پناهجویان مجبور به ترک وطن هستند. بسیاری از آنها در وطن جدید خود بسیار مشهور شدند. با این حال برخی پناهجویان و یا فرزندان آنان در کشورهای مقصد بسیار به شهرت رسیده وحتی نامشان جهانی شده است. در ادامه به برخی از این چهره‌ها اشاره می‌کنیم.
بدون آلبرت اینشتین و نظریه نسبیت او، نظر ما به کهکشان‌ها می‌توانست امروز بسیار متفاوت باشد. آلبرت اینشتین در سال ۱۹۳۳ میلادی در زمان قدرت‌گیری نازی‌ها در آلمان به آمریکا پناهنده شد. او در آلمان به عنوان یک صلح‌طلب یهودی جان‌اش در خطر بود.
هنری کیسینجر استاد دانشگاه هاروارد، وزیر امور خارجه آمریکا و کارشناس مشهور روابط بین‌الملل بود. او در سال ۱۹۳۸ یک سال پیش از قبضه‌ی قدرت به دست نازی‌ها، هنگامی که نژادپرستان در جست‌و‌جویش بودند از ایالت بایرن آلمان به آمریکا گریخت. گرچه او به عنوان سرباز ارتش آمریکا در جنگ جهانی دوم علیه سربازان کشورش آلمان جنگید، اما آن گونه که خود می‌گوید، بخشی از او همواره آلمانی باقی مانده است.
خانواده مادلن آلبرایت که در جمهوری چک زندگی می‌کرد دوبار مجبور به مهاجرت شد. یک بار در سال ۱۹۳۹ زمانی که نازی‌ها به پراگ وارد شدند، به لندن گریخت و بار دیگر پس از جنگ جهانی دوم، هنگامی که کمونیست‌ها در سال ۱۹۴۸ قدرت را در چکسلواکی به دست گرفتند. این خانواده این بار به آمریکا پناهنده شد. مادلن آلبرایت در سال ۱۹۹۷ به عنوان نخستین وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا انتخاب شد.
توماس مان یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان سده بیستم است. او که برنده جایزه نوبل ادبیات است، ظهور نازی‌ها را در آلمان "موج عظیم بربریت" نامید. او در سال ۱۹۳۳ به سوئیس گریخت و در سال ۱۹۳۸ گفت: «آن جا که من هستم آلمان است. من فرهنگم را با خود حمل می‌کنم». او سپس سالها به همراه خانواده در کالیفرنیای آمریکا زیست.
فیلسوف سیاسی مشهور آلمانی و یهودی تبار در در دوران جمهوری وایمار در آلمان به دنیا آمد و تحصیلات خود را در فلسفه هایدیگر دنبال کرد. اگرچه هانا آرنت را اغلب دانشجویان علوم سیاسی می‌شناسند، اما شاید کمتر کسی اطلاع از عضویت او در سازمان صهیونیستی آلمان داشته است. به دلیل عضویت در همین سازمان آرنت چند نوبت بازداشت و در مجبور به مهاجرت به پاریس و در نهایت پناهندگی در ژنو سوئیس شد. آرنت اقدامات زیادی را برای اعزام کودکان یهودی به فلسطین دنبال کرد. نوشته‌های آرنت در خصوص ریشه‌های توتالیتاریسم مشهورترین آثار او در حوزه فلسفه سیاسی است.
