به گزارش الوقت از پایگاه تحلیلی فارن پالسی، از زمان جنگ سرد و توافق ورشو در آلمان شرقی هنگامی که در مقابل شش میلیون نیرو و آن همه تانک، هواپیما و زیردریایی روسیه ناتو تنها پنج میلیون نیرو داشت، کمبود نیرو همواره مشکل اصلی این سازمان بوده است.
در طی سالیان دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ اوضاع ناتو از این هم بدتر شد. ۲۰ سال جنگ در خاورمیانه تمام توان انسانی و تسلیحاتی ناتو را مصروف کرد اما زمانی که کرملین در سال ۲۰۱۴ کریمه را اشغال می‌کرد تنها ۳۰ هزار سرباز آمریکایی در اروپا حضور داشتند.
تحلیل فارن پالسی می‌افزاید: ناتو برای مقابله با حمله احتمالی روسیه در سه جبهه شمال، مرکز و جنوب تمام تانک‌ها، توپخانه و مهمات خود را رو کرده است اما در نهایت نیروی انسانی کافی برای هدایت همه این مهمات را ندارد.
قرار است ناتو ۳۰۰ هزار نیروی جدید را در تابستان پیش‌رو تعلیم دهد، اما برای رودررویی با ارتش حجیم روسیه این تعداد سرباز کافی نیست.
بیشتر کشورهای عضو ناتو اقدام به جذب نیروهای داوطلب در نیم قرن گذشته کرده‌اند و در ایالات متحده، همه مردان حائز شرایط می‌باید در یکی از بخش‌های ارتش ثبت‌نام کنند.
اما مشکل آنجاست که کاهش نرخ بیکاری در آمریکا و اقیانوس آرام به ۴ درصد در پی همه‌گیری ویروس کرونا، عامل کاهش ثبت‌نام متقاضیان در ارتش شده است.
در هلند و آلمان نرخ بیکاری ۳ درصد به این معناست که هر کسی که بیکار است یا در حال تغییر شغل است یا به زودی وارد شغلی خواهد شد.
مشکل مهم دیگر این است که، حداقل در آمریکا، افراد هرچه بیشتری به دلایلی مثل چاقی، بیماری روانی یا سوء پیشینه جنایی از دایره واجدین شرایط حذف می‌شوند.
و در نهایت، مشکل اصلی در کنار تمام این موارد فقدان تهدید امنیتی مستقیم علیه خود آمریکاست به‌طوریکه حس وطن‌پرستی و شجاعت در جوانان آمریکایی به چشم نمی‌خورد.
کیت کوزمینسکی مدیر برنامه اجتماعی و کهنه‌سربازان در «مرکز امنیت آمریکای نوین» در این زمینه می‌گوید: «ما قربانی موفقیت خود هستیم».
