الوقت- با وجود آرامش شکننده چندین ساله در مرزهای لبنان و سرزمینهای اشغالی، اما با روی کار آمدن دولت تندرو بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی ابرهای سیاه جنگ احتمالی بر سر مرزهای دو طرف سایه انداخته است و هر لحظه امکان شروع درگیری وجود دارد.
با اینکه مقامات ارشد صهیونیستی نسبت به هر گونه درگیری با حزبالله هشدار می‌دهند و می‌گویند که برای چنین وضعیتی آمادگی ندارند، اما اقدامات تحریک‌آمیزی که ارتش صهیونیستی در پیرامون مرزهای لبنان انجام می‌دهد دو طرف را به سمت تنش جدی پیش می‌برد.
شبکه المیادین روز سه‌شنبه اعلام کرد که ارتش لبنان نیروهای دریایی خود را در مقابل قایق‌های اسرائیل که حاکمیت لبنان را نقض می‌کنند، به حالت آماده باش درآورده است. گفته می‌شود قاسق‌های اسرائیلی در منطقه الناقوره، با ورود به آبهای سرزمینی لبنان، تشنها را بالا برده‌اند. این تحرکات دریایی درحالی انجام می‌شود منابع خبری روز دوشنبه از تعرض مجدد رژیم صهیونیستی به خاک لبنان و نصب دیوار بتنی در داخل اراضی این کشور خبر داده بودند.
با وجود این اقدامات تنش‌زا اما مقامات امنیتی تل‌آویو از درگیری با حزبالله به شدت هراس دارند. برآورد دستگاه‌های امنیتی رژیم صهیونیستی که در روزهای اخیر منتشر شده است، حکایت از این دارد که روزانه هزاران موشک روانه سرزمنیهای اشغالی خواهد شد و اسرائیل برای ساعات طولانی در خاموشی و تاریکی فروخواهد رفت.
بر اساس گزارش رسانه‌های صهیونیستی «همچنین ارتباطات و تماس‌ها نیز در پی حملات حزبالله مختل شده و زیرساخت تلفن‌های همراه دچار اختلال می‌شود. حتی قدرت هشدار نسبت به حملات موشکی حزبالله به صورت شدیدی تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد و مسیرها بسته می‌شود و نمی‌توان از بنادر اسرائیل استفاده کرد. پروازهای هوایی نیز متوقف می‌شود و وقوع هزاران آتش سوزی در سراسر اسرائیل و حملات گسترده سایبری بعید نیست».
به طور حتم با شروع درگیری یکی از عرصه‌هایی که شاهد پراهمیت ترین جبهه‌های نبرد خواهد بود و می تواند سرنوشت جنگ را مشخص کند در حوزه دریا روی می‌دهد.
با اینکه حزبالله بخشی از قدرت موشکی و پهپادی خود را در رزمایش‌ها به نمایش گذاشته است اما در عرصه قدرت دریایی دست خود را برای دشمن رو نکرده است و این احتمال وجود دارد که در صورت وقع جنگ، غافلگیری جدید برای تل‌اویو داشته باشد و همین عدم اطلاعات دقیق از میزان توانمندی دریایی حزبالله یکی از موانع جدی ورود اشغالگران به صحنه درگیری است.
بر اساس گزارشی که چند سال پیش رسانه‌های عبری منتشر کردند، حزبالله دهها موشک «یاخونت» روسی را دریافت کرده است که می‌تواند ضربات جدی را به ناوگان کشتی‌های جنگی این رژیم وارد کند. موشک یاخونت، با برد 300 کیلومتر یک موشک کروز ضدکشتی مافوق صوت هوا به زمین و سطح به سطح تک کلاهکه است که 15 کیلومتر قبل از رسیدن به هدف، در ارتفاع 15 متری از سطح دریا حرکت می‌کند و بدین ترتیب رادارها قادر به رهگیری آن نیستند. موشک یاخونت دارای یک رادار پیش اخطار است که در صورت قفل راداری بر روی موشک، موشک را در حالت اجرای مانورهای سریع و تند قرار می‌دهد.
همچنین، موشکهای « سی-802» که در فهرست موشکهای «زمینی-دریایی» قرار دارند، بخشی از قدرت دریایی حزبالله را تشکیل می‌دهند که در جریان جنگ 2006 برای اولین بار علیه کشتی «حنیت» اسرائیل مورد استفاده قرار گرفت.
