الوقت- زمانی که ژنرال السیسی با کودتا، محمد مرسی را از ریاست جمهوری برکنار کرد برای ادامه حیات سیاسی خود نقشه راهی اعلام کرد. این نقشه راه حاوی یک دوره انتقالی کوتاهمدت بود که باید انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی بعد از آن برگزار می شد. تاکنون دو مرحله از این نقشه راه طی شده و ژنرال السیسی موفق شده در این دو مرحله بر مصر مسلط شود. اکنون مرحله سوم این نقشه راه در حال طی شدن است. انتخابات پارلمانی مصر سومین و آخرین مرحله از نقشه راه این کشور بعد از برکناری «محمد مرسی» از ریاست جمهوری است. مرحله اول انتخابات پارلمانی مصر در داخل این کشور از روز یکشنبه شروع و دوشنبه به پایان می رسد. این انتخابات در 14 استان برگزار میشود و 27 میلیون نفر واجد شرایط رای دهی هستند. البته از روز شنبه نیز انتخابات پارلمانی مصر در خارج از این کشور و برای اتباع مصری ساکن کشورهای دیگر آغاز شده بود.رایدهندگان مصری قرار است از بین نامزدهای ورود به مجلس، ۵۹۶ نفر را انتخاب کنند. این انتخابات نخستین انتخابات از زمان منحل شدن مجلس در سال 2012 است و پیش بینی میشود پارلمان آینده قدرت "عبدالفتاح السیسی" که تمام صداهای مخالف را خفه کرده است، تقویت کند. اخوان المسلمین، در انتخابات 2012، حدود نیمی از کرسیهای پارلمان را برده بود، اما اکنون فعالیت این حزب ممنوع شده و رهبران این حزب زندانی یا محکوم به اعدام هستند. جماعت اخوان المسلمین در واکنش به برگزاری انتخابات اخیر، انتخابات را تحریم و آن را باطل اعلام کرده است. قرار است مرحله دوم انتخابات پارلمانی مصر نیز طی روزهای21 و 22 نوامبر (شنبه 30 آبان و یکشنبه اول آذر) در خارج و 22 و 23 نوامبر (یکشنبه اول آذر و دوشنبه دوم آذر) در داخل مصر برگزار خواهد شود. مرحله دوم انتخابات در 13 استان مصر از جمله استانهای قاهره، سینا و سوئز برگزار خواهد شد. بنابر اخبار منتشر شده، نتایج این انتخابات زودتر از اوایل دسامبر (آذرماه) مشخص نخواهد شد !
نکته مهم در این انتخابات عدم شرکت اسلام گرایان نظیر اخوان المسلمین است. در واقع دولت السیسی با غیرقانونی اعلام کردن این حزب، بزرگترین رقیب خود را از صحنه خارج کرده است. واقعیت مهمی که نظامیان از آن هراس دارند این است که با توجه به درصد بالای مسلمانان مصری، طبیعی است که با برگزاری هرگونه انتخابات آزاد، گروه های وابسته به این طیف از مردم یعنی اسلام گراها برنده خواهند شد. بر اساس آخرین آماری که مقامات رسمی مصر در سال 1986 ارائه داده اند، 94 درصد مردم این کشور مسلمان و 6 درصد مسیحی هستند.(البته مسیحیان تعداد پیروان خود را 15 میلیون معادل20 درصد می دانند) در سال 2010 نیز موسسه «پیو» درصد مسلمانان مصر را 94 درصد اعلام کرد. بر اساس گزارش پژوهشکده های آمریکایی، مصر پنجمین کشور بزرگ از نظر درصد ساکنان مسلمان است به نحوی که 94 درصد مردم آن را مسلمانان تشکیل می دهد. اخوان المسلمین به عنوان یک گروه اسلام گرا که توسط محمد البنا در سال 1928 تاسیس شد به دلیل مخالفت نظام های حاکم بر مصر به جز مقاطع کوتاهی از تاریخ، همواره به صورت زیرزمینی فعالیت کرده است و بارها از سوی جمال عبدالناصر و حسنی مبارک به اقدامات خرابکارانه متهم و بسیاری از سران آنها زندانی یا اعدام شده اند. طبیعی است که با چنین ظرفیتی یعنی همراهی فکری اکثریت مردم با این جنبش نمی توان در انتخابات آزاد برای سایر گروه ها و به ویژه نظامیان شانسی متصور شد. این مهم را نوام چامسکی اندیشمند آمریکایی نیز بیان کرده و معتقد است: « اگر در مصر انتخابات آزاد برگزار شود بازهم جریان های اسلامی پیروز انتخابات خواهند بود.» نظامیان مصری با تدوین پیش نویس قانون اساسی جدید و سپس تصویب آن در همه پرسی دی ماه92 که تنها38 درصد واجد شرایط در آن مشارکت داشتند، راه را برای فعالیت احزاب مذهبی مسدود و اخوان المسلمین را به عنوان بزرگترین حزب مذهبی این کشور غیرقانونی اعلام کردند. در واقع همانطور که نوام چامسکی نیز تاکید می کند، ژنرال های مصری نمی توانند خود را قانع سازند که دوران حاکمیتشان به سر آمده است. آنان نمی توانند بپذیرند که در سایه حاکمیت اسلام گرایانی زندگی کنند که وزن و اعتباری در جهان دارند، زیرا می دانند چنین اتفاقی آنان را ملزم می کند تا سود شرکت های زیر نظر ارتش را که 70 میلیارد دلار در سال برآورد می شود به خزانه دولت برگردانند. نتیجه این انتخابات از پیش کاملا مشخص است و نماینده های طرفدار السیسی که برخی از آن ها عضو حزب حسنی مبارک بوده اند به مجلس آینده راه پیدا خواهند کرد و به این ترتیب سه مرحله نقشه راه مورد نظر السیسی تحقق پیدا خواهد کرد.
محمدرضا مرادی