مشهورترین نویسنده اروپایی در شرق، خود پناهنده بود. ویکتور هوگو نویسنده رمان مشهور بینوایان، در زمان حیاتش همواره به دلیل داشتن عقاید آزادیخواهانه و سوسیالیستی و حمایت قلمی و لفظی از طبقات محروم جامعه، مورد خشم سران دولتی و حکومتی ناپلئون بود و علی‌رغم فشارهایی چون سانسور، تهدید و تبعید هرگز از آرمانهای بلند خود دست نکشید. او ابتدا به بروکسل و سپس به جزیرهٔ جرزی و در نهایت به جزیرهٔ گریزین که از جزایر دریایی مانش است، تبعید شد. در آنجا بود که به نوشتن دربارهٔ نکوهش اعمال ظالمانهٔ حکومت فرانسه ادامه داد و درنتیجه مقالات مشهور او بر ضد ناپلئون سوم در فرانسه ممنوع شد. مقصد نهایی هوگو بریتانیا بود و در همان‌جا ایده اتحادیه اروپا را مطرح کرد. لذا به نوعی هوگو را می‌توان طراح نظریه اتحادیه اروپا دانست که در آن زمان تحت عنوان ایالات متحده اروپا آن را مطرح و دنبال کرد.
نام دیوید میلیبند به عنوان وزیرخارجه بریتانیا در حد فاصل 2007 تا 2010 مطرح شد اما شهرت او بخاط مخالفت برادرش به عنوان سیاستمدار رقیب با اوست. دیوید میلیبند و ادوارد میلیبند هر دو عضو حزب کارگر بریتانیا به شمار می‌روند اما معمولا در حزب مواضعی علیه یکدیگر دنبال می‌کنند. دیوید میلیبند، فرزند یک مهاجر یهودی لهستانی است. پدرش پس از واقعه کشتار یهودیان موسوم به هولوکاست، به بریتانیا مهاجرت کرد. در مصاحبه‌ای با سی‌ان‌ان در سال ۲۰۰۹ میلادی، دیوید میلیبند متذکر شد که یهودی و پدرش از مهاجران لهستانی تبار بوده است.
او را ولودیا خطاب می‌کردند که مخفف ولادمیر است نام اصلی او ولادمیر ایلیچ اولیانوف بود ولی در دنیا به اسم لنین مشهور شد. ولودیا سومین فرزند از شش فرزند خانواده اولیانوف بود که در سال ۱۸۷۰ یعنی یک سال قبل از کمون پاریس، در یک خانواده مرفه در سیمبریسک در ساحل رود ولگا که در آن زمان شهرکی بیش نبود ولی بعدها به صورت شهر بزرگی به نام اولیاء نوفسک درآمد متولد گردید. اعدام برادرش توسط دولت تزار، تاثیری عمیق بر او نهاد و فعالیت‌های ضددولتی خود را در دهه 1880 بصورت جدی آغاز کرد. این تحرکات به تبعید او به سیبری منجر شد و پس از پایان تبعید از سال 1900 تا وقوع انقلاب 1917 به عنوان پناهجو به اتریش و سوئیس رفت و در این مدت به عنوان شهروند اروپایی در سوئیس رهبری انقلاب کمونیسمی روسیه را بدست گرفت. لنین با وقوع انقلاب در سال 1917 به روسیه بازگشت، هرچند در آن زمان عملا دو تابعیتی بود.
مارک الیوت زاکربرگ برنامه‌نویس رایانه و مؤسس شبکه اجتماعی فیس‌بوک در آمریکا احتمالا یکی از مشهورترین فرزندان پناهجویان باشد که توانسته در رده ده ثروتمند برتر ایالات متحده قرار گیرد. او به عنوان یک دانشجوی دانشگاه هاروارد با کمک دانشجویان علوم کامپیوتر به خصوص پشتوانهٔ «اندرو مک‌کالم»، «داستین موسکویتز» و «کریس هاگز» اقدام به تأسیس این وب‌گاه کرد. در سال ۲۰۰۸، مجله فوربس او را جوانترین میلیاردر که ثروتش را شخصاً کسب کرده معرفی کرد و ثروت او را ۱٬۵ میلیارد دلار تخمین زده‌است. هم اکنون وب‌گاه فوربس، دارایی‌های وی را ۵۰٬۳ میلیارد دلار اعلام کرده‌است واز این لحاظ پنجمین شخص ثروتمند در جهان است. چندی پیش موسس فیس بوک در اعتراض به فرمان ضد مهاجرتی ترامپ اعلام کرد که پدر و مادر خود و همسرش در واقع پناهجو بوده‌اند. مارک زاکر برگ در پیامی با انتقاد از سیاست ضد پناهجوی ترامپ در فیس بوک خود نوشت: «اجداد من از آلمان، اتریش و لهستان به آمریکا آمده‌اند. پدر و مادر پریسیلا ( همسر زاکربرگ) هر دو پناهنده و از کشورهای چین و ویتنام هستند.»
