الوقت- بانیان رژیم جعلی صهیونیستی در سال 1948 میلادی با این هدف سرزمین فلسطین را غصب کردند که خیال می‌کردند می‌توانند همه یهودیان را در مدار امنیتی «سرزمین موعود» جمع کنند اما با گذشت 74 سال نه تنها سرزمینهای اشغالی امن نشده است بلکه اکنون صهیونیستها در پشت دیوارهای بتنی سنگر گرفته‌اند تا از دست فلسطینی‌ها در امان بمانند.
مقامات صهیونیستی که در قاموس ادعایی خود، مرزهایشان را از «نیل تا فرات» تعریف کرده‌اند اما در تامین امنیت خود در سرزمینهای اشغالی هم ناتوان هستند و به ساخت و ساز دیوارهای بتنی روی آورده‌اند. بر همین اساس، بنی گانتز، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی روز دوشنبه اعلام کرد که طرح ساخت دیوار 100 کیلومتری در شمال کرانه باختری به تصویب رسیده است. این دیوار بیشتر منطقه نابلس و جنین را تحت پوشش قرار خواهد داد که ساکنان آن این روزها خواب را از چشمان مقامات تل‌آویو ربوده‌اند.
سرزمینهای اشغالی در حصار دیوارها
ساخت دیوارهای حائل که با هدف دفاع از امنیت شهروندان اسرائیلی انجام می‌شود مربوط به زمان حال نیست و در گذشته نیز احداث چنین دیوارهایی در دستورکار قرار گرفته است. در دو دهه گذشته چندین دیوار چند ده کیلیومتری در سرزمینهای اشغالی احداث شده که این منطقه را همچون قلعه تحت محاصره درآورده است.
در سال ۲۰۰۲ رژیم صهیونیستی با ساخت دیواری به طول ۷۱۰ کیلومتر که ۸۵ درصد از آن از عمق کرانه باختری عبور می‌کند موافقت کرد که حدود ۱۰ درصد از مساحت کرانه باختری به ویژه قدس شرقی را دربرگرفته است. در سال ۲۰۱۰ نیز اسرائیل اقدام به ساخت دیوار در مرز با مصر کرد که آنرا به بهانه ممانعت از نفوذ افراد مسلح و مهاجران آفریقایی از سینای مصر به اراضی اشغالی توجیه کردند. در سال ۲۰۱۵ تل‌آویو در مرز با اردن هم دیوار ساخت که ارتفاع آن حدود ۳۰ متر است و محدوده این منطقه ۴.۵ کیلومتر از شهر "ایلات" به "وادی یمناع" است؛ جایی که فرودگاه بین‌المللی در حال احداث است و صهیونیستها هدف از ساخت این دیوار را حمایت و حفاظت از فرودگاه اعلام کردند. همچنین، اسرائیل در سال ۲۰۱۵ میان سوریه و ارتفاعات جولان اشغالی اقدام به ساخت دیوار کرد که ارتفاع آن به پنج متر می‌رسد. مقامات اسرائیلی در سال ۲۰۱۶ همچنین شروع به ساخت دیواری در نوار غزه تحت عنوان «حلقه اول» کردند و مقامات رژیم صهیونیستی اعلام کردند که بخش اعظم این دیوار در زیرزمین خواهد بود و طول آن به ۶۰ کیلومتر خواهد رسید. حلقه دوم این دیوار هم تا سال 2020 به پایان رسید تا با تهدیداتی که از سوی گروههای مقاومت بر عیله سرزمینهای اشغالی وجود داشت مقابله کند. اسرائیل در سال ۲۰۱۷ هم ساخت دیوار مرزی با لبنان را آغاز کرد و این دیوار شش متر ارتفاع دارد و از "راس الناقوره" تا "اصبع الجلیل" در مرزهای مشترک با لبنان امتداد یافته و اسرائیل ساخت این دیوار را به بهانه ممانعت از عملیات نفوذ توجیه کرد.
