الوقت_ حضور ناصر جوده معاون نخست وزير و وزير خارجه اردن هاشمي درست 2 روز پيش از آغاز رياست دوره اي اين كشور بر اتحاديه عرب به تهران يكي از موضوعات مورد توجه كارشناسان و تحليلگران مسائل خاورميانه طي روزهاي اخير است. اينكه چرا و به چه دليل در اين زمان اردني ها دست دوستي و پيشنهاد ميانجيگري بين ايران و اعراب را به سوي تهران دراز كرده اند؟ در نوشتار پيش رو به چهار دليل مختلف و موثر در اين اقدام اردني ها اشاره مي شود:
افزايش تهديدات امنيتي خاورمينه
مطمئناً يكي از مسائلي كه اردني ها به آن در زمان فعلي توجه دارند اين است كه تهديدات و مشكلات خاورميانه در زمان فعلي بسيار بيشتر از قبل شده است و اين تهديدات به سطحي فراتر از كنترل و انتظار رسيده است كه يكي از عوامل آن افتراق، سردي و تنش ميان كشورهاي مهم منطقه است.
تغيير استراتژي در برابر داعش
از زمان سوزانده شدن خلبان اردني بدست داعش، اين كشور موضع سرسختانه اي عليه اين گروه راديكال و تروريستي آغاز كرده است. اردني ها داعش را خطري جدي براي خود مي بينند كه هر آن ممكن است مشكلات عديده و پيش بيني نشده اي را در داخل ايجاد كند لذا طبيعي است در اين زمان بخواهند به كشوري كه عملاً بيشترين ضربات را به داعش وارد مي كند ،يعني ايران، نزديك شوند.
چشم انداز توافق در پرونده هسته اي
حمايت هاي جدي اوباما و تيم كاخ سفيد از حل پرونده هسته اي و رسيدن مذاكرات به مرحله اي كه بيشتر طرفهاي درگير توافق را نزديك و محتمل مي دانند مطمئناً علاوه بر حل اين پرونده پيچيده باعث تغييراتي در سطوح مختلف امنيتي و سياسي خاورميانه مي شود. اردني ها هم با درك اين موضوع مي خواهند با اقداماتي پيشدستانه روابط خود با تهران را بازسازي كنند.
اردن بدنبال بازيگري ديپلماسي
اما همانطور كه اشاره شد اردني ها رياست خود بر اتحاديه عرب را آغاز كرده اند به نظر مي رسد در اين دوره آنان به دنبال ايفاي يك نقش پررنگ و موثر ديپلماتيك در منطقه در سطحي فراتر از مسائل جهان عرب هستند تا از اين طريق براي خود اعتبار و پرستيژ منطقه اي و بين المللي بخرند. دميدن گرما به رابطه نسبتاً سرد ايران با كشورهاي بزرگ عربي از جمله عربستان سعودي و تلاش براي گشايش گفتگوهاي دوجانبه ميان طرفين يكي از مهمترين مسائلي است كه مي تواند اردني ها را به مقصد خود نزديك سازد.
