جاسوسی صهیونیست‌ها در ترکیه، به وضوح این امر را اثبات می‌کند که این رژیم همانند یک غده سرطانی در منطقه تنها عامل آشوب، بحران و فتنه‌انگیزی بوده و اثبات کننده این ادعای همیشگی ایران است که حضور اسراییل تنها موجب بی ثباتی و فتنه‌آفرینی و تنش در روابط همسایگان می‌باشد
الوقت –در حالی که طی روزهای گذشته صحنه سیاسی ترکیه متأثر از تنش بی‌سابقه با قدرت‌های غربی پس از نامه مشترک سفرای کشورهای غربی علیه وضعیت حقوق بشر در ترکیه و بیانیه کمیسیون اروپا برای تعلیق گفتگوهای پیوستن آنکارا به اتحادیه، بوده است، توجه به خبر مهم دستگیری یک باند 15 نفره جاسوسی رژیم صهیونیستی توسط سازمان اطلاعات امنیت این کشور (میت) مغفول ماند. بنا بر ادعای روزنامه «دیلی صباح» دامنه فعالیت اعضای این گروه، جاسوسی از دانشجویان خارجی که در ترکیه تحصیل می کنند، بوده است. همین منبع خبری اعلام کرد که همه اعضای بازداشت شده این گروه عرب هستند. گفته می شود «میت» برای مدت یک سال فعالیت های افراد وابسته به این گروه را تحت نظر داشته است. حال اینکه چرا رسانه‌های نزدیک به دولت و به طور کلی دولت ترکیه نسبت به این موضوع مهم کم توجه بوده اند، پرسشی که می‌توان دلایل اصلی آن را در برملا کردن شکست سیاست تنش زدایی و چرخش به سوی غرب دانست، زیرا اقدام پرانتقاد بازسازی روابط با رژیم صهیونیستی بخشی از این سیاست بود.
شکست راهبرد تنش‌زدایی اردوغان
مسیر تعامل اردوغان با کشورهای غربی در دو دهه گذشته بسیار پرفراز نشیب بوده است. طی سال‌های بعد از 2005 که حزب عدالت و توسعه بتدریج پایه‌های قدرت خود در ترکیه را استحکام بخشید، اردوغان، تحت تاثیر افکار و استراتژی احمد داود اغلو، نخست‌وزیر و وزیر امور خارجه سابق ترکیه که در آن دوران مشاور سیاست خارجی نخست‌وزیر وقت (اردوغان) تلقی می‌شد،رویکرد تعامل سازنده با اروپا و آمریکا را در پیش گرفت و حتی در راستای تلاش برای پذیرفته شدن به عنوان عصو اتحادیه اروپا، سیاست حل مساله کردها و اسلام‌گرایان را در دستور کار قرار داد.
اما در سال‌های بعد از 2011 که موجی از انقلاب‌های مردمی، غرب آسیا و شمال آفریقا را در بر گرفت، اختلافات استراتژیک میان ترکیه و غرب بتدریج سر برآورد و در سال 2016 پس از کودتای نافرجام 15 جولای 2016، مناسبات آنکارا با آمریکا و اروپا به سوی تیره شدن هر چه بیشتر گرایش پیدا کرد. در چنین شرایطی اردوغان در تغییری بزرگ در مواضع خود، بتدریج راهبرد نزدیکی به شرق را در دستور کار قرار داد. در همین راستا شاهد نزدیک شدن فزآینده ترکیه به کشورهای روسیه و چین بودیم. همین رویکرد تنش میان آنکارا و غرب را تا سال 2020 به اوج رساند، حتی ترکیه با کشورهای عربی متحد غرب همانند امارات و عربستان نیز با تنش‌هایی بزرگ مواجه شد.
با این اوصاف، در یک سال گذشته در نتیجه افزایش بحران اقتصادی ناشی از اپیدمی کرونا و نیز عدم اراده واقعی آنکارا در پیوستن به حلقه کشورهای شرقی، شاهد هستیم که اردوغان مجددا تعدیل در نگاه به شرق و تلاش برای نزدیکی به غرب و تنش‌زدایی با اعراب و رژیم صهیونیستی را در دستور کار قرار داد. در چنین شرایطی اردوغان از یک سو، در بهار سال گذشته رویکرد تنش‌زدایی با اروپا و آمریکا را در دستور کار قرار داد که عملا نتیجه‌ای به همراه نداشت. همچنین، سیاست تنش‌زدایی با رژیم صهیونیستی و رژیم‌های عربی را به طور جدی مورد توجه قرار داد اما بازداشت اخیر 15 جاسوسی وابسته به سازمان موساد در ترکیه، به وضوح نشان می‌دهد که عملا آنکارا و اردوغان در راهبرد تتنش‌زدایی (دتانت) خود با شکست مواجه شده‌اند.
تهدید صهیونیست‌ها برای امنیت ملی ترکیه و ضدیت با محور اخوانی
دستگیری 15 جاسوس رژیم صهیونیستی توسط سازمان اطلاعات و امنیت ترکیه به وضوح تهدیدی بزرگ برای امنیت ملی ترکیه است. اولا توجه به این مساله ضروری است که جاسوسی صهیونیست‌ها در ترکیه، این امر را اثبات می‌کند که این رژیم همانند یک غده سرطانی در منطقه عامل آشوب، بحران و فتنه‌انگیزی بوده و اثبات کننده این ادعای همیشگی ایران است که حضور اسراییل تنها موجب بی ثباتی و فتنه‌آفرینی و تنش در روابط همسایگان می‌باشد.
ثانیا، استفاده از عوامل عرب نشانگر تاکتیک موساد برای تاثیرگذاری بر امنیت ترکیه از طریق شهروندان خارجی می‌باشد. حتی مساله مهم این است که شاید رژیم صهیونیستی از بسیاری از دانشجویان خارجی به منظور تخلیه اطلاعات امنیتی و سری ترکیه بهره گرفته باشد تا از این طریق بتواند علاوه بر کنترل بر محافل دانشگاهی، بسیاری از اطلاعات و داده‌ها مخفی را به خارج انتقال دهد.
ثالثا، جاسوسی رژیم صهیونیستی از ترکیه منبعی اطلاعاتی برای کشورهای غربی و محور عربی ضد اخوانی در منطقه بوده است. جاسوسان این رژیم به طور حتم وظیفه ارسال اطلاعات و تنش‌آفرینی در داخل ترکیه را بر عهده داشته‌اند. در حقیقت، بهره‌گیری از مهره‌های عرب توسط موساد، به طور حتم با حمایت مالی و اطلاعاتی کشورهای عرب ضد محور اخوانی به رهبری عربستان، مصر و امارات صورت گرفته است که هدف نهایی آن نیز ضربه زدن به امنیت ملی و ثبات اقتصادی و اجتماعی در این کشور بوده است.
