پنج سال پس از سرنگونی حکومت زینالعابدین بنعلی در تونس، در پی مرگ یک جوان بیکار در روز شنبه گذشته در شهر قصرین، چندین تظاهرات علیه فقر و برای عدالت اجتماعی در این شهر برگزار شده است.
این جنبش اجتماعی به چند شهر دیگر نیز گسترش یافته است. بهویژه هفته گذشته در شب پنجشنبه در منطقه «تونس بزرگ» درگیریهای شدیدی رخ داد. منطقه «تونس بزرگ» به چند شهر بزرگ تونس از جمله تونس، اَریانه، منوبه و بنعروس گفته میشود.
صبح جمعه نیز در قصرین صدها نفر همچون روزهای گذشته در مقابل ساختمان فرمانداری تجمع کردند و خواهان رسیدگی به خواستههایشان شدند. این تجمع حادثهای در بر نداشت.
یک نفر نیز در یک حرکت اعتراضی خود را به آتش کشید اما با کمک چندین نفر و مأموران انتظامی در حالیکه بیهوش شده بود به بیمارستان منتقل شد.
اما صبح جمعه در شهر سیدی بوزید آرامشِ زیر خاکستر دیری نپایید و شرکتکنندگان در تظاهرات اعتراضی با مأموران پلیس درگیر شدند. تظاهرکنندگان بیکاران و دانشآموزان مدارس و دبیرستانها بودند.
در همین شهر بود که در پایان سال ۲۰۱۰ محمد بوعزیزی، دستفروش جوان خود را به آتش کشید و جرقه «انقلاب یاس» را زد.
ناآرامیهای اجتماعی از روز شنبه در شهر ۸۰ هزار نفری قصرین آغاز شد، زمانی که رضا یحیاوی، جوان بیکار ۲۸ ساله در اعتراض به حذف نامش از فهرست استخدام در بخش دولتی، از یک تیر برق بالا رفت و بر اثر برقگرفتگی کشته شد.
این اعتراضات بازتاب تداوم محرومیتهای اجتماعی در کشوری است که تحلیلگران غربی آن را بهار عربی نامیدند اما ین کشور هنوز نتوانسته است از رکود اقتصادی رهایی یابد.
چند نهاد غیردولتی، از جمله لیگ حقوق بشر تونس (LTDH) و آکسفام، از تصویب الگویی اقتصادی که هدف آن کاهش نابرابریهای منطقهای و نابرابریهای اجتماعی باشد حمایت کرده و گفتهاند از انفعال دولتهای مختلف در برابر این متعجب شدهاند.
وزارت کشور اعلام کرده است که برای جلوگیری از «حمله به اموال عمومی و خصوصی» که ادامه آن «خطری برای امنیت میهن و شهروندان» است حکومت نظامی از ساعت ۲۰ تا پنج صبح برقرار خواهد بود.
بهگفته مقامات تونسی از زمان آغاز این اعتراضات؛ چندین مورد غارت و چپاول در شهر التضامن واقع در استان اَریانه ثبت شده و ۱۶ نفر دستگیر شدهاند. دو مغازه و یک شعبه بانک نیز غارت شدند.
مقامات تونسی همچنین گفتهاند که در ۲۴ ساعت اخیر در سراسر تونس به سه پاسگاه پلیس حمله شده و ۴۲ مأمور امنیتی زخمی شدهاند.
مادر یک جوان تحصیل کرده و بیکار که در این اعتراضات حضور دارد می گوید: «مگر ما تونسی نیستیم؟ چهار سال پیش ما مقاومت کردیم. ما دنبال زیاده طلبی نیستیم بلکه ما نگران جوانانمان هستیم. ما به خاطر آنها تمام تلاش خود را می کنیم.»
آنچه این روزها در خیابان های تونس می گذرد یادآور اعتراضات دسامبر سال ۲۰۱۱ است که با خودسوزی محمد بوعزیزی، جوان دستفروش آغاز شد و با فراری دادن زین العابدین بن علی انقلاب تونس را آفرید و الهامبخش موجی از اعتراضات ضد استبدادی در کشورهای عربی منطقه شد.