شاید در میان پناهجویانی که به بالاترین مقام سیاسی دست یافته‌اند، هیچ کس مشهورتر از باراک اوباما نباشد. باراک حسین اوباما دوم متولد سال ۱۹۶۱ در هونولولو، ایالت هاوایی، عضو حزب دمکرات ایالات متحدهٔ آمریکا، وکیل، سناتور جوان ایالت ایلینوی، چهل و چهارمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا از ژانویهٔ ۲۰۰۹ تا ژانویهٔ ۲۰۱۷ به مدت دو دورهٔ ۴ ساله و به‌عنوان چهل و چهارمین رئیس‌جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا بود. او فرزند یک مهاجر کنیایی سیاه‌پوست و یک زن سفیدپوست از اهالی ویچیتا در ایالت کانزاس است. پدربزرگ (پدرِ پدری) باراک اوباما در جریان مبارزات استقلال‌طلبانهٔ کنیا از بریتانیا، جزو چندین‌هزار کنیایی بود که روانهٔ بازداشتگاههای حکومت دست‌نشاندهٔ بریتانیا شد. اگرچه پدر و پدرخواندهٔ او هردو مسلمان بودند، اما او یک مسیحی بار آمده و در ۴سالگی که در اندونزی زندگی می‌کرد، به جای شرکت در مدرسه «مکتب مذهبی مسلمانان» به مدارس کاتولیک و یا سکولار رفته‌است.
نام برند اپل همیشه با یک نام تداعی می‌شود. استیو جابز، موسس و طراح مشهور اپل. استیون پاول جابز متولد فوریهٔ ۱۹۵۵ در سان‌فرانسیسکو، کارآفرین،مخترع، بنیانگذار و مدیر ارشد اجرایی شرکت رایانه‌ای اپل و یکی از چهره‌های پیشرو در صنعت رایانه بود. در سال ۱۹۷۶، جابز 21 ساله به‌همراه دوستش استیو وزنیاک ۲۶ساله، شرکت اپل را تأسیس کردند. اولین رایانهٔ شخصی‌ای که شرکت اپل به بازار معرفی کرد، اپل 1 نام داشت. یک سال پس از آن در سال ۱۹۷۷ اپل 2 نیز راهی بازار شد. در سال ۱۹۸۵ طی یک اختلاف مدیریتی، جابز اپل را ترک و در همان سال شرکت نکست را تأسیس کرد. از مهمترین محصولات شرکت نکست می‌توان به نکست کامپیوتر اشاره کرد که بعدها میزبان اولین مرورگر وب شد. در سال ۱۹۹۶ شرکت اپل، شرکت نکست را به مبلغ ۴۲۹ میلیون دلار خرید. طی این معامله استیو جابز، مجدداً به اپل بازگشت. از اتفاقات مهم پس از این مسئله در اپل می‌توان به معرفی آی‌پاد در سال ۲۰۰۱، پرده‌برداری از آی‌تیونزاستور در سال ۲۰۰۳ و معرفی آی‌فون و آی‌پد در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۰ اشاره کرد. استیو جابز در واقع فرزند خانواده‌ای پناهجو، از مادری به نام جوئَن کارول شیبل از تبار آلمانی-سوییسی و پدری سوری و مسلمان به نام عبدالفتاح جان جندلی که هردو دانشجو بودند زاده شد. گاهی از جابز به‌واسطهٔ سوری بودن پدرش به‌عنوان یک آمریکایی عرب یاد می‌شود.
