ساخت یک شهرک عرب زبان توسط برخی سرمایه‌داران کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس در بوسنی و هرزگوین این روزها به جنجال و اعترضات گسترده ساکنان محلی در این کشور منجر شده است.
به گزارش الوقت به نقل از دیلی میل؛ ثروتمندان عرب خلیج فارس به تازگی اقدام به ساخت یک شهرک اختصاصی با 160 واحد مسکونی در کشور بوسنی و هرزگوین کرده‌اند که این اقدام جنجال تازه‌ای را در این کشور اروپایی عمدتا مسلمان به راه انداخته است.
روزنامه بریتانیایی "دیلی میل" در گزارشی در این‌باره نوشته زبان رسمی در این شهرک زبان عربی است و مردم محلی تنها به عنوان "خدمه و مستخدم" اجازه ورود به این شهرک را دارند. در این گزارش آمده همین امر باعث خشم مردم محلی شده است.
این خانه‌ها توسط سرمایه‌گذاران کویتی ساخته شده و حدود ۱۵۰ هزار یورو به فروش می‌رسند. این شهرک در نزدیکی سارایوو پایتخت بوسنی ساخته شده است.
سرمایه‌گذاری اعراب در بخش مسکن کشور بوسنی تنها مختص به سرمایه‌گذاران کویتی نیست. چندی پیش سرمایه‌گذاران دیگر کشورهای حوزه خلیج فارس نیز قرارداد ساخت شهرکی توریستی با حدود دو هزار ویلا، چندین هتل و ساختمان‌های مسکونی را با مسئولان بوسنیایی امضا کردند. انتظار می‌رود ساخت چنین شهرکی به بیش از ۴ میلیارد یورو بودجه احتیاج داشته باشد.
علاوه بر انتقادات فرهنگی نسبت به بافت قومی و انحصار زبانی در این شهرک، تخریب طبیعت زیبای بوسنی که قرار است شهرک جدید در آن ساخته شود، نیز مخالفت‌هایی را دربر داشته است.
طی چند سال اخیر، علاقه سرمایه‌گذاران عرب به سرمایه‌گذاری در بخش گردشگری و ساخت و ساز کشور بوسنی افزایش یافته است و میزان گردشگری اعراب حوزه خلیج فارس در کشور بوسنی نیز افزایش یافته است.
با این حال انتقادات نسبت به حضور برخی سرمایه‌گزاران عربی حاشیه خلیج فارس در بوسنی نخستین بار نیست که مطرح می‌شود. پیش از این پایگاه اینترنتی بالکان نیوز با اشاره به افزایش حضور گردشگران عرب حاشیه خلیج فارس گفته بود هر چند که برخی از بنگاه‌های معاملاتی املاک از اقدام عرب ها، برای خرید املاک و مستغلات در این کشور استقبال می کنند، اما همه از این وضع خشنود نیستند. از آنجا که بر اساس قوانین بوسنی، خرید املاک به طور مستقیم توسط خارجیان، بدون ثبت شرکت، ممنوع است، شمار شرکت های سرمایه گذاری مرتبط با اعراب که به صورت صوری و بدون هیچ گونه فعالیتی در این کشور ثبت شده، افزایش یافته است.
همچنین برخی از دیگر کارشناسان بوسنیایی، حضور سرمایه‌داران نفتی حاشیه خلیج فارس را در سارایوو، پایتخت بوسنی زمینه ساز گسترش تجارت غیرقانونی قاچاق انسان و گردشگری جنسی عنوان کرده‌اند.
در گزارش دیگری که در شبکه تلویزیونی « ان-1»، شبکه محلی بوسنی پخش شد، یکی از کارمند آژانس گردشگری در باره تجربه معاشرت خود با گردشگران ابوظبی می‌گوید: « از موردی باخبرم که صاحب یکی از آژانس های گردشگری دوبی شخصی را به بوسنی فرستاد که می خواست شهروند بوسنیایی را به عنوان همسر آینده خود پیدا کند. او شهرهای کوچک و دور از مرکز بوسنی را ترجیح می داد.» کارمند آژانس گردشگری در ادامه گفتگوی خود با شبکه تلویزیونی می‌افزاید که موارد مشابه درخواست هتل دوبی را بصورت روزانه می بیند و در این مورد نیز سعی کرده مقامات سیاسی و امنیتی کشور را از خطر گسترش فساد و قاچاق انسان اگاه کند. در این گزارش در مصاحبه با دیگر کارمندان گرانترین هتل های « سارایوا»، آنان از صحبت در باره زندگی خصوصی مهمانان هتل خودداری ورزیدند. گزارشگر در این ارتباط می‌گوید این کارمندان از ترس اخراج شدن از طرف مالکان هتل‌ها ترجیح می‌دهند در این ارتباط صحبتی نکنند.
بوسنی و هرزگوین در جنوب شرقی اروپا قرار دارد که پس از پایان جنگ دوم جهانی و ایجاد جمهوری سوسیالیستی یوگسلاوی، با نام جمهوری سوسیالیستی بوسنی و هرزگوین یکی از جمهوری های فدراسیون یوگسلاوی، شد. جمهوری بوسنی و هرزگوین، پس از فروپاشی یوگسلاوی، در پی برگزاری همه پرسی استقلال در سال 1992، اعلام موجودیت کرد که آغازگر جنگ‌های داخلی در این کشور بود. پس از یک دوره جنگ داخلی، در پی امضای موافقتنامه واشنگتن در مارس 1994، جمهوری کروات بوسنی و هرزگوین با جمهوری بوسنی و هرزگوین ادغام شده و فدراسیون بوسنی و هرزگوین را تشکیل دادند. گروه‌های درگیر در جنگ داخلی بوسنی در نوامبر 1995، موافقتنامهٔ صلح دیتون را امضا کردند که به جنگ های داخلی سه ساله بین قومیت های این کشور، پایان داد و توافقنامه نهایی بین آنان در 14 دسامبر 1995 در پاریس امضا شد.
این نگرانی وجود دارد که افزایش انتقادات نسبت به حضور اعراب خلیج فارس در بوسنی همراه با واکنش برخی گروه‌های اسلامی و افراطی در این کشور چند قومی، باردیگر پس از یک دهه آرامش نسبی در این کشور اروپایی، به شکل‌گیری تنش و شکاف‌های قومی منجر شود که پیشتر بوسنی را به آتش فرقه‌گرایی و قوم گرایی کشانده بود.
