الوقت- تجربه انقلاب اسلامی در ایران و حضور میلیونی مردم در تظاهراتی که به نفع آرمان‌ها و اهداف انقلاب صورت می‌گرفت، بی خاصیت بودن مبارزات مسلحانه برخی از گروه‌های کوچک در آن زمان را به اثبات رساند و لذا حضرت امام(ره) این پیشنهاد را مطرح کردند که در جمعه آخر ماه مبارک رمضان و در حالی که مردم روزه دار هستند و از جهت اعتقادی کاملا پالایش شده‌اند به قبله اول مسلمین یعنی قدس شریف توجه کنند و در این چارچوب با راهپیمایی و بیان خواسته‌های خودشان دنیا را متوجه اهداف و آرمان‌های اسلامی کنند. پس از آن بود که اثبات شد حضور مردم که از ایران آغاز شده بود چگونه به سرعت توسعه پیدا کرد و به سراسر جهان تسری یافت.
امروزه شاهد آن هستیم که این روز مهم از سوی بسیاری از مردم جهان و مسلمین مورد حمایت قرار گرفته است و در هر کجا که امکان راهپیمایی را داشته باشند به این شکل اهداف و آرمان‌های خود را بیان می‌کنند و به نمایش می‌گذارند. به عبارت روشن تر در دنیایی زندگی می‌کنیم که افکار عمومی تعیین کننده بسیاری از سیاست‌ها و خواسته‌هاست و حضرت امام (ره) با روشن بینی کامل در این جهت حرکت کردند تا بسیج افکار عمومی را در راستای آزادی قدس شریف شکل دهند و تاکنون نیز شاهد این رشد در افکار عمومی و روشنگری‌های لازم در این راستا بوده‌ایم. به گونه‌ای که امروز می‌توانیم رژیم اشغالگر قدس را علیرغم حمایت‌های سرمایه داران و جناح‌های قدرت در کشورهای غربی و ایالات متحده آمریکا به عنوان یک رژیم منزوی در نزد جهانیان تلقی کنیم.
قدس، قبله اول مسلمانان است و شرایط نشان داده است که رژیم اشغالگر صهیونیستی با حمایت‌هایی که از قدرتمندان اروپایی و ایالات متحده آمریکا به دست آورده و تقویت لابی خود در آن کشورها به سادگی از بین نخواهد رفت. لیکن اگر افکار عمومی جهانی علیه آن به روشنی و شفافیت برسند، می‌توانند دردسرهای جدی برای بقای این رژیم ایجاد کنند. رژیم صهیونیستی با پنهان شدن در پشت واقعه تاسف باری که هیتلر در آلمان فراهم کرد برای خود مشروعیتی را طی سال‌های گذشته ایجاد کرده بود اما این راهپیمایی‌ها می‌تواند پایه‌های این مشروعیت را ویران کرده و سستی و ضعف بنیانی این رژیم را به نمایش گذارد.
درخصوص وضعیت کنونی فلسطین نیز باید گفت که به طور مداوم شاهد تعرضات رژیم اشغالگر قدس نسبت به ساکنان فلسطین هستیم. این رژیم کماکان اجازه بازگشت به آوارگان فلسطینی را نمی‌دهد و نسبت به آزار و اذیت و حتی کشتار ساکنان فعلی سرزمین‌های فلسطینی اقدام می‌کند. از جمله آنچه که در غزه می‌گذرد یک روند مستمر نقض حقوق بشر و جنایت‌های ضدبشری است که از سوی رژیم اشغالگر با ایجاد محاصره ساکنان غزه و همچنین هرچند یکبار حملات نظامی به آنها و کشتار مردم بی دفاع از جمله زنان و کودکان صورت می‌گیرد و این رژیم با چنین اقداماتی سبعیت و چهره منفی خود را به جهانیان نشان داده است. در نوار غربی رود اردن نیز شرایط خیلی بهتر از غزه نیست؛ مذاکرات صلح نیز که مرحوم یاسر عرفات به امید دستیابی به امتیازاتی آن را آغاز کرد هنوز به نتایج خاصی نرسیده و ایجاد شهرک‌های یهودی نشین یکی از معضلات جدی است. در عین حال با لجبازی‌های شخص بنیامین نتانیاهو روند مذاکراتی که چندان امیدی هم به موفقیت آن نبود با شکست مواجه شده است. تضاد منافع و تضاد سیاست‌های نتانیاهو و شخص رئیس جمهور آمریکا نیز مزید بر علت شده و از پیشرفت مذاکرات جلوگیری کرده است.
در نتیجه به نظر می‌رسد فلسطینی‌ها علیرغم شناسایی فلسطین برای عضویت در سازمان ملل از سوی برخی کشورها نتوانند به یک دولت مستقل دارای اختیار برای اداره امور خود تبدیل شوند. به عبارت روشن تر رژیم صهیونیستی علیرغم ظاهرسازی‌های انجام شده حاضر به دادن حقوق فلسطینیان نشده است و بیشتر با اتلاف وقت در جهت حفظ برتری کامل خود نسبت به این منطقه است. در نهایت باز باید به اهمیت تظاهرات روز قدس اشاره کرد که چگونه ماهیت پلید این رژیم را آشکار کرده و در جهت احقاق حقوق فلسطینیان جدای از گرایشات گروهی آنان حرکت می‌نماید.
سید جلال ساداتیان
