الوقت- در فضاي تصاعديابندگي بحران سياسي در يمن، رئيس جمهور يمن و نخست وزير استعفا كردند و با ضرب الاجل انصارالله به گروههاي سياسي براي تشكيل شوراي رياست جمهوري پنج نفره و همچنين انتخاب نمايندگان مجلس ملي انتقالي 551 نفره به مدت دو سال تا برگزاري انتخابات، فرآيند جديدي در يمن در حال وقوع است كه به زعم تحليلگران مي تواند منجر به قدرت گرفتن بيش از پيش شيعيان حوثي در پايتخت شود. در مقابل دسته اي ديگر معتقدند كه يمن در مسير چرخه بحران قرار گرفته است و زمينه ها براي تجزيه آن بيش از پيش فراهم است.
بنظر مي رسد كه در صورت صعود انصارالله بر مسند تحولات، يمن در ماه ها و سال هاي آتي، عرصه رقابت و كشمكش ژئوپليتيكي ايران و عربستان به عنوان مهمترين بازيگران منطقه اي ذينفوذ در ساختار سياسي يمن و همچنين شبه جزيره عربي باشد. عربستان در طول دهه هاي اخير عرصه مداخله بيشتري را داشته و از طريق علي عبدالله صالح و همچنين خاندان الاحمر و حزب اصلاح، هزينه هاي زيادي را براي حفظ نفوذ سياسي متقبل شده است. نفوذ ايران بيشتر جنبه معنوي داشته و همانگونه كه برخي از رهبران انصارالله بيان كرده اند، الهام گرفته از تفكر انقلاب اسلامي ايران است.
به دليل نفوذ و ارتباطات خوبي كه ايران با جنبش انصارالله يمن دارد و نقشي كه اين جنبش در هدايت خواسته هاي معترضان ايفا كرده است، مي توان ايران را از بازيگران منطقه اي مهم در تحولات يمن به حساب آورد. فارغ از ارتباطات ايران با جنبش شيعيان حوثي، تهران همواره از حركت اعتراضي در جهت برقراري خواسته هاي مردم و جنبش حمايت كرده است.
با تغيير صحنه ميداني تحولات در يمن كه سكوت عربستان را در يك ماه اخير به دنبال داشته است، حيات خلوت عربستان در شبه جزيره عربي شاهد تغييراتي است كه بالقوه مي تواند نفوذ معنوي ايران را به دنبال داشته باشد. نگراني ديگر عربستان از مسير تحولات كنوني يمن، قدرت گيري القاعده شبه جزيره است. بنابراين در هفته هاي آتي شاهد تمركز بيشتر عربستان بر تحولات خواهيم بود. در اين ميان بسته شدن سفارت عربستان در يمن مي تواند پيام هايي را براي جهت دهي به تحولات داشته باشد. مهمترين ابزاري كه عربستان و مجموعه شوراي همكاري در اختيار دارند، تحريم يمن خواهد بود. عامل ديگر حمايت از جدايي طلبان جنوب و طرح تجزيه يمن است.
بنابراين با توجه به اين متغيرهاي در حال ظهور، عربستان علاوه بر خطر از دست دادن نفوذ و متحدين داخلي، با خطر قدرت گيري انصارالله به عنوان يك جريان شيعي و همچنين جولان القاعده در يمن و همچنين در مرزهاي عربستان روبروست. اين خطر زماني اهميت استراتژيك به خود خواهد گرفت كه پاي نفوذ ايران مطرح باشد.
در اين ميان اگر جنبش انصارالله بتواند بيش از پيش از يك گروه مخالف وضع موجود و موافق تغيير به يك جريان اجتماعي تبديل شود و اين جريان را وارد تشكيلات سياسي و نهادسازي نمايد، مي تواند از قدرت چانه زني در يمن برخوردار بوده و در مسير تثبيت قرار گيرد. از اين زاويه است كه زمينه هاي نفوذ ايران در گستره ژئوپليتيكي فراهم خواهد شد و شاهد رقابت تهران و رياض اينبار در حيات خلوت عربستان خواهيم بود.