امارات متحده عربی یکی از سه کشور جهان و تنها کشور عربی است که در دو دهه گذشته همواره در ائتلاف های نظامی بین‌المللی آمریکا شرکت داشته و قراردادهای تسلیحاتی هنگفتی را امضا کرده است حال آنکه از تاسیس آن حتی نیم قرن هم نمی‌گذرد.
به گزارش تسنیم، امارات متحده عربی که در سال 1971 بر اساس توافق قبیله‌ای بین چند شیخ نشین تاسیس شد، در طول 20 سال گذشته بدون توقف در تمام ائتلاف‌های نظامی بین‌المللی آمریکا شرکت داشته است.
نگاهی به جنگ هایی که امارات بیرون از مرزهای خود آتش آن را شعله ور کرده و دخالت های خارجی آن از این نظر سوال برانگیز است که این کشور کوچک و کم جمعیت حاشیه خلیج فارس چه رویکردهای سیاسی و راهبردی را دنبال می کند؟
تلاش پیگیر و جدی امارات در چند سال اخیر و به عبارت بهتر در یک دهه گذشته برای تقویت تسلیحاتی از این نظر سوال برانگیز است که این کشور کوچک و کم جمعیت حاشیه خلیج فارس با چه تهدیدهایی روبه رو است که پای قراردادهای تسلیحاتی میلیارد دلاری رفته است؟
افزایش خرید تسلیحاتی امارات
در بین شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس عربستان بزرگترین نیروی هوایی را در اختیار دارد و پس از آن امارات در رتبه دوم قرار دارد و نیروی هوایی این کشور قوی ترین بخش نیروهای سه گانه ارتش آن به شمار می آید.
آمار خرید تسلیحاتی امارات نشان می دهد میزان خرید سلاح در ده سال اخیر در این کشور افزایش قابل توجهی داشته است. حرص سران امارات برای در اختیار داشتن انواع سلاح های پیشرفته تا جایی است که انتظار می رود همچنان در سال های آینده این کشور یکی از مشتریان عمده سلاح باقی بماند.
توسعه نظامی از سال 1991 تا 2005
امارات از سال 1992 با خرید 436 دستگاه تانک «لوکلیر» فرانسه و 415 زره پوش BMP – 3 و توپ های 155 میلی متری از نوع (G-6) از آفریقای جنوبی در صدد توسعه سامانه نظامی خود بر آمد و از اینکه مشتری یک کشور مشخص باشد خودداری کرده و انواع مختلف سلاح را از کشورهای متعدد از جمله روسیه، امریکا، فرانسه و آلمان خریداری کرد.
تانک «لوکلیر» فرانسه
امارات به موازات توسعه زرادخانه نظامی خود در صدد آموزش نیروهای نظامی برآمد از همین رو تعدادی از کارشناسان نظامی را از کشورهای مختلف جهان جذب کرد تا نیروهای نظامی این کشور را آموزش دهند و در همین چارچوب دو دانشکده نظامی پیشرفته تاسیس کرد که شامل دانشکده نظامی زاید و دانشکده هوایی آموزش خلبانان در تمام زمینه های پروازهای نظامی است.
تانک فرانسوی «ای‌ام‌ایکس-30»
امارات در فاصله یک سال یعنی از سال 2008 تا 2009 سی فروند بالگرد آپاچی وارد کرد.
همچنین دیوان حسابرسی آمریکا با تهیه گزارشی اعلام کرد که در فاصله سال های مالی 2005 تا 2009، قراردادهای تسلیحاتی به ارزش 22 میلیارد دلار و در چارچوب برنامه ای با مدیریت پنتاگون با شش کشور خلیج فارس امضا شد.
بیش از نیمی از این قراردادهای تسلیحاتی با عربستان سعودی و امارات متحد عربی بود. همچنین آمریکا و امارات در سال 2009 یک معامله شش و نیم میلیارد دلاری خرید موشک های پاتریوت امضا کردند.
