رسانههاي تركيه گزارش دادند، آمريكا با استفاده از دهها دستگاه كاميون، مهمات و تسليحات زيادي به كردهای سوريه ( يگانهاي مدافع خلق همچنین نيروهاي دموكراتيك سوريه) ارسال كرده است. بر اساس گزارش خبرگزاري آناتولي، صد دستگاه كاميون يك هفته پس از دستور دونالد ترامپ براي تسليح كردها از طريق گذرگاه مرزي سيملكا به شهر حسكه مهمات و تسليحات را به كردها تحويل دادهاند.
آمريكاييها در ظاهر ميگويند هدف از تسليح كردها تسريع در علميات بازپس گيري شهر رقه از دست داعش است. اما به نظر ميرسد هدف واقعي و اصلي واشنگتن از اين اقدامات افزايش قدرت چانه زني خود در مذاكرات ديپلماتيك مربوط جنگ سوريه است. پس از ازادسازي مناطق شرقي حلب در زمستان سال گذشته (1395) و متعاقب آن نشستهای «آستانه»، آمريكاييها در مذاكرات ديپلماتيك به حاشيه رانده شدند.
اکنون واشنگتن درصدد هست از طريق حمايت از كردها دوباره اهرم موثري براي خود در فرايند مذاكرات سياسي فراهم سازد. از ديگر اهدافي كه آمريكاييها از تقويت كردها در شمال سوريه دنبال ميكنند جلوگيري از تحقق آنچه «هلال شيعي» ميخوانند، می باشد. ديپلماتها و رسانههاي غربي اینگونه مطرح می کنند که تهران ميخواهد مسير زميني از شرق ايران به سواحل مديترانه در غرب سوريه ايجاد كند. بخشي از اين مسير از شمال شرقي سوريه ميگذرد جايي كه هم اكنون آمريكاييها از طريق كردها در حال گسترش مناطق نفوذ خود هستند. از جمله اهداف آمریکائیها در این میدان، جلوگیری از شکل گیری خط اتصال و ارتباطی بغداد- دمشق میباشد.
اما آمريكايي براي پيشبرد اين هدف خود با چالشي بزرگي مواجه هستند كه مهم ترين آن دشمني ديرينه اي است كه بين كردها و تركيه وجود دارد.. از نظر مقامات ترك، «يگانهاي مدافع خلق» شاخه سوري «حزب كارگران كردستان» (پ ك ك) محسوب ميشود و حمايت آمريكا از كردها غيرقابل قبول است.
تركيه طي چند هفته گذشته تلاش زيادي كرد تا مقامات آمريكايي را متقاعد نماید که به حمايت خود از كردها پايان دهند و از گروههاي مسلح تحت حمايت تركيه از جمله «ارتش آزاد» براي بازپس گيري شهر رقه استفاده كنند. اما اين تلاش آنكارا بی نتیجه ماند. علاوه بر این ناکامی،از سوی دیگر شاهد ضرب و شتم اخیر معترضان به سیا ستهای اردوغان توسط محافظان وی در واشنگتن هستیم که این معادلات را در خلاف جهت منافع و تمایلات مقامات ترک قرار می دهد و بطور طبیعی بر تنش روابط بین آنکارا و واشنگن می افزاید.
آمريكاييها ميگويند كردها، موثرترين و قابل اعتمادترين نيروي هستند كه بر روي زمين وجود دارند و گروههاي شورشي تحت تركيه نه تنها فاقد انسجام هستند بلكه با گروههاي تروريستي بويژه جبهه النصره اتحاد نزديكي دارند. در واقع از «ارتش آزاد» جز نام ، چیز دیگری نمانده است و همين مسئله باعث ميشود تا واشنگتن بيش از پيش به سمت كردها گرايش پيدا كند.
ادامه حمايت آمريكا از كردها و افزايش قدرت و اعتبار نيروهاي كردي در شمال شرقي سوريه به كابوس اين روزهاي تركيه تبديل شده و در نتيجه تنش را بين آنكارا و متحدان خود در ناتو افزايش داده است . طي چند روز گذشته گزارشهايی در باره ااختلاف نظر بین دولتهای غربي درباره استفاه از پايگاه هوايي اينجرليك منتشر شده است. اين پايگاه هوايي نقش مهمي در عمليات هاي نيروهاي ائتلاف به رهبري آمريكا در شمال سوريه دارد و ادامه تنش بين آنكارا و متحدانش در ناتو ميتواند عملياتهاي هوايي ائتلاف آمريكايي را با چالش جدي مواجه كند. علاوه بر اين آنكارا تهديد كرده كه مواضع كردها در شمال سوريه را هدف قرار خواهد داد. اگر تركيه تهديدهاي خود را عملي كند ميتواند عمليات آمريكاييها براي تصرف رقه را با چالش جدي مواجه سازد چرا كه كردها تهديد كردهاند در صورت حمله تركيه، مشاركت خود را در عمليات رقه به حالت تعليق در خواهند آورد و در نتيجه ، آمريكا تنها اهرم موثر خود را از دست خواهد داد.
اما چالش آمريكاييها تنها به خشم تركيه محدود نميشود، اين سوال هم اكنون در بين مراكز تصميم گيري سياست خارجي آمريكا مطرح است كه پس از بازپس گيري رقه، چه كسي بايد كنترل اين شهر را به دست بگيرد. اكثر ساكنين رقه عرب زبان هستند و گفته ميشودهيچ علاقهاي ندارند كه كردها بر اين شهر حكومت كنند.
اين چالشها و محدوديتها باعث شده تا بعضي تحليلگران از نبود يك استراتژي مشخص در محافل تصميم گيري سياست خارجي آمريكا دررابطه با سوريه بگويند در حدي كه تقويت اهرم كردي نيز به سختي خواهد توانست آمريكا را از اين مخمصه نجات دهد.