به گزارش الوقت، وزارت خارجه چین اعلام کرد «وانگ یی» وزیر خارجه چین و مشاور دولت این کشور قرار است با هیاتی از دولت موقت افغانستان در سفر دو روزه خود به قطر دیدار کند.
به گفته «وانگ ونبین» سخنگوی وزارت خارجه چین، دو طرف قرار است در خصوص آخرین وضعیت در افغانستان و نگرانیهای مشترک در تاریخ ۲۵ تا ۲۶ اکتبر (سوم و چهارم آبان) گفتوگو کنند.
سخنگوی وزارت امور خارجه چین در نشست خبری در پکن گفت: چین به عنوان همسایه و شریک سنتی افغانستان همیشه از گفتوگو و تماس برای هدایت پیشبرد مثبت وضعیت در افغانستان حمایت کرده است.
در ماه ژوئیه هفتهها پیش از تصرف کابل توسط طالبان هم وزیر خارجه چین با این گروه در شهر تیانجین در شمال چین دیدار کرد. در این دیدار، چین گفت که انتظار دارد طالبان نقش مهمی در روند صلح افغانستان و همچنین بازسازی این کشور ایفا کنند.
منافع چین در افغانستان، کشوری که بیش از ۸۰ کیلومتر مرز مشترک با افغانستان دارد، در دهه گذشته پیچیده تر شده است. برای پکن، افغانستان نقش یک کانال برای ارتباط با آسیای میانه و همچنین محلی برای فعالیت نیروهای تجزیه طلب و افراط گرای مذهبی است که می تواند ثبات منطقه سین کیانگ را تحت تاثیر قرار دهد و جبهه تروریستی ترکستان شرقی را که علیه پکن فعالیت می کند تقویت کند.
از سوی دیگر چین احساس می کند خروج آمریکا از افغانستان ممکن است تاثیرات گسترده تری بر روی رقابت استراتژیک در حال ظهور پکن و واشنگتن داشته باشد. با کاهش حضور آمریکا در خاورمیانه و خروج از افغانستان، آمریکا وقت و منابع بیشتری خواهد داشت تا به رقابت با چین در منطقه هند و اقیانوس آرام بپردازد.
چین مایل است روابط دوستانه با افغانستان را توسعه دهد، «هوا چون اینگ» سخنگوی وزارت خارجه چین پیشتر اعلام کرده بود که دولت چین برای برقراری روابط دوستانه با افغانستان ابراز تمایل دارد. این مقام چینی در جمع خبرنگاران گفت: چین به حق مردم افغانستان برای تعیین سرنوشت خود به طور مستقل، احترام میگذارد، چین مایل است به گسترش روابط دوستانه و همکاری با افغانستان ادامه دهد.
به نظر می رسد خروج آمریکا از افغانستان، به رغم نگرانی هایی که برای چین دارد فرصت هایی هم برای این کشور ایجاد می کند. از جمله این فرصت ها حضور اقتصادی بیشتر چین در افغانستان و امکان اتصال زمینی کریدور اقتصادی چین و پاکستان است. در واقع، ویژگی های اقتصادی افغانستان برای چین به سختی قابل چشم پوشی است به ویژه اینکه ثروت های معدنی آن کشور یک تریلیون دلار ارزیابی می شود.
علاوه بر این، چین احتمالاً نمی تواند از ذخایر کشف نشده نفت افغانستان و گاز طبیعی این کشور که حدود ۱۵.۷ تریلیون فوت مکعب تخمین زده می شود چشم پوشی کند. به ویژه اینکه چین برای تامین تقاضای فزاینده خود به دنبال منابع جایگزین واردات انرژی است، بی توجهی به این ارقام به سختی قابل قبول است.
در نهایت روشن است چین به طور حتم با چالش بازگشت بالقوه ناامنی در مرز به ویژه منطقه سین کیانگ روبرو خواهد شد. به ویژه اینکه هم اکنون چین و طالبان دارای ۸۰ کیلومتر مرز مشترک هستند. با این حال با توجه به سیاست های اعلام شده طالبان مبنی بر حفاظت از جان و مال مردم و مراکز دیپلماتیک، به نظر می رسد این گروه به دنبال مشروعیت بین المللی و داخلی هستند به همین دلیل هنوز باید منتظر ماند و دید که روابط چین و طالبان بر کدام مدار می چرخد.