2013، اختصاص بیش از 20 میلیارد دلار به قراردادهای تسلیحاتی
ابوظبی در سال 2013 حدود 25 میلیارد دلار به قرادادهای تسلیحاتی و آموزش نظامی اختصاص داد که شامل توافقنامه هایی برای آموزش نیروهای اماراتی و بومی سازی نیروهای نظامی و نیز پروژه های مشترک برای تولید تجهیزات پیشرفته نظامی بود.
امارات روند خرید انواع سلاح را همچنان ادامه داد که اوج این رویکرد در سال 2014 بود، در آن سال چند کشور عربی قراردادهای تسلیحاتی را امضا کردند که به گفته منابع رسانه ای دلیل این اقدام وخامت اوضاع امنیتی در منطقه و ترس از گروههای تروریستی افراطی و پیش از همه داعش و نیز نگرانی از قدرت گرفتن ایران در سطح منطقه عنوان شد.
مهم ترین قراردادهای تسلیحاتی امارات در سال 2014
وزارت دفاع آمریکا اعلام کرد که یک قرارداد تسلیحاتی به ارزش چهار میلیارد دلار را با شرکت «لاکهید مارتین» نهایی کرده است که به موجب آن این شرکت برای مقابله با موشک های بالستیک تجهیزات سامانه دفاعی را در اختیار آن قرار می دهد.
همچنین امارات برای خرید پدافند هوایی «پانتسیر اس -1 » با روسیه قرارداد امضا کرد و گفته شد که بر اساس آن روسیه حدود 50 سامانه از نوع مزبور را به امارات صادر کرد.
50 سامانه پانتسیر اس-1 روسیه در اختیار امارات قرار گرفته است
این سیستم در دنیا کاملا بی نظیر است و از این قابلیت برخوردار است که به انواع بالگردها، هواپیماهای جنگی و بدون سرنشین، موشک‌های سطح به سطح و بمب‌های هدایت شونده هوا به زمین اصابت کند. برد این سامانه تا 20 کیلومتر افقی و تا ارتفاع 15 کیلومتری است.
علاوه بر این خرید موشک های ضد هواپیما و رادار «ایکس -31» روسیه برای امارات جذابیت دارد.
نگاهی به گزارش موسسه مطالعات راهبردی لندن نیز از تکاپوی بی وقفه امارات برای توسعه و تقویت نیروی نظامی خود حکایت دارد.
بر اساس این گزارش امارات در سال های اخیر تلاش کرد نیروی هوایی خود را نوسازی کند و بر همین اساس به فکر استفاده از تکنولوژی پیشرفته و خرید هواپیماهای بدون سرنشین برآمد اما با توجه به اینکه با کمبود شدید نیروی انسانی روبه رو است نیروهای نظامی بازنشسته پاکستانی و اردنی را به کار گرفت و با این حال فرماندهان نظامی فقط اماراتی هستند.
آمریکا در سال 2014 اعلام کرد قصد دارد 30 جنگنده اف-16 به امارات بفروشد
همچنین وزارت دفاع آمریکا در سال 2014 به کنگره اعلام کرد که در صدد فروش سلاح و تجهیزات جدید نظامی به امارات است که ارزش آن 270 میلیون دلار است و این معامله بخشی از یک قرارداد بزرگ تسلیحاتی به ارزش میلیاردها دلار است که شامل 30 جنگنده اف-16 دیگر است که گفته قرار است در چارچوب قرارداد با شرکت لاکهید مارتین با امارات در اختیار آن گذاشته شود.
بر این اساس گفته شد که با فروش این تسلیحات به امارات توانمندی این کشور برای مقابله با تهدیدات کنونی و آینده منطقه ای بهبود خواهد یافت و البته باید در نظر داشت که ابوظبی میزبان و حامی نیروهای آمریکایی در پایگاه هوایی «الظفره است» و در دفاع از منافع آمریکا در منطقه خلیج فارس نقش بارزی ایفا می کند.