از طرف دیگر با توجه همکاری‌های نظامی گسترده محور مقاومت، امکان دستیابی حزب الله به فناوری ساخت قایق‌های تندرو بسیار زیاد است. قایق‌هایی که رژیم صهیونیستی از رسیدن آنها به حزب الله وحشت دارد، طول برخی از آنها به 14 متر می رسد و امکان تسلیح آنها با موشکهای ضد کشتی وجود دارد و سرعت بالا یکی از ویژگی‌های قابل توجه این قایق هاست. همچنین نوع کوچکتر و سریع‌تری از این قایق‌ها وجود دارد که مجهز به تسلیحات ویژه بوده و قادر به پاسخ به هر گونه حمله هستند.
اینها بخشی از قدرت حزبالله در عرصه دریایی است و روز به روز در حال توسعه است. با توجه به تنش‌های لبنان و اسرائیل درباره ترسیم مرزهای دریایی در سالهای اخیر، به نظر می‌رسد زورآزمایی در دریا مهمترین بخش درگیریهای احتمالی بین دشمن صهیونیستی و نیروهای مقاومت را تشکیل خواهد داد.
منابع صهیونیستی بر این باورند که حزبالله طی سالهای اخیر توانسته به تجهیزات نبرد دریایی دست پیدا کند؛ مسئله‌ای که می‌تواند گستره درگیریهای آتی با اسرائیل را افزایش دهد و به نظر برخی کارشناسان، ماجراجویی در میدان کاریش هم با هدف محک زدن توان دریایی حزبالله انجام شده بود تا برآورد دقیقی از توان مقاومت داشته باشد.
بریدن گلوگاه اقتصادی صهیونیستها
بدون تردید هر گونه جنگی بین ارتش صهیونیستی با حزبالله در عرصه دریایی برای دو طرف به یک اندازه هزینه نخواهد داشت. برای لبنان که چند سال است با بحران اقتصادی و تحریمهای عربی-غربی دست و پنجه نرم می‌کند و چیزی برای از دست دادن ندارد، این جنگ ضررهای اقتصادی گسترده‌ای نخواهد گذاشت ولی برای رژیم صهیونیستی که وابستگی زیادی به مرزهای دریایی دارد و 80 درصد تجارت آن از طریق دریا انجام می‌شود، آسیب جدی وارد خواهد شد.
همچنین 90 درصد واردات اسرائیل از طریق کشتی‌های غیرنظامی انجام می‌شود که در حال تردد در دریای مدیترانه هستند. تضمین امنیت در دریاها سبب شده تا کشتی‌های تجاری اسرائیل به راحتی در آنها تردد کنند. دریای سرخ و دریایی مدیترانه شاهرگ اقتصادی رژیم صهیونیستی به شمار می‌روند که یک حوزه در اختیار انصارالله یمن و دیگری در کنترل حزبالله است و این تهدید جدی برای شریان‌های حیاتی تل‌آویو به شمار می‌رود و اگر تقابل دو طرف به سطح دریا کشیده شود، امنیت ناوگان دریایی اسرائیل هم دچار بحران خواهد شد.
شهرهای استراتژیک رژیم صهیونیستی مانند «تل‌آویو، حیفا و اشدود» بندری هستند که نبض اقتصادی سرزمینهای اشغالی به تردد کشتی‌های تجاری در آنها وابسته است. اینکه سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزبالله بارها هشدار داده که در جنگ آتی، حیفا و تل‌آویو را هدف قرار خواهند داد به خاطر اهمیتی است که این شهرها برای اقتصاد تل‌آویو دارند.
ناامن کردن بنادر اسرائیل برای مدت طولانی، میلیاردها دلار برای این رژیم هزینه تحمیل خواهد کرد و در زمانی که سرزمینهای اشغالی با بحران اقتصادی ناشی از خروج سرمایه‌های خارجی مواجه است، عاقبت بدی در انتظار صهیونیستها خواهد بود.
حزبالله گزینه‌های دیگری نیز برای از کار انداختن شاهرگ اقتصادی رژیم صهیونیستی در اختیار دارد، تمرکز بر میدان گازی «کاریش» در دریای مدیترانه است که بین این رژیم و لبنان مشترک است. صهیونیستها در دو دهه اخیر با احداث تاسیسات و دکل‌های حفاری به طور یکجانبه از منابع گازی کاریش بهره‌برداری می‌کردند که از سال گذشته به دلیل هشدارهای حزبالله، استخراج گاز از این میدان متوقف شد. یک مقام ارشد امنیتی اسرائیل سال گذشته در سخنانی اعتراف کرد که زرادخانه تسلیحات حزبالله شامل موشکهای ساحلی می‌تواند کشتی‌ها و دکل‌های گازی اسرائیل را تهدید کند. نصرالله هم پیشتر تهدید کرده بود که اگر اسرائیل بخواهد در مذاکرات دریایی کارشکنی کند، موشکهای مقاومت به سمت کاریش نشانه رفته‌اند.
