آمریکایی‌ها تلاش دارند با حمایت از تشدید حملات داعش و تقویت پنهانی این گروه، بهانه و زمینه تداوم حضور خود در کشور عراق را توجیه کنندو هدف و کانون تمرکز آنها این است که این گزاره را همچون یک حقیقت مطرح کنند که در صورت خروج نظامیان آمریکایی، وقایع سال 2014 تکرار خواهد شد و نیروهای عراقی توانایی حراست از کشور را نخواهند داشت، لذا ضروری است که حضور نظامی واشنگتن ادامه پیدا کند
الوقت – بقایای گروه تروریستی داعش در 5 سپتامبر 2021 (14 شهریور 1400) در روستای تل سطیح از توابع الرشاد واقع در جنوب غرب استان کرکوک، تیپ 19 پلیس فدرال عراق را مورد حمله قرار دادند که در نتیجه آن 13 نفر جان باخته‌اند. همزمان با این حمله داعشی‌ها در استان نینوا نیز تحرکات محسوسی داشتند و چند حمله محدود را سازماندهی کردند که در نتیجه آن دو پلیس دیگر جان باختند. متعاقب این روند یعنی به دنبال حملات داعش به کرکوک و نینوا، گزارش‌ها حاکی از آن است که نشست فوق العاده شورای امنیت ملی عراق به ریاست نخست وزیر این کشور برگزار شده است.
بنابر گزارش‌های منتشر شده کاظمی در جریان نشست فوق‌العاده شورای امنیت عراق تاکید کرده که توانایی‌های دشمن ضعیف شده است، اما سوء مدیریت و گاهی غفلت در کار فرماندهان نظامی منجر به برخی نقض‌ها می‌شود، بنابراین لازم است سازوکارهای جدیدی برای جلوگیری از تکرار حوادث امنیتی ایجاد شود. وی همچنین بر ضرورت فعال کردن نقش سرویس‌های اطلاعاتی و ایجاد سازوکارهای هماهنگی موثر میان نهادهای مختلف امنیتی و نظامی برای جلوگیری از نقض‌های داعش تاکید کرده و خواستار تشکیل کمیته تحقیقات درباره این حملات و جلوگیری از تکرار چنین حملاتی شده است.
در ارتباط با دور جدید حملات داعش در عراق، نکته قابل تامل این است که این رخدادها دقیقا در شرایطی صورت می‌گیرد که طالبان در افغانستان در یک بازه زمانی کوتاه، بعد از نهایی شدن خروج نظامیان آمریکایی موفق به کنترل کابل شده است. در چنین فضایی اکنون تشدید حملات داعش، طراحی سناریوی مشابه را به اذهان متبادر می‌کند. لیکن این پرسش قابل طرح است که آیا حملات داعشی‌ها مستقل بوده یا اینکه دستانی در پشت پرده دور جدید تحرکات این گروه تروریستی قرار دارند؟ همچنین، انجام این حملات در وضعیت کنونی احتمالا با چه اهدافی صورت می‌گیرد؟
تاکید جریان‌های سیاسی عراقی بر دستان پنهان عربی – غربی در احیای داعش
اینکه حملات داعش در شرایط کنونی به صورت خودجوش و مستقل بوده یا اینکه دستان پنهان بازیگران خارجی در پشت ماجرا قرار دارند، به آسانی قابل بازخوانی است. در سال‌های گذشته شواهد و اسناد مختلف نشانگر آن هستند که کشورهای عربی، غربی و صهیونیست‌ها حامی گروه تروریستی داعش بوده‌اند. در وضعیت جدید نیز این مساله نمایان است که این بازیگران، از داعش برای تحق اهداف خود بهره بگیرند اما بر خلاف سابق دیگر گروههای سیاسی عراق به وضوح به نقش‌آفرینی پشت پرده این کشورها پی برده‌اند.
به گونه‌ای که شاهد هستیم، «ابو علی العسکری» سخنگوی نظامی و مسئول امنیتی جنبش «کتائب حزب الله» عراق با انتشار یک پست توئیتری به اقدام تروریستی اخیر داعشی‌ها در کرکوک می‌نویسد: «واقعیت آن است که سرویس‌های اطلاعاتی عربستان سعودی و امارات مستقیماً تروریست‌های داعش را مدیریت می‌کنند. کسانی که در زمینه ارتکاب جنایات داعش سهل انگاری می‌کنند، در این جنایت‌ها شریک هستند. لازم است فرماندهان حشد شعبی در مناطق شمالی عراق کنترل امور را به دست گیرند.»