قراردادهای تسلیحاتی پیدا و پنهان در سال 2015
امارات در سال 2015 مقادیر زیادی سلاح خریداری کرد بدون اینکه آن را علنی کند اما دست اندرکاران نمایشگاه و همایش بین المللی «ایدکس» در ابوظبی در اواخر فوریه 2015 اعلام کردند که امارات قرارداهای تسلیحاتی را به ارزش 18.328 میلیارد درهم امضا کرده است.
البته امارات به این اکتفا نکرد بلکه یکی از مسئولان شرکت صنایع تسلیحاتی روسیه در سپتامبر همان سال اعلام کرد که امارات جنگنده «أ- او 220 ام» را خریدای می کند.
«اولیگ سینکو» مدیر کل شرکت اورالوا گونزافود در اظهاراتی مطبوعاتی گفت که دو طرف در مورد حجم این معامله به توافق رسیده اند و تمام اسناد مربوط به آن تهیه شده است و فقط زمان واردات آن از سوی امارات تعیین نشده است.
آمریکا و امارات در سال 2009 یک معامله شش و نیم میلیارد دلاری خرید موشک های پاتریوت امضا کردند
گزارش شرکت «اچ. آی اس» آمریکا در ارتباط با رتبه بندی ارتش های کشورهای منطقه خاورمیانه حاکی از این است که با توجه به بودجه فراوان نظامی عربستان که با در نظر گرفتن تولید ناخالص ملی بیشترین بودجه در بین کشورهای جهان به شمار می آید، این کشور در بین ارتش های خاورمیانه در رتبه سوم قرار دارد و پس از آن امارات در مرتبه چهارم قرار دارد زیرا در سطح منطقه یک نیروی رو به رشد نظامی به شمار می آید به این معنی که نیروهای ارتش آن بر اساس تکنولوژی روز و به دست آمریکایی ها آموزش دیده اند و علاوه بر این بیشتر تجهیزات نظامی آن در سال های اخیر نوسازی شده و به جدیدترین جنگنده های «اف -16» در سطح دنیا مجهز شده است و بودجه نظامی آن 14.4 میلیارد دلار است و 65هزار سرباز در اختیار داشته و به 545 تانک و توپ و 444 هواپیما مجهز است.
20 سال بله قربان گفتن به آمریکا
امارات پای ثابت ائتلاف و جنگ های نظامی آمریکا در نقاط مختلف جهان به شمار می آید و قراردادهای تسلیحاتی آن با آمریکا به ارزش میلیاردها دلار و نیز تلاش ابوظبی برای جنگ علیه تروریسم در داخل جهان عرب و بیرون از آن در حالی است که باید پرسید انگیزه امارات از چنین تکاپویی چیست و چرا در جنگ های آمریکا در نقاط مختلف جهان مشارکت دارد؟
جالب اینکه «فهمی هویدی» نویسنده مشهور جهان عرب در اشاره به این موضوع اظهار داشت، امارات با تهدید حملات تروریستی روبه رو نبوده و با مشکلاتی مانند افراط و تروریسم دست به گریبان نیست در نتیجه تکاپوی ابوظبی در این مسیر در چارچوب زیاده خواهی های امارات و تمایل به عرض اندام در جهان عرب جا دارد آن هم در شرایطی که دنیای عرب در پرتو اختلافات و مشکلات متعدد با نوعی خلأ روبه رو شده است.
با توجه به این وضعیت شاید بتوان گفت که این تکاپوها برای کشوری در حجم و اندازه امارات مانند لباسی است که به تن آن گشاد است به ویژه اینکه این اقدامات در راستای خدمت به مردم صورت نمی گیرد بلکه بیشتر بله قربان گویی به آمریکا و متحدانش است.
نکته دیگر اینکه هرچند امارات توان تامین هزینه این اقدامات و قراردادهای تسلیحاتی هنگفت را داشته باشد اما از نظر نیروی انسانی قادر به پوشش این اقدامات نیست و اینجاست که در نبرد علیه به اصطلاح تروریسم به مزدوران خارجی و جذب آنان از کشورهای مختلف و بیش از همه کلمبیا متوسل شد به گونه ای که پول های امارات برای بسیاری از نظامیان حرفه ای کلمبیایی وسوسه انگیز بود.
