به گزارش الوقت، استان سویدا در جنوب سوریه طی دو سال اخیر یکی از کانون‌های اعتراضات خیابانی علیه دولت بشار اسد بود و مردم در این منطقه نسبت به گرانی سوخت و شرایط معیشتی اعتراض داشته و با برگزاری تجمعات خواستار بهبود وضعیت معشیتی و ارتقا سطح خدمات عمومی همچون تامین برق و آب آشامیدنی بودند.
این اعتراضات در سویدا درحالی بود که مردم این منطقه به دلیل بافت مذهبی منحصر بفرد و اکثریت دروزی در مرحله اول بحران سوریه به دلیل نگرانی از حضور پررنگ تکفیری‌ها از همراهی با تحرکات تروریست‌ها خودداری کردند.
در این میان کشتار دروزیان در روستای «قلب لوزة» ادلب توسط جبهه النصره در سال 2015 بر موضع اهالی دروزی سویدا در عدم همراهی با مخالفان مسلح دولت سوریه در آن برهه تاثیرگذار بود.
همزمان دولت سوریه با همکاری شیوخ دروزی همچون «یوسف الجربوع» و «حمود الحناوی» موفق شد، تا دروزیان سویدا را با خود همراه کند و با وجود فعالیت قابل توجه تروریست‌ها در استان درعا (استان همجوار)، وضعیت باثباتی را در استان سویدا برقرار کند.
با این همه طی دو سال اخیر شرایط در سویدا تغییر کرده بود و اعتراضات معیشتی در این منطقه با نقش‌آفرینی برخی علمای دروزی همچون «حکمت الهجری» که به دروزیان مقیم فلسطین اشغالی نزدیک بودند، آغاز شد. در هفته‌های اخیر هم همزمان با سقوط شهرهای حلب و حماه در شمال سوریه، سویدا قبل از درعا و قنیطره، به عنوان اولین استان در جنوب سوریه از کنترل دولت خارج شد.
این وضعیت در حالی است که پیش از سقوط دولت بشار اسد این بحث در محافل فکری مطرح بود که با توجه به شکل‌گیری اعتراضات در سویدا و بافت دروزی نشین آن، این منطقه هم مانند ادلب به یک کانتون حائل میان سوریه و فلسطین اشغالی تبدیل شود که اداره آن به دروزی‌ها واگذار شود.
در همین زمینه «مهند حاج علی» تحلیلگر نظامی سوری به خبرنگار تسنیم گفته بود که «تحرکات در جنوب سوریه نه تنها استان درعا، بلکه حتی در سویدا و قنیطره، در راستای معامله قرن است تا شاید بدین شکل جنوب سوریه به کانتون‌های فرقه ای، تبدیل یا تجزیه شود یا اینکه تحت کنترل گروه‌های تروریستی قرار گیرد تا از این رهگذر، اعراب 48 در فلسطین اشغالی به این مناطق کوچانده شوند.»
اکنون با توجه به تحرکات قابل توجه صهیونیست‌ها در جنوب سوریه به ویژه در مجاورت قنیطره زمزمه‌ها درخصوص آینده این استان و تجزیه آن بیش از پیش مطرح است. صهیونیست‌ها بطور جدی این ایده را دنبال می‌کنند تا استانی حائل را در جنوب سوریه شکل دهند که حدفاصل میان آنها و دولت آتی دمشق باشد؛ چراکه از منظر ژئوپلتیک این نگرانی در میان صهیونیست‌ها وجود دارد که سوریه در آینده‌ای نزدیک بار دیگر به صف دشمنان آنها بازگردد.
