اضافه شدن اعترافات کوهن به دیگر شبهات از پیش موجود همچون اخراج جیمز کومی از ریاست اف بی آی که مسئله درخواست های غیرقانونی ترامپ برای عدم پیگیری پرونده ارتباط مایکل فلین (مشاور سابق امنیت ملی کاخ سفید) و روس‌ها را رسانه‌ای کرد به مرور می‌تواند کابوس‌های رئیس کاخ سفید را به واقعیت مبدل کند.
الوقت- با گذشت نزدیک به دو سال از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و روی کار آمدن دونالد ترامپ اما بحران‌های داخلی مرتبط با انتخابات همچنان گریبانگیر رئیس پرحاشیه کاخ سفید بوده و وی مجبور است که هر روز با یک مجرای تازه که دستاویز مخالفان پرتعداد برای به زیر کشیدن او می‌شود دست و پنجه نرم کند. در همین رایطه هنوز موضوع تبانی کمپین انتخاباتی ترامپ با روس‌ها به طور کامل بسته نشده اکنون چالش دیگری خواب خوش را از وی ربوده است. ماجرا جدید نیست و تنها کمی بعد از اعلام پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری 2016 مانند بمب در رسانه های آمریکا و جهان منفجر شد. در روز ۱۲ ژانویه ۲۰۱۸ روزنامه وال‌استریت ژورنال با انتشار خبری اذعان داشت یک بازیگر فیلم‌های غیراخلاقی یک ماه پیش از انتخابات ریاست جمهوری مبلغ ۱۳۰ هزار دلار حق‌السکوت دریافت کرده بود تا درباره ادعای داشتن رابطه نامشروع با ترامپ چیزی نگوید. پس از آن زنان دیگری نیز ادعاهایی مشابه را برعلیه رئیس جمهور منتخب مطرح کردند. ادعاهایی که از سوی ترامپ تکذیب و به عنوان دسیسه‌های رسانه ها و حزب رقیب که از پیروزی وی خشمگین بودند معرفی شد.
با این حال این زخم ترمیم نیافته بر پیکر اعتبار سیاسی ترامپ، با اعلام اعتراف مایکل کوهن وکیل و مسئول کمپین انتخاباتی وی در دادگاه به پرداخت رشوه و حق السکوت به زنان مختلف برای کتمان کردن فساد اخلاقی رئیس خود، اکنون مجدداً دهان باز کرده و بار دیگر موضوع استیضاح ترامپ را در فضای اجتماعی و رسانه‌ای آمریکا بر سر زبان‌ها انداخته است. اما این پرسش جای بحث دارد که آیا این اعتراف وکیل و سخنگوی سابق ترامپ و سرجمع دیگر شبهه‌های پیرامون سلامت فعالیت‌های کمپین انتخاباتی رئیس جمهوری کنونی آمریکا، قادر است به تهدیدی جدی برای موقعیت ترامپ تبدیل شده و شاهد تکرار ماجرایی شبیه واترگیت و استیضاح و برکناری نیکسون باشیم؟
همواره این موضوع که پول اصلی‌ترین عامل پیروزی در انتخابات آمریکا می‌باشد مطرج بوده است. بر همین اساس تأمین مالی انتخابات در آمریکا همیشه بحث‌برانگیز بوده‌است زیرا منابع خصوصی بخش اعظم هزینه‌های تبلیغاتی را به ویژه در انتخابات‌های فدرال تأمین می‌کنند. تا پیش از رسوایی واترگیت، نظارت چندانی بر عملکرد مالی احزاب و نحوه جذب اعانات صورت نمی‌گرفت. هر حزب بر اساس پایگاه اجتماعی خود و حامیانش به جمع‌آوری پول برای پرداخت هزینه‌های انتخاباتی می‌پرداخت و در این راه نیز حتی به اعمال فشار، تهدید وباج خواهی نیز متوسل می‌شد.