امارات حتی توافقنامه ای را با آمریکا امضا کرد که به موجب آن مرکز «صواب» را برای مبارزه با تفکرات داعشی تشکیل دادند که هدف از آن حمایت از تلاش های ائتلاف بین المللی علیه داعش است و در نظر دارد از طریق این مرکز که به مثابه یک فضای مجازی و اجتماعی است، صدای مسلمانان و غیرمسلمانان سراسر جهان را که مخالف اقدامات و افکار داعش هستند به گوش دیگران برسانند!
عمق روابط سیاسی و راهبردی امارات با آمریکا
برای درک رویکردهای سیاسی و راهبردی امارات متحده عربی چاره ای نیست جز اینکه عمق روابط آن با آمریکا را بررسی کرد، به ویژه اینکه این روابط راهبردی و چند جانبه بوده و با توجه به عمر کوتاهی که از تاسیس امارات می گذرد، روابط طولانی مدت به شمار می آید.
روابط امارات با آمریکا ابعاد امنیتی، نظامی و دیپلماتیک داشته و سطوح اطلاعاتی و اقتصادی و سیاسی را نیز در بر می گیرد.
حضور نظامی آمریکا در امارات
ناوهای آمریکایی بیش از هر بندر خارجی دیگر در بندرهای امارات پهلو می گیرند به اضافه اینکه امارات در حمایت از محموله های دریایی آمریکا نقش فعالی ایفا می کند وجالب اینکه امارات اولین کشور خاورمیانه بود که در چارچوب برنامه «حمایت از تجارت بین المللی در برابر خطر تروریسم» به طرح تامین امنیت کانتینرها (CSI) ملحق شد و بر اساس آن افسران گمرک آمریکایی در بندهای دبی مستقر شدند.
جانشین رئیس امارات در دیدار با نیروهای نظامی
امارات و آمریکا در سال 1994 توافق همکاری دفاعی امضا کردند که موجب برقراری روابط امنیتی دو جانبه شد و بر اساس آن آمریکا این حق را پیدا کرد که در داخل مرزهای امارات پایگاههای نظامی ایجاد کند و این پایگاهها بیشتر در بندر «جبل علی» در دبی مستقر است که برای عملیات دریایی آمریکایی بسیار حائز اهمیت است زیرا تنها لنگرگاه خلیجی به شمار می آید که برای پهلو گرفتن ناوهای هواپیما بر آمریکایی عمق کافی دارد.
علاوه بر این امارات و آمریکا در فواصل زمانی مختلف با یکدیگر همکاری نظامی و دفاعی دارند که نمونه روشن آن مانورهای هوایی موسوم به « پرچم قرمز» در آمریکا است که یکی دشوارترین تمرین های نظامی در جهان به شمار می آید.
همچنین آمریکا منبع اصلی تامین تسلیحات امارات به شمار می آید از جمله اینکه کنگره در سال 2009 با معامله تجهیزات نظامی بیش از 15 میلیارد دلاری با امارات موافقت کرد.
جالب اینکه این معامله شامل پیشرفته ترین سامانه دفاع موشکی در جهان است و به این ترتیب امارات تنها کشور جهان به جز آمریکا است که این سامانه را در اختیار دارد.
علاوه بر این زرادخانه نظامی امارات سایر تجهیزات و سامانه های متعدد دیگری را نیز در خود جا داده است که شامل تجهیرات نیروی هوایی و سامانه دفاع هوایی و بالگردهای آپاچی بلک هاوک و هواپیماهای باری به اضافه جنگنده های پیشرفته و سامانه های تسلیحاتی و خمپاره انداز و موشک های هوا به زمین و تجهیزات دیگر است.
حمایت بی قید و شرط امارات از آمریکایی ها
امارات به طور مداوم و بی هیچ قید و شرطی از نیروهای آمریکایی حمایت می کند و با آمریکا و نقشه های آن برای مبارزه با تروریسم همراه شده است و در همین چارچوب بود که با القاعده وارد جنگ شد و در جنگ یمن نیز دخالت کرد.
