربوط به زندان نقب است، جایی که زندانبانان او و دیگر اسرا را مجبور می‌کردند ساعت‌ها روی ورقه‌های فلزی داغ بایستند، چیزی که تحمل آن برای هر انسانی غیرممکن بود.
کمبود آب و امکانات بهداشتی در این زندان باعث شده که آغا و بسیاری از اسرا به بیماری‌های پوستی مبتلا شوند، زیرا به عمد برای مدت‌های طولانی از استحمام محروم بودند و هیچ‌گونه درمانی دریافت نمی‌کردند.
اسیر آزادشده دیگری، نصرالله معمر، که ۱۸ سال را در زندان گذرانده و به حبس ابد محکوم بود، می‌گوید: "سخت‌ترین روزهای زندان بعد از هفتم اکتبر آغاز شد، زمانی که سربازان رژیم صهیونیستی کنترل خود را از دست دادند و شکنجه‌ها به یک روند روزانه و ویرانگر تبدیل شد."
او و دیگر اسرا برای ساعت‌های طولانی از خواب محروم می‌شدند، مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتند، از دریافت غذا محروم بودند و دسترسی به پزشک یا هر نوع درمانی نداشتند. معمر لحظه آزادی خود را چنین توصیف می‌کند: "انگار از دل یک قبر تنگ به زندگی بازگشتم." او این سال‌های سخت را در کنار هزاران اسیر دیگر سپری کرد، به‌ویژه پس از وقایع هفتم اکتبر.
او ادامه می‌دهد: "نمی‌توانم آنچه در این یک سال اخیر بر من گذشت را برای دنیا توصیف کنم. ما را عمداً تحقیر می‌کردند، تحت فشار قرار می‌دادند و از آب محروم می‌کردند تا اراده و کرامتمان را درهم بشکنند."
در روزهای پایانی اسارت، معمر تحت بازجویی شدید توسط نیروهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی قرار گرفت و تهدید شد که در صورت همکاری با مقاومت فلسطین، پس از آزادی کشته خواهد شد.
اسیری که توان راه رفتن ندارد
علی حسان، اسیر آزادشده ۵۶ ساله، ۲۱ سال از عمرش را در زندان‌های رژیم صهیونیستی سپری کرده و به حبس ابد به‌اضافه ۲۰ سال محکوم شده بود. شرایط او به دلیل وضعیت جسمی‌اش، بسیار سخت‌تر از دیگر اسرا بود.
او درباره شکنجه‌هایی که از ۸ اکتبر ۲۰۲۳ بر او و دیگر اسرا اعمال شد، می‌گوید: "سربازان روی بدن‌های ما راه می‌رفتند، ما را به اجبار کاملاً برهنه می‌کردند و مورد بازرسی قرار می‌دادند."
از وحشتناک‌ترین شکنجه‌هایی که او تجربه کرده، اجبار به برهنگی کامل در بازجویی و ضرب و شتم مداوم بوده است، بدون آنکه شرایط جسمی‌اش در نظر گرفته شود.
گزارش‌های حقوق بشری
علاوه بر شهادت‌هایی که توسط اسیران از تجربه حضور در زندان‌های رژیم صهیونیستی ارائه شده، کمیته امور اسرا و آزادگان فلسطینی و باشگاه اسیر فلسطین نیز مجموعه‌ای از گزارش‌های مستند درباره شکنجه‌های اعمال‌شده بر اسرای غزه در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های رژیم صهیونیستی منتشر کرده‌اند.
در این گزارش‌ها، ۱۱ اسیر فلسطینی از بازداشتگاه‌های "سدی تیمان"، "نفتالی"، "عناتوت" و زندان "نقب" شهادت‌هایی ارائه داده‌اند که نشان‌دهنده میزان شکنجه، تحقیر و رفتارهای غیرانسانی رژیم صهیونیستی است.
اسرا توضیح داده‌اند که در زمان بازداشت و بازجویی با محدودیت‌های شدیدی مواجه بودند؛ دستانشان از پشت بسته شده، چشم‌هایشان پوشانده شده و برای مدت‌های طولانی در موقعیت‌های دردناک نگه داشته شده‌اند.
برخی از آنان به "تحقیق به شیوه دیسکو" اشاره کرده‌اند، روشی که در آن اسیر را برای دو روز مداوم در معرض موسیقی بسیار بلند قرار می‌دهند. همچنین، برخی دیگر تنها پس از ۳۰ روز بازجویی، در جلسات دادگاهی پنج‌دقیقه‌ای حاضر شده‌اند، بدون آنکه اتهام مشخصی به آنان تفهیم شود.
اسرای زندان "عناتوت" گفته‌اند که در طول مدت اسارتشان همواره دستبند و چشم‌بند داشته‌اند و هیچ ارتباطی با دیگر زندانیان نداشته‌اند. یکی از این اسرا که در نوامبر ۲۰۲۴ بازداشت شده، تأکید کرده است که در "سدی تیمان" به مدت چهار روز با چشمان بسته و در شرایطی غیرانسانی مورد بازجویی قرار گرفته است.
او می‌گوید که پیش از انتقال به "عناتوت"، به‌شدت در "سدی تیمان" شکنجه شده، از بینی‌اش خون جاری شده و سپس در یک جلسه محاکمه سه‌دقیقه‌ای، بدون اطلاع از علت بازداشت، زندانی شده است.
این گزارش‌ها نشان‌دهنده یک الگوی سیستماتیک از نقض حقوق اسرا در زندان‌های رژیم صهیونیستی است که پس از جنگ اخیر، شدت بیشتری پیدا کرده است.
