به گزارش الوقت خبرگزاری رسمی مصر، مِنا، با اعلام این خبر می گوید حدود ۲۳ میلیون نفر از ۶۰ میلیون واجد شرایط رای دادن، در این انتخابات شرکت کردند.
الاهرام، پرشمارگان‌ترین روزنامه مصر نوشت که سیسی توانسته است ۹۲ درصد از مجموع آرا ۲۳ میلیون رأی‌دهنده مصری را به دست آورد.
انتخابات ریاست جمهوری مصر به مدت سه روز برگزار شد و رای دهندگان مصری از روز دوشنبه برای انتخاب رئیس جمهوری پای صندوق های رای رفته بودند.
مشارکت پائین مصری‌ها در میدان بی رقیب سیسی
از آنجایی که رقیبی جدی برای السیسی در این انتخابات وجود نداشت، موضوع میزان مشارکت در این انتخابات زیر ذره بین قرار دارد. خبرگزاری رویترز می‌نویسد انتخاباتِ اخیر در مصر را، منتقدان یادآور رای گیری‌های رهبران اقتدارگرا ارزیابی کردند که برای دهه‌ها در قدرت باقی می‌مانند.
بر اساس برآوردهایی که روز پنج‌شنبه ۹ فروردین در رسانه‌های مصر منتشر شد، عبدالفتاح سیسی، رئیس جمهوری کنونی مصر در حالی پیروز این انتخابات شد که میزان مشارکت شهروندان واجد شرایط در این کشور کمتر از ۵۰ درصد گزارش می‌شود.
برای شرکت در این انتخابات در ابتدا ۷ نفر نامزد شدند اما اکثریت آنها و به تبع آن بسیاری از نامزدهای احزاب و گروههای مخالف از رقابت در این انتخابات کناره‌گیری کردند.
خالد علی از وکلای فعال در زمینه حقوق بشر و احمد شفیق، نخست‌وزیر سابق، از جمله افرادی هستند که از این رقابتها کناره گرفته و گفتند که این تصمیم آنها به دلیل "فشار و ارعاب" اتخاذ شده است. احمد شفیق، می‌توانست یکی از رقبای جدی سیسی محسوب شود.
در اواخر ماه ژانویه نیز سامی حافظ عنان، رئیس سابق ستاد مشترک ارتش مصر، پس از آنکه اعلام کرد به نامزدی در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده تمایل دارد، بازداشت شد. مقامات ارتش علت بازداشت عنان را تخطی از اصول نظامی اعلام کردند، اما سخنگوی این فرمانده شناخته شده ارتش مصر گفت که او مرتکب خطایی نشده است.
موسی مصطفی موسی، تنها رقیبب سیسی بود که از معروفیت سیاسی زیادی برخوردار نیست و او در حقیقت خود از حامیان آقای سیسی است و گفته که از انتخاب مجدد آقای سیسی حمایت می‌کند.
در انتخابات اول، در سال ۲۰۱۴، السیسی ۹۷ درصد آرا را به خود اختصاص داد. در آن انتخابات مشارکت مردم مصر،۴۷ درصد اعلام شده بود.
از سیسی فرمانده تا سیسی رئیس جمهور
رئیس جمهور 63 ساله فعلی مصر، ششمین رئیس جمهور این کشور و پنجمین رئیس جمهور غیرنظامی مصر است. او در دوازدهم اوت ۲۰۱۲ توسط محمد مرسی، نخستین رئیس جمهور اسلام‌گرا و غیرنظامی مصر به سمت وزارت دفاع گمارده و جانشین محمد حسین طنطاوی شد و تا ۲۵ مارس ۲۰۱۴ که برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری استعفا کرد، در این سمت قرار داشت.
سیسی پیش از رسیدن به کرسی وزارت دفاع مصر در دولت هشام قندیل مدیر واحد اطلاعات نظامی در ارتش بود. او مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ علوم نظامی از دانشگاه ارتش در قاهره گرفت و برای ادامهٔ تحصیل به انگلستان سفر کرده و در سال ۱۹۹۲ موفق به کسب درجهٔ کارشناسی ارشد در رشتهٔ علوم نظامی در این کشور شده است.
سیسی علاوه بر تحصیل در انگلیس به آمریکا نیز سفر کرده و در آنجا آموزش‌های ویژهٔ اطلاعاتی دیده است. نیروهای مسلح مصر به سرکردگی سیسی در اول ژوئیهٔ ۲۰۱۳ به محمد مرسی رئیس جمهور مصر برای حل بحران سیاسی این کشور ۴۸ ساعت فرصت دادند و پس از این اولتیماتوم در نتیجهٔ کودتای ۲۰۱۳ مصر و در شبانگاه سوم ژوئیهٔ ۲۰۱۳ او را برکنار و عدلی منصور را به عنوان رئیس دولت موقت به جایش نشاندند.