افشاء رسوایی واترگیت در اواسط دهه ۱۹۷۰، ضرورت نظارت دقیق تر بر عملکرد مالی احزاب در جریان انتخابات را مطرح کرد. درماجرای واترگیت اطرافیان ریچارد نیکسون بطور غیرقانونی دستگاه شنود در دفتر مرکزی حزب دموکرات قرار دادند تا از استراتژی انتخاباتی آنان مطلع شوند. همچنین تحقیقات قضایی ثابت کرد که چند میلیون دلار اعانات کلان در اختیار حزب جمهوریخواه قرار گرفته شده بود و به حامیان نیکسون نیز قول داده شده بود که از قراردادهای دولتی سهم زیادی بدست خواهند آورد.
از این رو برای کاهش این وابستگی طرح تأمین مالی داوطلبانه عمومی در سال ۱۹۷۴ و سپس کمیسیون انتخابات فدرال که در سال ۱۹۷۵ در اجرای یکی از متمم‌های قانون تبلیغات انتخاباتی فدرال به وجود آمد. بر اساس این قوانین جدید کاندیدای ریاست جمهوری موظف به اعلام هزینه‌های تبلیغاتی خود (شامل نحوه تأمین درآمدها و چگونگی هزینه آنها) شد. بر همین اساس اگر ارتباط پرداخت حق السکوت از سوی وکیل ترامپ با کمپین انتخاباتی وی به اثبات برسد نقض قانون انتخاباتی فدرال خواهد بود. موضوعی که تاکنون کوهن از پذیرش آن امتناع ورزیده و پرداخت ملبغ رشوه را از جیب خودش بیان کرده است. با این حال ترامپ که اکنون بیش از هر وقت دیگری سنگینی استیضاح را بر روی شانه‌های خود حس می‌کند ضمن اینکه کوهن را «یک داستان‌پرداز» خواند تهدید کرد که در صورت چنین رویدادی بازارهای مالی آمریکا سقوط خواهند کرد و رودی جولیانی (از وکلای رئیس جمهور) نیز امکان شورش مردمی را مطرح کرد.
اما با وجود اینکه انتظار می‌رفت دموکرات‌ها از فرصت پیش آمده نهایت بهره را برده و با طرح موضوع لزوم گفتگو (بخوانید بازجویی) ترامپ با رابرت مولر، بازرس ویژه پرونده تحقیقات مربوط به ارتباط کمپین ترامپ با روسیه شرایط را برای استیضاح وی فراهم کنند، اما چنین اتفاقی نیفتاد و نانسی پلوسی رهبر اقلیت دموکرات کنگره اعلام نمود که گزینه استیضاح ترامپ روی میز نیست و ما روی صحبت‌هایمان با رئیس‌جمهوری بیشتر متمرکز بر مسائل مالیاتی، تامین اجتماعی و خدمات درمانی است. دلیل این امر را باید در آگاهی دموکرات‌ها از عدم همراهی اکثریت اعضای جمهوری خواه کنگره با موضوع درخواست استیضاح دانست که باید حداقل دوسوم آراء موافق نمایندگان را با خود داشته باشد. از بعدی دیگر این تحلیل مطرح است که دموکرات‌ها واهمه آن را دارند که از طرح زودهنگام مسئله استیضاح جمهوری خواهان بتوانند به تهییج آراء خاکستری در انتخابات پیش روی کنگره، مبنی بر امکان وخیم شدن اوضع اقتصادی با پیروزی دموکرات‌ها و اجرای سناریوی استیضاح بپردازند و از شرایط بهره‌گیری لازم را بکنند.
بنابراین به طور کلی اگرچه در حال حاضر مسئله استیضاح و برکناری ترامپ با رای نمایندگان و یا استعفا (همانند نیکسون) ضعیف می‌باشد اما اضافه شدن اعترافات کوهن به دیگر شبهات از پیش موجود همچون اخراج جیمز کومی از ریاست اف بی آی که مسئله درخواست های غیرقانونی ترامپ برای عدم پیگیری پرونده ارتباط مایکل فلین (مشاور سابق امنیت ملی کاخ سفید) و روس‌ها را رسانه‌ای کرد به مرور می‌تواند کابوس‌های رئیس کاخ سفید را به واقعیت مبدل کند.
