الوقت- دوازدهم ژوئیه (بیست و دوم تیرماه) دهمین سالگرد جنگی است که رژیم صهیونیستی علیه لبنان و مقاومت اسلامی آن آغاز کرد و 33 روز ادامه یافت. این جنگ پس از آن آغاز شد که مقاومت اسلامی لبنان در پشت خط مرزی آبی با انجام عملیاتی دو سرباز اسرائیلی را به اسارت گرفت تا در مرحله بعد آنها را با اسرای لبنانی در بند رژیم صهیونیستی و در راس آنها سمیر القنطار مبادله کند. در این میان اما اسرائیل با هدفی دیگر حملات خود را علیه لبنان آغاز کرد. صهیونیستها با این هدف که حزب الله را از روی نقشه لبنان حذف کند زیرساختهای این کشور، نهادهای رسانهای حزب الله مثل شبکه المنار و همینطور تمام مقرها و مراکز مربوط به حزب الله را هدف قرار دادند. اما عدم توفیق صهیونیستها در حملات هوایی خود به لبنان باعث شد تا آنها در روزهای پایانی جنگ با استفاده از تانکها و نیروهای پیاده خود به حمله زمینی روی آورند که با پاسخ سخت مقاومت و انهدام تمام تانک های معروف خود (مرکاوا) مواجه شدند. سرانجام پس از 33 روز جنگ و با تصویب قطعنامه 1701 شورای امنیت سازمان ملل تجاوز صهیونیستها در 14 آگوست 2006 به پایان رسید.
در چنین فضایی واکنشهایی که از سوی دولتها و ملتهای عربی نسبت به تجاوز صهیونیستها نشان داد شد کاملا متفاوت بود؛ هرچند ملتهای عربی کاملا از حزب الله و جنگ آن با رژیم صهیونیستی حمایت میکردند و تظاهرات گستردهای هم حمایت از حزب الله در مناطق مختلف برگزار شد، اما مواضع دولتهای عربی کاملا متفاوت بود. عربستان سعودی از جمله کشورهایی بود که از اقدام حزب الله در به اسارت گرفتن دو سرباز اسرائیلی به شدت انتقاد کرد و با صدور بیانیهای آن را «ماجراجویی حساب نشده»ای توصیف کرد که برای انجام آن هیچ هماهنگی با کشورهای عربی صورت نگرفته است.
این رویکرد سعودیها نسبت به حزب الله همچنان ادامه داشت و آنها حاضر نبودند بپذیرند که حزبالله در جنگی که اسرائیل آغازگر آن بود پیروز شده است و توانسته است صهیونیستها و امریکاییها را در اجرای طرحی که برای خاورمیانه داشتند و کاندولیزا رایس وزیر خارجه وقت ایالات متحده از آن با عنوان «هرج و مرج سازنده» نام برده بود ناکام بگذارند. طرحی که در آن وظیفه کشورهایی مثل عربستان این بود که در جهت از بین بردن محور مقاومت در منطقه عربی عمل کنند تا اینکه مرزهای رژیم صهیونیستی را ایمن سازند. در تحولات موسوم به بهار عربی نیز همین سیاست از سوی امریکا و صهیونیستها دنبال میشود با این تفاوت که در تحولات جدید این حکومتهای عربی هستند که میبایست رژیم صهیونیستی را از مشکلاتی که جنبشهای مقاومت و به طور خاص حزبالله لبنان برای آن ایجاد میکند، راحت کنند.
در عمل هم کشورهایی مثل عربستان سعودی هستند که در سایه تحولات اخیر منطقه عربی سیاست نزدیکی با رژیم صهیونیستی را در پیش گرفتهاند و به شکلهای مختلفی شخصیتهای سیاسی دو طرف آشکار و پنهان جلساتی را با هم برگزار میکنند. همچنانکه اقداماتی که در سوریه انجام دادهاند باعث شده است تا حزب الله به منظور مقابله با گروههای مسلح مورد حمایت سعودی وارد صحنه سوریه شود.
بدین ترتیب کشورهای عربی و به طور خاص عربستان سعودی به جای اینکه به حزب الله در جنگ با دشمن صهیونیستی کمک کنند، شرایط را به گونهای رقم زدهاند که حزب الله درگیر بحران سوریه شده و بخشی از توان و پتانسیل خود را در جنگی از دست بدهد که طرف مقابل نه رژیم صهیونیستی بلکه گروههایی مثل داعش و جبهه النصره هستند که به نیابت از این رژیم با حزب الله میجنگند.
سعودیها در عین تلاش کردند تا از تحولات سوریه برای دامن زدن به اختلافات فرقهای و مذهبی نیز استفاده کنند که نتیجه نهایی این اختلافات برای صهیونیستها خواهد بود و در همین راستا است که با فشار آوردن به اتحادیه عرب این اتحادیه را وادار کردند تا در مارس گذشته حزب الله لبنان را به عنوان سازمانی تروریستی معرفی کند. اقدامی که باعث میشود در هرگونه تقابل احتمالی که حزب الله با دشمن صهیونیستی داشته باشد، صهیونیستها مدعی شوند که در حال جنگیدن با یک گروه تروریستی هستند.
البته اقدامات عربستان سعودی علیه حزب الله لبنان محدود به مسائل سیاسی نشده است و حوزههای رسانهای و اقتصادی را هم دربرگرفته است؛ در آوریل گذشته ماهواره مصری «نایل ست» تصمیم به توقف فعالیت شبکه المنار گرفت. این درحالی بود که چند هفته قبل از آن هم ماهواره «عرب ست» فعالیت شبکه ماهوارهای المیادین را متوقف کرده بود. این دو شبکه تریبونی برای مقاومت لبنان و فلسطین هستند و جلوگیری از فعالیت آنها در چارچوب برنامههایی است که عربستان سعودی و برخی از کشورهای عربی برای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی دنبال میکنند و از این طریق قصد جلوگیری از تبلیغ گفتمان مقاومت را دارند که عادیسازی در سطح ملتها را برای آنها سخت میکند. ضمن اینکه با تروریست خوانده شدن حزب الله از سوی عربستان و تایید آن از سوی برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس مثل کویت و بحرین، فعالیتهای اقتصادی حزب الله نیز با محدودیتهایی مواجه شده است و هرگونه همکاری اقتصادی با آن به عنوان جرایم تروریستی تلقی میشود.
محمدرضا بلوردی