علاوه بر این در داخل رده‌های مدیریتی بالای سیاسی و امنیتی دولت عراق نیز برخی افراد مزدور و وابسته کشورهای عربی و غربی حضور دارند که در سطوح مختلف اطلاعات طبقه‌بندی شده را در اختیار گروههای تروریستی قرار می‌دهند؛ بنابراین تحقیق و جدیت دولت عراق برای شناسایی و مقابله با این افراد و نقش بر اب کردن توطئه‌های خارجی در راستای حمایت از گروه تروریستی داعش به یک واقعیت غیرقابل انکار تبدیل شده که نیازمند پی‌گیری و اقدامات دولت مصطفی الکاظمی است.
تلاش برای تداعی سناریوی افغانستان؛ آخرین تقلای آمریکا برای باقی ماندن
شاید طی ماههای گذشته حمله داعش به نیروهای امنیتی عراق و حتی انجام عملیات تروریستی این گروه در شهرها بیشتر تقلاهایی برای اعلام موجودیت و مانورقدرت تلقی می‌شد اما در وضعیت جدید که نیروهای طالبان در افغانستان به پیروزی رسیده‌اند، تشدید حملات داعش در سه بُعد حائز اهمیت بوده و نیازمند بازخوانی است. اول اینکه رسانه‌های غربی و مزدواران عرب آمریکا در منطقه تلاش دارند در سطح منطقه‌ای این کلیشه را مطرح کنند که الگوی پیروزی طالبان در افغانستان می‌تواند الهام‌بخش داعش باشد و در آینده نه چندان دور این گروه همانند طالبان نیروهای خود سازماندهی و دورانی از مبارزه برای تصرف شهرها را آغاز خواهد کرد.
دوم اینکه آمریکایی‌ها و کشورهای عرب حامی گروه تروریستی داعش با همراهی رژیم صهیونیستی، تلاش دارند این خوراک رسانه‌ای را به افکار عمومی و گروههای سیاسی عراق القا کنند که تحولات افغانستان نیز در عراق تکرار خواهد شد و به زودی داعش شهرهای مختلف این کشور را کنترل خواهد کرد. به عبارت دیگر، تلاش اصلی آنها بر این محور برنامه‌ریزی شده که سناریوی تحولات افغانستان را در کشور عراق نیز قابل تکرار بدانند و بتدریج این مساله را در میان شهروندان و افکار عمومی کشور عراق همچون یک واقعیت غیر قابل انکار و غیر قابل گریز ارائه نمایند.
در سطح سوم، آمریکایی‌ها تلاش دارند با حمایت از تشدید حملات داعش و تقویت پنهانی این گروه، بهانه و زمینه تداوم حضور خود در کشور عراق را توجیه کنند و هدف و کانون تمرکز آنها این است که این گزاره را همچون یک حقیقت مطرح کنند که در صورت خروج نظامیان آمریکایی، وقایع سال 2014 تکرار خواهد شد و نیروهای عراقی توانایی حراست از کشور را نخواهند داشت، لذا ضروری است که حضور نظامی واشنگتن ادامه پیدا کند. در حقیقت، این رویکرد راهبرد آشنا و تکراری از سوی آمریکایی‌ها بوده که اساس آن متکی بر بحران‌آفرینی مداوم و ایجاد خلاء امنیتی برای تداوم حضور نظامی خود است.
در سال‌های اخیر نیز بارها واشنگتن با ایجاد بحران در مناطق مختلف عراق، تلاش کرده که زمینه تداوم حضور خود را تضمین کند و از اجرایی شدن قانون پارلمان عراق برای اخراج نظامیان خارجی که در 5 ژانویه 2020 (15 دی 1398) مصوب شده بود، ممانعت به عمل بیاورد اما تمامی شواهد و قراین نشانگر آن هستند که آمریکایی در تحقق چنین هدفی ناکام خواهند ماند؛ زیرا اکنون بر همگان مشهود است که این ارتش عراق و نیروهای حشد الشعبی بوده و هستند که در صفوف مختلف در برابر حملات تروریستی و بقایای بر جای مانده از گروه تروریستی داعش مقاومت می‌کنند. اکنون توان نظامی و سیاسی حشدالشعبی به اندازه‌ای است که در هر نقطه و شرایطی قابلیت نابودی و مقابله با جنگجویان داعش را دارد. افکار عمومی عراق نیز به وضوح نسبت به این امر آگاه و هوشیار هستند که نقشه راه واشنگتن در خدمت امنیت و منافع ملی این کشور نخواهد بود.
