الوقت_ بحران اوکراین در نوامبر 2013 تبعات و آثار زیادی در مناطق پیرامونی روسیه داشته است. بنابراین کاملاً طبیعی است که روسیه و کشورهای منطقه آسیای مرکزی برای تأمین منافع ملی خود، هر یک به نحوی نسبت به مناسبات خود با یکدیگر واکنش نشان دهند. مطرح شدن سرنوشت روس تبارهای این کشور برای دولت های آسیای مرکزی که هر کدام به نسبت های مختلف با شهروندان روس‌تبار روبرو هستند، به موضوعی جدی در مناسبات احتیاط‌آمیز این کشورها با روسیه تبدیل شده است. از سوی دیگر تبعات این بحران، به طور طبیعی گریبان مناسبات اقتصادی میان کشورهای آسیای مرکزی و روسیه گرفته است. اعمال تحریم‌های جدید، فضای بین المللی را برای روسیه تنگ‌تر و از نظر اقتصادی، کشورهای آسیای مرکزی را نیز دچار مشکلات اساسی نموده است. روبل روسیه در مقایسه با سایر ارزهای بین المللی طی یک سال گذشته بیش از 50 درصد از ارزش خود را از دست داده است. این امر موجب کاهش قدرت خرید روسیه و در نهایت موجبات کاهش تقاضا برای کالاهای کشورهای آسیای مرکزی را به همراه داشته است. ۲۴ درصد از صادرات ازبکستان، ۱۵ درصد صادرات قرقیزستان و ۷ درصد صادرات قزاقستان به روسیه ارسال می‌گردد. این موضوع علاوه بر فشار بر روسیه، موجب کاهش درآمد کشورهای آسیای مرکزی از مهاجران خود در روسیه نیز گردیده است؛ در حالی است که ۴۰ درصد تولید ناخالص داخلی تاجیکستان و ۲۹ درصد تولید ناخالص داخلی قرقیزستان ناشی از نیروهای کار مهاجر این کشورها به روسیه تأمین می شود.
در چنین شرایطی از یک سو روسیه ترجیح می دهد که در روابط خود با متحدان سنتی و کشورهایی که روابط ویژه‌ای با آنها دارند، بازنگری کرده و مناسباتش را با این کشورها نوسازی نماید. در این راستا افزایش سفرهای مقامات روسی به کشورهای آسیای‌مرکزی نوعی توجه به متحدان سنتی مسکو و بازنگری در مناسبات روسیه و کشورهای آسیای‌مرکزی به شمار می‌آید و از سوی دیگر کشورهای آسیای مرکزی نیز با توجه به چالش‌های فعلی منطقه، ترجیح می دهند از هرگونه موضع‌گیری افراطی و شتابزده در مناسبات خود با روسیه و غرب خودداری کرده و در عین حال روابط خود را با هر دو طرف حفظ کنند. کشورهای این منطقه باید برای موافقت یا مخالفت با اقدام روسیه منافع اقتصادی خود را در نظر بگیرند.
اما در این میان یک نکته نیز قابل توجه است و آن حجم زیاد مطالبی است که هر روز در مورد مناطق و یا روس‌تباران جدایی‌طلب در منطقه آسیای مرکزی در رسانه‌های جهان منتشر می‌شود. در فوریه سال جاری «ژیرینوفسکی» رهبر حزب لیبرال دموکرات (ملی‌گرا) روسیه گفته بود:« روسیه باید دوباره آسیای مرکزی را جذب کند و این موضوعی است که برای مثال به نگرانی در مورد آینده کشوری مثل قزاقستان با جمعیت روس‌تبار و ثروت زیاد دامن می‌زند» .
اگرچه روسیه در مورد کریمه غیرقابل پیش‌بینی بودن خود را نشان داد؛ اما باید این فرض را نیز در نظر گرفت که در شرایط فعلی روسیه تلاش می‌کند برای حفظ نفوذ خود در منطقه آسیای مرکزی، چهره خود را بار دیگر بازسازی کند و نشان دهد که تنها در کریمه به دنبال همه‌پرسی ناگزیر از دخالت شده و به طور کلی سیاست توسعه‌طلبی را دنبال نمی‌کند. بنابراین احتمال تحرکات جدایی‌طلبانه در آسیای مرکزی از جانب روسیه ممکن است کمتر باشد و برعکس روسیه تلاش کند کشورهای پیرامون را به خود جلب کند تا نشان دهد که مشکل از اوکراین بوده و مسکو با سایر کشورهای منطقه مشکلی ندارد.
