الوقت- وزارت دفاع تایون درخواستی برای خرید تجهیزات نظامی مانند تانک ، سیستم دفاع ضد موشکی و موشکهای ضد تانک به ارزش دومیلیارد دلار به آمریکا داده است. در بحبوحه جنگ تجاری و تنش در دریای چین جنوبی این سوال مهم مطرح می شود که ایالات متحده در این شرایط چه سیاستی را بین چین و تایوان در پیش گرفته و به دنبال چه اهدافی است؟
تایوان در سیاست خارجی آمریکا
پس از گزارشهای پنتاگون از تهدید موشکی چین سنای آمریکا درسال 2000 قانون افزایش ضریب امنیت تایوان (TSEA) را تصویب کرد. در سال 2001 که افرادی مانند جان بولتون در دولت بوش نقوذ داشتند، بوش به صراحت اعلام کرد که چین «رقیب استراتژیک » آمریکاست و پس از آن شروع به فروش گسترده سلاح به تایوان نمود. از سال 2003 که آمریکا درمبارزه با تروریسم به چین محتاج شد بنابراین بوش سیاست ملایم تری با چین درپیش گرفت و ازآن زمان تا پایان دوره اوباما سیاست آمریکا در مورد تایوان چه در شکل رسمی چه غیر رسمی عمدتاً به صورت عدم تقابل جدی با منافع پکن بود اما همچنان واشنگتن در طول این مدت به تقویت نظامی تایوان ادامه داد به صورتی که از سال 2010تاکنون 15 میلیارد دلار اسلحه به تایوان فروخته است.
ترامپ در سند امنیت ملی 2017 در رابطه با استقلال طلبی تایوان بر سیاست «چین واحد» که مورد رضایت پکن است تاکید میکند، اما سیاست خارجی ترامپ در این زمینه به «ابهام استراتژیک» به نفع تایوان و آمریکا بازگشته است. بنابراین ترامپ سیاست دوسال اول جرج بوش را درپیش گرفته است که بی تاثیر از بولتون نیست با این تفاوت که این بار درزمینه مبارزه با تروریسم همانند زمان بوش احتیاج زیادی به چین احساس نمیکند. بنابراین ترامپ با استفاده از قانون افزایش ضریب امنیت تایوان و قانون مارس 1997 به تقویت نظامی تایوان میپردازد اما ابعاد تهاجمی پنهانی نیز به خود گرفته است به صورتی که سعی میکند، تایوان را در رابطه ای غیر رسمی به یک شبکه دفاعی از متحدان آمریکا در منطقه اقیانوسیه پیوند دهد.
پس از آنکه چند ماه پیش رئیس جمهور چین ، «شی جین پینگ» استفاده از زور برای کنترل تایوان را رد نکرد، آمریکا زمینه را برای نفوذ نظامی در تنگه تایوان مناسب تر دیداز شش ماه پیش تا کنون ناوهای آمریکا حداقل دوبار از تنگه تایوان عبور کرده اند به صورتی که چند روز پیش وزیر دفاع چین«وی فنگه » در اظهار نظری تند اعلام کرد هرکس بخواهد تایوان را از چین جدا کند، چین تا آخر خواهد جنگید. در لیست تجهیزات نظامی درخواستی تایوان 66 جنگنده اف 16، 108 تانک آبرامز و موشکهای ضد تانک قرار دارد که مشخصا بازدارندگی تایوان را در حملات هوایی و زمینی احتمالی چین افزایش میدهد.
تایوان در جنگ تجاری
در سال 1394«تسای اینگ ون» از حزب دموکراتیک پیشرو (DPP) رئیس جمهور تایوان شد. این حزب تلاش بیشتری برای استقلال تایوان میکند، اما سال گذشته حزب مخالف «کومین تانگ » که رابطه بهتری با چین دارد در انتخابات محلی و شهرداریها پیروز شد و پیش بینی میشود در انتخابات سال 2020 این حزب ریاست جمهوری تایوان را بدست بگیرد. بنابراین این زمان یکساله برای ترامپ تا زمانی که تسای اینگ ون روی کار است، بهترین فرصت برای تحت فشار قرار دادن چین از طریق تایوان است. همزمان با خبر درخواست تجهیزات دومیلیارد دلاری تایوان، ترامپ که در فرانسه به سر میبرد چین را به اعمال تعرفه بر 300 میلیارد دلار کالای دیگر تهدید نمود.
ترامپ با جنگ تجاری در رابطه با چین و تایوان با یک تیر دو نشان می زند1-از سال 1998 پکن سرمایه گذاران تایوانی را تشویق به سرمایه گذاری در چین نمود و بخش خصوصی تایوان شروع به سرمایه گذاری گسترده در مناطق اقتصادی چین نمود. این مساله باعث شد تا وابستگی اقتصادی تایوان به بازار آمریکا کاهش و به نفع چین افزایش پیدا کند چنانکه اکنون تایوان با حدود 5.5 میلیارد دلار سرمایه گذاری در چین سومین کشور سرمایه گذار خارجی برای چین محسوب میشود. چین نیز از این اهرم اقتصادی برای دور کردن آمریکا از تنگه تایوان استفاده میکند هر زمان که تنشها در دریای چین جنوبی بالا میگرفت بخش خصوصی تایوان دچار نگرانی میشد وبه اهرم فشاری بر دولت تایوان و آمریکا تبدیل میشد. اما جنگ تجاری آمریکا باعث آسیب به روابط تجاری چین و تایوان شده است و محیط اقتصادی ارزان چین را برای تولیدکنندگان تایوانی ناامن میکند به طوری که در دوسال گذشته سرمایه گذاری خارجی تایوان در چین کاهش پیدا کرده است. سیاست ترامپ این است که به جای توافق تجارت آزاد ترانس پاسفیک که به منظور موازنه‌سازی با نفوذ اقتصادی چین شکل گرفت به صورت دو جانبه با کشورهای این حوزه قراردادهای دو جانبه امضا کند. بنابراین ترامپ با تشدید جنگ تجاری قصد تضعیف رابطه اقتصادی تایوان با چین و تقویت روابط دو جانبه تایپه-واشنگتن را دارد.
2-فشار برچین از طریق تایوان: ترامپ باعلم به اینکه تایوان خط قرمز چین است، پس از روی کار آمدن در اقدامی بی سابقه با رئیس جمهور تایوان تماس تلفنی برقرار نمود که به نوعی برخلاف سیاست چین واحد و قانون 1979 آمریکا بود. «پیتر ناوارا» مشاور سیاسی ترامپ نیز از پیش گرفتن یک سیاست سخت در قبال چین و حمایت نظامی از تایوان سخن گفت، همزمانی تشدید جنگ تجاری با درخواست تجهیزات دومیلیارد دلاری تایوان و افزایش حضور نظامی آمریکا درتنگه تایوان شواهدی است که نشان میدهد تایوان به اهرمی برای آمریکا جهت فشار و امتیاز گیری از چین تبدیل شده است. این امر با توجه به تغییرات احتمالی قدرت درتایوان، و نبود تضمینهای معتبر اقتصادی از سوی ترامپ باعث به خطر افتادن منافع تایوان در آینده میشود به طوری که «تنگ چونگ چیان» استاد دانشگاه ملی چنگچی تایوان از آن خواب بد آمریکا برای تایوان تعبیر میکند.