با درنظر گرفتن ساخت دیوارهای حائل دور تا دور سرزمینهای اشغالی، بیش از 1000 کیلومتر دیوار در این مناطق احداث شده است. مقامات صهیونیستی مدعی هستند که به لطف قدرت نظامی خود توانسته‌اند امنیت شهرک نشینان صهیونیستی را تامین کرده و تهدیدات فلسطینی‌ها را از بین ببرند اما ساخت این دیوارهای بتنی نشان می‌دهد که برخلاف ادعای مقامات تل‌آویو، امنیتی که قرار بود بر سرزمین موعود حاکم باشد تنها در حد حرف باقی مانده است. دیوارهای حائل علاوه بر اینکه امنیت ساز باشد بیشتر ناامنی به بار آورده و به جای جذب یهودیان آنها را دفع کرده است و بر اساس گزارش رسانه‌های صهیونیستی در یک دهه گذشته صدها هزار نفر از سرزمینهای اشغالی به اروپا و آمریکا مهاجرت کرده‌اند و بیش از یک سوم صهیونیستها هم در فکر مهاجرت به خارج هستند.
دیوار 100 کیلومتری جدید درحالی در کابینه اسرائیل به تصویب رسیده است که عملیات‌های استشهادی جوانان فلسطینی در کرانه باختری به ویژه شمال این منطقه افزایش یافته است و نظامیان صهیونیستی و مقامات این رژیم در مقابله با این عملیاتها عاجز و ناتوان مانده‌اند.
بنابر اذعان رسانه‌های صهیونیستی، از ابتدای سال 2022 تاکنون 27 صهیونیست در عملیات‌های شهادت طلبانه در کرانه باختری به هلاکت رسیده و ده‌ها نفر دیگر زخمی شده‌اند و بیشتر این عملیاتها در شمال کرانه باختری و نابلس انجام شده است. دامنه این عملیاتها چنان گسترش یافته که ارتش رژیم صهیونیستی اخیرا تهدید کرده بود که به زودی عملیات نظامی گسترده‌ای را علیه گروههای مقاومت فلسطین در شمال کرانه باختری آغاز خواهد کرد و ارتش هم در بالاترین حالت آماده‌باش قرار گرفته است. تصمیم دیوارکشی در شمال کرانه باختری درحالی است که وضعیت امنیتی در این منطقه به شدت متشنج است و هر آن احتمال شکل گیری انتفاضه وجود دارد و مقامات تل‌آویو و واشنگتن هم بارها نسبت به این مسئله هشدار داده‌اند.
نکته مهم دیگر که در تصمیم اخیر مقامات اسرائیلی می‌توان به آن اشاره کرد، این است که صهیونیستها تاکنون روی تشکیلات خودگردان و شخص محمود عباس، رئیس آن حساب ویژه‌ای باز کرده بودند و در مواقع بحرانی با کمک نیروهای اطلاعاتی تشکیلات، مبارزات فلسطینی‌ها را خنثی می‌کردند اما اکنون شرایط عوض شده است و دیگر از مقامات سازشکار و نیروهای اطلاعاتی وابسته به اسرائیل در بدنه تشکیلات خودگردان خبری نیست و همگی در برابر تهدیدات تل‌آویو متفق‌القول هستند و اخیرا هم برای اولین بار پیمان اتحادی بین رهبران کرانه باختری و غزه بسته شده است که کار را برای دشمن اشغالگر سخت کرده است. بنابراین، مقامات اسرائیلی تنها راه در امان ماندن از تهدیدات کرانه باختری را در حصارکشی به مرزهای سرزمینهای اشغالی می‌دانند.
دیوار بتنی هم صهیونیستها را نجات نخواهد داد
درحالی که مقامات اسرائیلی سعی دارند با استفاده از این دیوارها بتوانند امنیت سرزمینهای اشغالی را تضمین کنند اما چنین ابتکارهای منسوخ شده در هزاره بیست و یکم جواب نمی‌دهد و نمی‌تواند تهدیدات خارجی را از بین ببرد.