امارات میزبان بیش از دو هزار نظامی آمریکایی است و برای به دست آوردن عقل و دل مسلمانان در جنگ آمریکا علیه تروریسم مشارکت کرده است که در این راستا به تاسیس موسسات متعدد اقدام کرده است که نمونه آن مرکز «الهدایة» است.
جنگ های خارجی و طولانی مدت و خونین امارات شبیه دخالت های وحشیانه و جنگ های آمریکا در نقاط مختلف جهان است و عجیب اینکه همه این جنگ ها علیه کشورهای مسلمان صورت گرفته است و نمونه آن اینکه امارات جزء اولین کشورهایی بود که از همان لحظات نخست جنگ خلیج فارس در سال 1990-1991 در کنار آمریکا قرار گرفت و پایگاهها و تاسیسات نظامی خود را به روی نیروهای ائتلاف بیگانه گشود.
دخالت های نظامی امارات در آفریقا از مالی تا تونس و مصر
در آفریقا نیز امارات از حمله نظامی فرانسه به مالی و آفریقای مرکزی در ژانویه 2013 از نظر مالی و نظامی حمایت کرد ازجمله اینکه فرانسه از پایگاه نظامی ابوظبی استفاده کرد و این اجازه را داشت که در صورت لزوم از برخی تجهیزات نظامی مستقر در این پایگاه از جمله هواپیماهای آن برای حمله به مالی استفاده کند.
در آن زمان فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه در دبی گفت: ما در عملیات نظامی علیه مالی از حمایت امارات برخوردار بودیم، به این تریب فرانسه از دبی علیه مسلمانان آفریقای مرکزی اعلام جنگ کرد.
به عبارت دیگر کاری که کشورهای غربی نکرده بودند امارات برای فرانسه انجام داد و به پاریس برای تحقق اهداف و تامین منافع خود در آفریقا کمک رساند و در همین ارتباط از حملات فرانسه علیه مسلمانان مالی حمایت کرد و حتی در نسل کشی مسلمانان آفریقای مرکزی مشارکت داشت.
برخی این اقدام امارات را در چارچوب رویکرد این کشور مبتنی بر مبارزه با جریان های اسلامی و تمایل شدید به برای روبه رو شدن با هر گونه رویکرد سلامی به ویژه در کشورهای ساحلی و صحرایی آفریقایی برشمرده و اعلام کردند هدف امارات این بود که این کشورها به حیاط خلوت کشورهایی که صحنه خیزش مردمی بودند، تبدیل نشوند پس از قدرت گرفتن اسلامگرایان در مصر و لیبی و نیز تونس در لیبی نیز امارات در سال 2014 دهها فروند جنگده را به منظور حمایت از حفتر عازم این کشور کرد و در سال 2011 به همراه آمریکا و و متحدانش در عملیات نظامی علیه لیبی مشارکت کرد و علاوه بر حمله به فرودگاه طرابلس هزینه های جنگ در لیبی را پرداخت.
در تونس اسناد رسمی در ارتباط با ترور «شکری بالعید» فعال سیاسی تونسی درز کرده بود روی دیگری از سکه دخالت های امارات در تونس را فاش کرد آن هم در شرایطی که ترور وی درششم فوریه 2012 با توجه به فضای سیاسی حاکم بر تونس به مثابه زلزله سیاسی در این کشور بود.
امارات از جمله کشورهای عربی بود که از کودتا علیه مرسی حمایت کرد
این اسناد حاکی از مکالمات تلفنی راننده بلعید لحظاتی پیش از تیراندازی به او بود و مشخص شد که منبع این تماس امارات بود و عجیب تر اینکه همان روزی که بالعید ترور شد موعد تصویب قانون برکناری بازماندگان نظام بن علی بود.
امارات اندکی پیش از ترور بالعید برای برکناری محمد مرسی اعلام آمادگی کرده بود و عملا نیز در سال 2013 کودتای نظامی علیه مرسی با حمایت کامل برخی کشورهای عربی خلیج فارس تحقق یافت.