نطق برکناری مرسی و نصب منصور را السیسی قرائت نمود و او در تاریخ ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۱۴ به دستور عدلی منصور، رئیس جمهور موقت مصر، به درجه فیلد مارشالارتقا پیدا نمود.
سیسی در ۷ فروردین ۱۳۹۳، نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری مصر ۲۰۱۴ شد و در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۳ اعلام کرد که اگر او برنده انتخابات شود گروه اخوان المسلمین دیگر وجود خارجی نخواهد داشت.
با اعلام نامزدی سیسی در سال 2014، حسنی مبارک، رئیس جمهور اسبق مصر و احمد شفیق رقیب محمد مرسی و نفر دوم انتخابات پیشین ریاست جمهوری مصر از وی اعلام حمایت کردند و در انتخابات اخیر نیز در فضایی بی رقیب پیروزی خود را اعلام کرد.
کارنامه سیسی: از انتقادات حقوق بشری تا سیاست خارجی وابسته
رئیس جمهوری مصر می‌گوید که دولت او باعث ثبات و امنیت در کشور شده است اما منتقدانش معتقدند که وی با سرکوب دیگر گزینه‌ها و نامزدهای گروههای سیاسی در این انتخابات بی رقیب شده است.
کارنامه سیسی همراه با انتقادات گسترده حقوق بشری علیه اوست و سازمان دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید که بسیاری از مخالفان و منتقدان، توسط سازمان‌ها و دستگاه‌های امنیتی تحت نظر عبدالفتاح سیسی شکنجه، زندانی و ناپدید شده‌اند.
بر اساس گزارش این سازمان غیردولتی بین المللی، انتقاد از دولت مصر «به‌طور کامل ممنوع» است و گروههای حقوق بشری مصر می‌گویند که در این کشور نزدیک به ۶۰ هزار زندانی سیاسی وجود دارد.
ثمر شحاتا، استاد مطالعات خاورمیانه دانشگاه اوکلاهما معتقد است که دولت حال حاضر مصر حتی از زمان حکومت حسنی مبارک سرکوب‌گرتر و اقتدارگراتر است. او می‌افزاید: «انتخابات در مصر حتی نسبت به انتخابات سال ۲۰۰۵ غیر رقابتی‌تر است. در آن زمان مبارک ۹ نامزد رقیب انتخاباتی داشت که یکی از آنان ایمن نور، فعال اپوزیسیون مطرح آن زمان بود.»
ثمر شحاتا می‌گوید که در حال حاضر جامعه مدنی مصر بیش از دوران حسنی مبارک با محدودیت روبروست.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر نیز ممنوع‌الخروج کردن فعالان مدنی و ضبط دارایی‌های آنان در مصر را از عوامل تهدید برای «ایجاد جامعه مدنی مستقل» برشمرده است.
خشونت جنسی و آزار جنسی علیه زنان، بازداشت و استرداد پناهجویان و تبعیض علیه اقلیت‌های دینی مانند مسیحیان از جمله موارد نقض حقوق بشر در مصر سال‌های اخیر است.
همچنین با وجود اینکه حامیان رئیس جمهوری مصر از بهبود وضعیت امنیت به دلیل روش‌های دولت وی سخن می‌گویند اما چند سال عملیات نظامی در جزیره سینا نتوانسته است حملات گروههای تروریستی را متوقف کند و کارشناسان معتقدند که بهبود وضعیت امنیتی مصر به هیچ‌وجه چشمگیر نیست و حملات تروریستی در این کشور همچنان ادامه دارد.
همچنین علی رغم ادعای دولت سیسی برای انجام کارهای اقتصادی بزرگ، اما مصر همزمان با ریاضت اقتصادی همچنان با رشد روزافزون فقر، بیکاری، تورم، کاهش ارزش پول و کاهش درآمد ناشی از گردشگری روبروست.
همچنین در حوزه سیاست خارجی، برخی همراهی‌ها و همکاری‌های قاهره با ریاض در زمان سیسی از جمله در جریان حمله به یمن و محاصره قطر توسط عربستان را به باد انتقاد گرفته و اظهار داشته‌اند که سیاست خارجی مصر در زمان سیسی غیرمستقل و وابسته دنبال شده است.
