به گزارش الوقت پس از زندانی شدن مجدد و غیرقانونی شیخ ابراهیم زکراکی رهبر جنبش شیعیان نیجریه و همسرش «ملامه زینت»، گزارش‌های مختلف حاکی از وضعیت نامناسب جسمی و قصور مسئولان زندان برای رسیدگی به نیازهای درمانی آنها می باشد. در این رابطه دوشنبه 4 دی ماه دختر شیخ زکزاکی، رهبر جنبش اسلامی نیجریه در توئیتی اعلام کرد: «وضعیت سلامتی آنها نامناسب و شرایط شان در زندان بسیار بد است. دسترسی آنها به پایه‌ای‌ترین نیازهایشان از جمله دارو و پزشک محدود شده است».
شیخ زکزاکی و همسرش پس از یک دوره کوتاه درمانی و ترک نیجریه به مقصد هند، روز 25 مرداد مجدداً به نیجریه بازگشتند اما به محض ورود به فرودگاه ابوجا، ماموران امنیتی رژیم بوهاری وی و همسرش را دستگیر کرده و مستقیم به زندان منتقل کردند. آبان ماه گذشته نیز شیخ زکزاکی و همسرش به زندان مرکزی ایالت «کادونا» در نیجریه منتقل شدند. زندان «کادونا» در واقع، یکی از خطرناک ترین زندان‌ها نه تنها در نیجریه که در سطح آفریقا، محسوب می‌شود.
حدود ۵ ماه پیش (اوت 2019) بود که دولت نیجریه با حکم دادگاه و تحت فشار افکار عمومی و سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری مجوز آزادی «شیخ ابراهیم زکزاکی» رهبر نهضت اسلامی نیجریه و همسر وی را صادر کرد. بدین‌ترتیب، «شیخ زکزاکی» و همسرش که به شدت بیمار بودند، جهت انجام معالجه تحت تدابیر شدید امنیتی به هندوستان منتقل شدند. با این حال بسیار زود مشخص شد که تحت فشارهای خارجی بویژه از ناحیه سعودی ها به دولت هند، وضعیت رسیدگی به شیخ هیچگونه تغییر قابل ملاحظه ای نسبت به قبل نیافت و محدودیت های دولت هند بر ایشان گسترده تر از فشارهای دولت نیجریه می باشد. بنابراین به علت نارضایتی از روند درمان، محدودیت‌های امنیتی و نبود پزشکان قابل اعتماد، زکزاکی و همسرش پس از دو روز اقامت در هند، این کشور را به مقصد نیجریه ترک کردند.
از زمان انتقال شیخ زکزاکی به زندان کادونا کلیه ارتباطات او با جهان بیرون قطع شده و اخبار درستی از وضعیت ایشان در دسترس رسانه‌ها قرار نمی‌گیرد. آژانس اطلاعاتی نیجریه در برابر موج انتقادات و اعتراضات هواداران پرتعداد شیخ در نیجریه اخیراً مدعی شد علامه ابراهیم زکزاکی، خودش می‌خواهد در بازداشت این آژانس به سر برد و هیچ تمایلی به آزاد شدن ندارد. این در حالی است که مسئولان این آژانس به او اجازه نمی‌دهند با خبرنگاران مصاحبه کند تا این مطلب را با زبان خودش به اطلاع مردم برساند.
شیخ زکزاکی و همسرش 13 دسامبر 2015 در حمله نظامیان نیجریه به حسینیه‌ای در شهر زاریا بازداشت شدند که در این حمله، صدها نفر از جمله سه فرزند شیخ زکزاکی نیز به شهادت رسیدند. در این حمله زکزاکی نیز به شدت زخمی شد و در حالی که یک چشم را کامل از دست داده بوده و بینایی چشم دیگر ایشان به 30 درصد رسیده است. ارتش نیجریه در این حمله مرکز اسلامی و محل سکونت شیخ زکزاکی را در زاریا را به آتش کشید و افرادی را زنده زنده سوزاند و نوزادان را کشته و جسدهایشان را در گورهای دسته‌جمعی دفن کرد.
شیخ زکزاکی چندین‌بار به اتهامات غیر مستند از جمله بر هم زدن نظم عمومی، در همه حکومت‌های نیجریه از اوباسناجو و شاجاری و بوهاری گرفته تا بابانگیدا و آباچا به حبس محکوم شد. وی در مجموع تا کنون بیش از ده سال از عمر شریف خود را در زندان های مخوف نیجریه به سر برده – از جمله زندان انوگو (۱۹۸۴–۱۹۸۱)، زندان پورت هارکورت، و زندان کادونا.
مردم نیجریه بار‌ها با برگزاری تظاهرات در ابوجا -پایتخت این کشور- خواستار آزادی شیخ زکزاکی -که از سال ۲۰۱۵ به رغم صدور حکم آزادی در بازداشت به سر می‌برد- شده‌اند.
شیخ زکزاکی به دلیل 4 دهه فعالیت مستمر برای مبارزه با دیکتاتوری و سلطه خارجی و همچنین ترویج مدارا در میان مذاهب مختلف، از محبوبیت فراوانی در میان مردم نیجریه شامل شیعیان، اهل سنت نیجریه و حتی مسیحیان برخوردار است. شیخ زکزاکی با تأثیر از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ و امام خمینی(ره)، شیعه شد و با تأسیس جنبش اسلامی نیجریه، سیصد مدرسه اسلامی در نیجریه و کشورهای همسایه آن تأسیس کرد. او همچنین مؤسسات خیریه‌ای برای ارائه خدمات مالی، درمانی و آموزشی به شیعیان راه‌اندازی کرده است.
وی روز قدس را در نیجریه احیا کرد و این خط مشی باعث شد تا سه پسرش در راهپیمایی روز قدس ۲۰۱۴ میلادی به‌وسیله پلیس نیجریه شهید شوند. شیخ زکزاکی فعالیت‌های خود را از دهه ۱۹۸۰ آغاز کرده است و در این مدت حدود ۱۲ میلیون نیجریه‌ای شیعه شده‌اند. موضوعی که موجب شده تا دشمنان خارجی ترویج دیدگاه های وی را که تحت تاثیر گفتمان انقلاب اسلامی و اندیشه های امام خمینی (ره) می باشد خطری برای منافع خود در منطقه شمال آفریقا دانسته و به روش های مختلف دولت نیجریه را ترغیب و وادار به سرکوب او هوادارنش کنند.
اکنون نیز که وضعیت سلامتی شیخ زکزاکی و همسرش روز به روز رو به وخامت است مدعیان دروغین حقوق بشر و سازمان های بین المللی که به صورت مداوم برای کشورهای مخالف سیاست های غرب نسخه حقوق بشری می‌پیچند، در مقابل این سرکوب آشکار و غیرقانونی سکوت کرده و هیچگونه فشاری بر دولت نیجریه برای رفع ظلم بر یک رهبر دینی و سیاسی برجسته وارد نمی‌کنند.