علاوه بر این گزارش های مختلف از جمله گزارش هایی که سازمان ملل و شبکه بلومبرگ منتشر کردند، حاکی از این است که امارات در حمایت از جنبش های مسلحانه در سومالی دست دارد و همین دخالت مانع بستن شدن پرونده آشوب طلبی در این کشور شده است.
به عبارت بهتر در سال 1992 امارات در حمله به سومالی به ائتلاف آمریکا پیوست و از آن زمان این کشور را ترک نکرده است و تحت نظر آمریکا در آنجا سرگرم فعالیت های مختلف ازجمله مبارزه با دزدان دریایی است.
در همان سال یعنی سال 1992-1995 آتش جنگ بوسنی شعله ور شد و طبق معمول امارات در صدر کشورهای غیر عضو ناتو بود که عملیات هوایی آن را تحت حمایت قرار داد. سه سال پس از آن نیز با شعله ور شدن آتش جنگ در کوزوو در سال 1998 باز این رویکرد امارات کاملا تکرار شد.
همراهی امارات در جنگ های آمریکا در خاورمیانه
در سال 2003 امارات در همراهی با آمریکا وارد جنگ علیه عراق شد به این ترتیب که به محض اینکه حملات آمریکا به عراق آغاز شد، امارات تصمیم اتحادیه عرب مبنی بر مخالفت با شرکت در این حملات را به فراموش سپرد، حال آنکه چند ماه قبل این تصمیم را تایید کرده بود.
حضور نظامی امارات در افغانستان
به فاصله سه سال بعد حوادث 11 سپتامبر رخ داد که حاصل آن اعلام جنگ جهانی آمریکا علیه تروریسم بود که ابتدا در افغانستان کلید خورد و باز امارات در مشارکت با آمریکا درنگ نکرد و نیروهای ویژه آن تنها نیروهای عرب بودند که در افغانستان به عملیات گسترده نظامی دست زدند و این روند بیش از ده سال طول کشید.
علاوه بر این امارات در سال 2012-2014 شش فروند جنگنده اف -16 را برای حمایت از هیئت امنیتی به رهبری ناتو به افغانستان اعزام کرد و پس از آنکه کشورهای اروپایی سطح حضور نیروهای خود را در افغانستان کاهش دادند، این جنگنده ها از سال 2012 تا 2014 در قندهار مستقر شدند.
همچنین امارات بین دولت آمریکا و طالبان میانجیگری کرد و از جمله اولین کشورهایی بود که پس از سقوط نظام طالبان در سال 2002 سفارت خود را در کابل بازگشایی کرد و دستور داد دارایی ها و اموال 62 سازمان و شخصیت که آمریکا به حمایت آنان از تروریسم مشکوک بود، بلوکه شود.
نفت و سیاست داخلی امارات
سیاست داخلی امارات به عنوان کشوری که منابع سرشار نفت را در اختیار دارد، مبتنی بر حفظ منابع ثروت و تراکم آن در درست قدرت حاکم است بدون اینکه در برابر هرچه که نظام پادشاهی را خدشه دار کرده و یا آن را در معرض خطر قرار هد، کوچکترین تسامحی قائل شود.
در سطح خارجی نیز هیچ الگوی مشخصی در روابط خارجی امارات دیده نمی شود به این معنی که سیاست این کشور مبتنی بر وابستگی محض و همراهی با آمریکا است به گونه ای که سیاست خارجه امارات در واقع متغیری است که بر اساس مقتضیات بین المللی و منطقه ای و با در نظر گرفتن همراهی با ابرقدرت ها شکل پیدا می کند.
یکی از محورهای سیاست های خارجی و اصولی امارات مبارزه با اسلامگرایان و سربه نیست کردن آنان در داخل و یا خارج است بدون اینکه این اقدام هیچ حساب و کتاب مشخصی داشته باشد.