از اینرو، حزبالله در صورت درگیری می‌تواند تمام تاسیسات اسرائیل در این میدان گازی را نابود کرده و برای مدت مدیدی دست صهیونیستها را از بهره‌برداری گاز کاریش کوتاه کند. چرا که ساخت مجدد زیرساختها و استقرار دکل حفاری زمانبر است. حزبالله در خرداد 1401 هم در بحبوحه تنشها با رژیم صهیونیستی، سه پهپاد شناسایی خود را به بالای تاسیسات گازی این رژیم در کاریش فرستاد تا نشان دهد که توان لازم برای هدف قرار دادن آنها را دارد و دلیل اصلی عقب‌نشینی تل‌آویو از زیاده‌خواهی‌ها در توافق دریایی با لبنان در میدان کاریش هم به خاطر ترس از درگیری با حزب الله بود. تعدادی از غواصان و نیروهای رزمی مقاومت لبنان سال گذشته به مدت 18 ساعت در زیر دریا و نزدیک میدان کاریش به قرائت قرآن پرداختند، که هشداری برای اشغالگران بود اگر دست از پا خطا کنند، بستر دریا هم برای آنها امن نخواهد بود.
آسیبهای نظامی
در حوزه نظامی هم میزان خسارتهایی که ارتش اشغالگر از نیروهای مقاومت متحمل خواهد شد دست کمی از مصایب اقتصادی و تجاری ندارد و صهیونیستها این تجربه تلخ را به خوبی به یاد دارند. در جنگ 33 روزه که حزبالله نسبت به امروز به لحاظ نظامی قدرتمند نبود اما توانست با حمله موشکی به کشتی جنگ «ساعر» ضربه سنگینی به این رژیم وارد کند و عملاً بازوی دریایی رژیم را در جنگ کاملا از کار بیاندازد. ارتش اسرائیل همان زمان اعلام کرد که اگر موشک کروز حزبالله به بدنه ناوچه اصابت کرده و یا آتش ناشی از اصابت آن به مخازن سوخت اضافی بالگرد در زیر پد بالگرد می‌رسید، امکان انفجاری بزرگ در ناوچه و امکان غرق شدن این شناور هم وجود داشت.
دستیابی حزبالله به موشکهای نقطه زن که این روزها به کابوس مقامات تل آویو تبدیل شده است، می‌تواند جهنمی برای صهیونیستها بسازد، زیرا با از دست دادن ناوها و کشتی‌های جنگی، دیگر توانی برای مقابله با حزبالله نخواهند داشت.
هشدار چند سال پیش نصرالله به هدف قرار دادن کشتی‌هایی که مواد خطرناک آمونیاک را از حیفا به مناطق دیگر منتقل می‌کنند، از منظر نظامی بالا بردن سطح تهدید کمی و کیفی بود و بیانگر این است که همه مناطق سرزمینهای اشغالی در تیررس موشکهای مقاومت قرار دارند و هر گونه اقدام نسنجیده‌ای پاسخ دردناک در پی خواهد داشت.
رژیم صهیونیستی که مانع حیاتی آن کاملا به دریا گره خورده است، برای تامین امنیت کشتی‌ها در دریای مدیترانه هزینه‌های زیادی را متقبل شده است. در همین راستا، رژیم صهیونیستی در یک دهه اخیر به بهانه تأمین امنیت سکوهای استخراج گاز، 4 ناوشکن از آلمان خریداری کرده که ارزش آنها قریب به 2 میلیارد دلار تخمین زده می‌شود.
همچنین، تل‌آویو در ژانویه 2020 قراردادی به ارزش ۳ میلیارد یورو با شرکت آلمانی «تیسن کروپ» برای ساخت ۳ زیردریایی پیشرفته نظامی امضا کرد که قرار است در نیروی دریایی اسرائیل به خدت گرفته شوند.
هزینه های سنگین نظامی اسرائیل برای تقویت بنیه دریایی خود، نشان می‌دهد این رژیم به تهدیدات حزبالله برای ضربه زدن به آن در بستر دریا واقف است. بنابراین، اگر حزبالله همان بلایی را که سر ناوچه ساعر آورد برای زیردریایی‌ها و ناوهای چندین میلیارد دلاری هم بیاورد، نیروی دریایی رژیم صهیونیستی زمینگیر خواهد شد. تحمیل این هزینه‌های میلیاردی، برای حزبالله فقط اندازه چند موشک چند ده هزار دلاری آب می‌خورد که در مقایسه با خسارات دشمن رقمی ناچیز است.
