الوقت- در حالی که طی ماه‌های پس از روی کار آمدن نظام امارت اسلامی در افغانستان، سران طالبان مسأله به رسمیت شناخته شدن حکومت جدید در سطح بین‌المللی را در اولویت سیاست خارجی خود قرار داده‌اند، به نظر می‌رسد که تصاحب قدرت موجب نشده تا این هدف‌گذاری در سطح داخلی نیز به فراموشی سپرده شود و طالبان افزایش ضریب مشروعیت داخلی نظام امارت اسلامی را لازم دیده است چرا که یکی از شروط اصلی جامعه بین‌المللی برای به رسمیت شناختن امارت اسلامی و همکاری با آن ضرورت تشکیل دولت فراگیر از همه اقوام و مذاهب و جریان‌های سیاسی در این کشور بوده است.
برای این منظور از مدتها قبل بحث تشکیل نشستی بین الاقوامی با دعوت از همه رهبران برجسته سیاسی و مذهبی و قومی افغانستان از سوی طالبان مطرح شده بود.
در چنین شرایطی طالبان طی روزهای گذشته 3000 عالم دینی از مذاهب و اقوام مختلف افغان را در خیمۀ لوی جرگه گرد هم آورده است که به نوشته رسانه‌های محلی به مدت سه روز ادامه خواهد داشت که در آن گفتگوها بر مسائل مختلف افغانستان متمرکز خواهد بود. نشستی به این منظور که نشان دهد اکثریت جامعه افغانستان حامی حکومت امارت اسلامی بوده و برخلاف تبلیغات رسانه‌ای خارجی با رهبر طالبان دست بیعت می‌دهند.
در این رابطه پیش از برگزاری این نشست سید اسحاق گیلانی، رهبر شورای عالی امنیت ملی افغانستان گفته بود: «اگر افرادی که در جنبه‌های مختلف تأثیرگذار هستند، شرکت کنند، شورا مطمئناً راه خوبی برای منافع ملت افغانستان پیدا خواهد کرد و برای به رسمیت شناختن امارت اسلامی از سوی جامعه جهانی مؤثر خواهد بود».
ملاحسن آخوند نخست‌وزیر نظام امارت اسلامی نیز در این نشست ضمن تکلیف برشمردن حمایت علما و سران قبایل از نظام طالبان، از آنان خواست نظام امارت اسلامی را خانه خود بدانند و به حل مشکلات آن کمک کنند.
افغانستان در ماه‌های اخیر با مشکلات شدید اقتصادی و ناامنی ناشی از افزایش عملیات‌های تروریستی دست به گریبان است. مشکلاتی که به واسطه کاهش محسوس کمک‌های بین‌المللی، خشکسالی، و بلوکه شدن اموال ملت افغانستان نزد کشورهای تحریم‌کننده غربی و بحران غذایی بین‌المللی روبه صعود گذاشته و حکومت امارت اسلامی طالبان را در وضعیت سختی برای عملی کردن وعده‌های خود در مورد بهبود شرایط، ایجاد ثبات، بازسازی ویرانی‌های جنگ و رسیدگی به وضعیت فقرا و محرومان قرار داده است.
اگرچه طالبان از برگزاری موفق لوی جرگه علما به عنوان بیعت‌گیری و نمایش مشروعیت گسترده داخلی خود بهره می‌گیرد اما ضرورت ایجاد ثبات پایدار در افغانستان و بازسازی شکاف‌های قومی و مذهبی، به عنوان یکی از مهمترین آسیب‌های دو دهه اشغالگری و جنگ‌افروزی غربی‌ها در خاک این کشور، موضوعی است که تنها از رهگذر گفتگوهای ملی و آگاهی عمومی در میان همه اقوام و مذاهب افغانستان نسبت به توطئه‌های شوم خارجی برای سوق دادن این کشور به گرداب بی‌ثباتی و آشوب قومی و فرقه‌ای، و به واسطه آن درگیر کردن کل منطقه با بحران، قابل دسترس است.
در طول ماه‌های گذشته، چه قبل و چه بعد از خروج نیروهای اشغالگر، نشست‌های مختلفی با موضوع افغانستان از سوی کشورهای منطقه و حتی چین و روسیه برگزار شده است که نشان از اهمیت بالای تحولات داخلی افغانستان با توجه به موقعیت ژئوپلتیکی مهم این کشور در شاهراه ارتباطی شرق به غرب آسیا و جنوب آسیا به آسیای میانه می‌باشد.
آنچه طی ماه‌های اخیر در افزایش موج حملات تروریستی به اماکن مقدس مذهبی، بویژه شیعیان، گسترش فعالیت‌های داعش، تفسیر و تأویل‌های نفرت‌پراکنانه قومی و مذهبی از حوادث هفته گذشته در استان بلخاب در رسانه‌های غربی، و یا بعضاً تنش‌های میان حکومت امارت اسلامی و همسایگان افغانستان بر سر موضوعات مرزی و آبی به چشم می‌خورد، وقتی در کنار اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه افغانستان قرار داده شود، تنها نتیجه ممکن تلاش هدفمند آمریکا و شرکایش برای کاشتن بذر بی‌ثباتی و بحران در افغانستان می‌باشد.
این مسئله هفته گذشته نیز در هشدار کاظمی قمی نماینده ویژه ایران در امور افغانستان درباره اتفاقات بلخاب به آن اشاره شد. وی در رشته توییتی نوشت: «اولویت آمریکا برای آشوب هدفمند در افغانستان، جنگ آفرینی قومی و مذهبی است تا هزاره و تاجیک را قربانی طرح خود کرده و بحران افغانستان را منطقه‌ای کند.
با این وصف علی رغم استقبال متفاوت و برداشت‌های ناهسموی افغان‌ها در مورد برگزاری لوی جرگه رهبران مذهبی و قومی توسط طالبان، اما گفتگو و سهیم کردن تمامی اقوام در تصمیمات و قدرت سیاسی تنها راه مطمئن گذار افغانستان از بی ثباتی خواهد بود.