بیم و نگرانی امارات از اعتراض های مردمی
امارات پس از آغاز خیزش مردمی در چند کشور عربی گروههای اسلامگرای سیاسی را به شدت هدف قرار داد و هر چند تا این لحظه نیز همچنان این رویکرد را کنار نگذاشته است اما در یک سال اخیر بیشتر بر جنگ علیه تروریسم متمرکز شده است آن هم در حالی که نه با اسلامگرایان اسلامی مشکلی دارد و نه اینکه تروریسم تهدیدی جدی برای آن به شمار می آید بلکه واقعیت این است که امارات از خیزش مردمی نگران است و این چیزی است که بیشتر کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس تمام توان خود را برای جلوگیری از وقوع آن بسیج کردند.
تشکیل ارتش پنهانی امارات با همدستی بلک واتر
امارات در همین راستا و به منظور سرکوب هرگونه تحرک اعتراض آمیز احتمالی در کشور، با شرکت بلک واتر توافق امنیتی امضا کرد؛ شرکتی که از آن تحت عنوان ماشین آدم کشی یاد می شود ودر عراق و افغانستان به جنایت های زیادی دست زدند.
در می 2011 «اریک برینس» رئیس شرکت بدنام بلک واتر از آمریکا عازم امارات شد تا ضمن اقامت در آنجا با نهاد امنیتی این کشور قراردادی به ارزش 529 میلیون دلار امضا کند که بر اساس آن یک ارتش پنهانی متشکل از 800 مزدور خارجی تشکیل شود که برای مقابله با تهدیدهای داخلی و خارجی به کمک دولت امارات بیایند.
نظامیان بازنشسته خارجی مسئولیت آموزش نیروهای نظامی اماراتی را برعهده گرفته و قرار شد در برنامه آموزشی و حمایت لجستیکی به امارات کمک کنند.
شرکت آمریکایی بلک‌واتر قراردادی به ارزش 529 میلیون دلار با امارات امضاء کرد
در آن زمان روزنامه نیویورک تایمز نوشت: دولت امارات با استفاده از این ارتش پنهانی می تواند با هرگونه اعتراض احتمالی در اردوگاههای کارگران خارجی میدان های نفت مقابله کرده و یا هرگونه تظاهرات مردمی مشابه سایر کشورهای عربی را که هدف از آن طرح درخواست دموکراسی باشد، سرکوب کند.
نکته قابل ملاحظه اینکه برخی مسئولان آمریکایی ضمن اعلام حمایت واشنگتن از ارتش پنهانی در امارات، دلیل کمگ کرفتن امارات از کشورهیا بیگانه را کم تجربگی نیروهای نظامی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس عنوان کردند و این اقدام را یک حق قانونی و مشروع برشمردند.
به این ترتیب شرکت ابوظبی در سال 2011 به همراهی بلک واتر یگان های امنیتی ویژه ای را تشکیل دادند تا در برابر اعتراض های احتمالی شبیه کشورهای عربی که صحنه خیزش مردمی بودند، از نظام حاکم حمایت کنند و بر همین اساس بلک واتر در صحرای امارات پادگان های بزرگی را بنا کرد و این وضعیت تا جایی پیش رفت که فرماندهان و افسرانی که با بلک واتر رابطه دارند پست های عالی را در ارتش امارات به دست گرفتند.
در بحبوحه این تکاپوها و همراهی با آمریکا، امارات به اسرائیل نیز نزدیک شد به این معنی که وجود یک متحد مشترک یعنی آمریکا و نیز دشمنان مشترک، دو طرف را در یک نقطه به هم رساند.
روزنامه هاآرتص در دوم دسامبر 2014 از پرواز هواپیما بین اسرائیل و یک کشور عرب حاشیه خلیج فارس خبر داد، بدون اینکه به نام این کشور اشاره کند اما یکی از نویسندگان میدل ایست با انتشار مقاله ای در این باره نوشت، نمی تواند توضیح دهد که چرا این روزنامه نام امارات را اعلام نکرد.