در گذشته که تنها سلاح مردمان، شمشیر و سپر بود و کشورهایی که از سوی دشمنان احساس خطر می‌کردند اطراف مرزها دیوار بلندی می‌کشیدند تا در زمان وقوع جنگ بتوانند از تمامیت ارضی‌‍شان دفاع کنند اما در قرن بیست و یکم که همه کشورها به سلاحهای قدرتمند و موشکهای مافوق صوت دسترسی پیدا کرده‌اند ساخت چنین دیوارهایی دردی از صهیونیستها دوا نخواهد کرد. با این وجود، ساخت دیوارهای بتنی تنها هزینه تراشی برای تل‌آویو است که در شرایط کنونی به خاطر برگزاری انتخابات پی در پی و مشکلات اقتصادی با بحرانهای زیادی دست به گریبان است.
گروههای مقاومت فلسطین اگر چه زیر پرچم و دولت مستقلی قرار ندارند اما با این حال در دو دهه گذشته توانسته‌اند دستاوردهای زیادی را در عرصه نظامی کسب کنند و همین ترس و وحشت را در سرزمینهای اشغالی حکمفرما کرده است.
گروههای مقاومت غزه در جنگهایی که با ارتش اسرائیل داشتند با شلیک هزاران موشک به سمت سرزمینهای اشغالی ثابت کردند که این دیوارها هیچ تاثیری در معادلات جنگی ندارد و نمی‌تواند از امنیت شهرک نشنیان دفاع کند.
فلسطینی‌ها علاوه بر دستاوردهای نظامی که دیوارهای حائل را بی‌اثر کرده است، در زمینه‌های دیگری هم قابلیت‌های زیادی دارند که می‌توانند به صورت نامرئی و بدون آگاهی صهیونیستها از این دیوارهای هزاران تنی عبور کنند. گروههای فلسطینی در غزه، از گذشته تاکنون تونلهای زیادی را در اعماق زمین کنده‌اند و برخی از این تونلها تا عمق اراضی اشغالی هم امتداد پیدا کرده است که در صورت جنگی تمام عیار می‌توانند به کمک فلسطینی‌ها آمده و موازنه را به نفع آنها برگردانند. نیروهای مقاومت با استفاده از این تونلهای زیرزمینی که صهیونیستها نمی‌توانند آنها را ردیابی کنند، می‌توانند به سرزمینهای اشغالی نفوذ کرده و ضربات سهمگینی را به صهیونیستها وارد کنند.
فلسطینی‌ها حتی بارها دیوارهای بتنی به ادعای مقامات تل‌آویو غیرقابل نفوذ را هم سوراخ و تخریب کرده و به سرزمینهای اشغالی نفوذ کرده و قدرت خود را به رخ اشغالگران کشیده‌اند. بنابراین، تصمیمات جدید اسرائیل برای حصار کشی دور خود هیچ تاثیری در تغییر قواعد بازی نخواهد داشت و گروههای مقاومت در کرانه باختری هم که روز به روز قدرت بیشتری می‌گیرند، خواب را بر مقامات تل‌آیو حرام کرده‌اند.
صهیونیستها با اینکه با کشورهای سازشکار اردن و مصر روابط خوبی دارند اما از سوی این کشورها هم احساس خطر می‌کنند و بیانگر این است که اگر همه اعراب هم به سمت عادی سازی روابط با تل‌آویو پیش بروند، این رژیم همچنان در باتلاق مشکلات امنیتی گرفتار خواهد بود. چرا که فلسطینی‌ها از آرمان آزادسازی سرزمینهای اشغال شده ذره‌ای عقب‌نشنی نکرده‌اند و روز به روز نیز عزم خود را در برابر اشغالگران غاصب جزم می‌کنند. اکنون گروههای مقاومت کرانه باختری و غزه در یک جبهه واحد قرار گرفته‌اند و همین نگرانی مقامات اسرائیل را دوچندان کرده است، زیرا از این واهمه دارند که در صورت بروز درگیری در آینده، از دو جبهه مورد هدف قرار خواهند گرفت.