بی تردید روابط تجاری بین امارات و اسرائیل عمیق بوده و با موافقت مراجع سیاسی بلند پایه صورت می گیرد و البته محرمانه باقی مانده است به این معنی که داد و ستد تجاری این دو از سوی یک طرف سوم صورت می گیرد.
«اسحاق گال» از استادان اقتصاد سیاسی دانشگاه تل آویو در این باره می گوید: هیچ کس هیچ آماری از حجم معاملات امارات و اسرائیل ندارد زیرا تجارت دو طرف محرمانه است با این حال می توان آن را حدود یک میلیارد دلار در سال و یا بیشتر از آن برآورد کرد و البته بیش از یک سوم این معاملات در بخش امنیتی است.
اما مارک سیورز زمانی که مشاور سیاسی سفارت آمریکا در تل آویو بود گفت که شیخ عبدالله بن زاید آل نهیان وزیر خارجه امارات روابط شخصی خوبی با زیپی لیونی وزیر خارجه وقت اسرائیل داشت.
این در حالی است که عرب های خلیج فارس به روابط نزدیک اسرائیل با آمریکا و اهمیت نقش آن در منطقه واقف هستند به اضافه اینکه احساس می کنند می توانند در مقابله با ایران به اسرائیل تکیه کنند زیرا بر این باورند که اسرائیل می تواند جادو کند.
دوستی با اسرائیل و خیانت به فلسطینی ها
امارات در قبال حملات پی در پی اسرائیل به اهالی غزه کاملا سکوت کرد و با گذشت زمان این سکوت جای خود را به تبانی و همدستی کامل داد تا جایی که یک ماه پیش از حمله اسرائیل به غزه عبدالله بن زاید با اویگدور لیبرمن وزیر خارجه وقت اسرائیل در پاریس ملاقات محرمانه داشتند.
هدف از این دیدار این بود که نقشه ویژه نابودی حماس در غزه را بررسی کنند و قرار شد این اقدام با تامین مالی امارات صورت بگیرد. در همین راستا در جریان حمله اسرائیل به غزه، امارات افسران اطلاعاتی خود را در لباس نیروهای امداد رسانی عازم غزه کرد تا در مورد تجهیزات نظامی موجود در غزه اطلاعاتی را جمع آوری کنند.
نفاق و خیانت امارات به فلسطینی ها به اینجا ختم نشد بلکه ازطریق شبکه اسکای نیوز عربی از کمک های رسانه ای نیز به اسرائیل دریغ نکرد.
معاون رئیس جنبش اسلامی فلسطین: امارات دهها باب منزل در جنوب مسجد الاقصی به صهیونیست‌ها فروخت
همکاری و حمایت امارات از اسرائیل تا بذل و بخشش های مالی برای یهودی سازی قدس پیش رفت به این معنی که شیخ «کمال الخطیب» معاون شیخ «رائد صلاح» رئیس جنبش اسلامی فلسطین در گفت وگو با شبکه ماهواره ای «قدس» گفت امارات دهها باب منزل مسکونی در محله «سلوان» واقع در جنوب مسجد الاقصی را که اهالی قدس مالک آن بودند به انجمن های شهرک سازی اسرائیل فروخت به این ترتیب که مالکان این منازل را فریب داده و اعلام کرد که سرمایه گذاران اماراتی در صدد آبادانی قدس هستند اما بعدها معلوم شد که این منازل به شهرک نشین های صهیونیست فروخته شده است.
جالب اینکه همچنین گفته شد که ابوظبی در تلاش برای ساختن مسجد بزرگی در قدس است تا پس از تخریب مسجد الاقصی جایگزین آن شود و آن را به اسرائیلی ها هدیه دهد.
در واقع روابط امارات و اسرائیل روابط گرم برادری است از همین رو هرچند روابط گرم امارات و آمریکا موجب ناراحتی برخی کشورهای منطقه خاورمیانه شد اما اسرائیل و حامیان آن در آمریکا به طور پنهانی تکاپوی امارات برای تقویت نظامی را تایید کرده و دلیل آن را نفوذ رو به افزایش اسلامگرایان در جهان عرب عنوان کردند.
