الوقت- درحالی که رژیم آل‌خلیفه سعی دارد با افزایش سرکوبها و خشونت علیه زندانیان و ایجاد رعب و وحشت در بحرین، پایه‌های تاج و تخت خود را تحکیم کند اما این فشارها اراده زندانیان سیاسی را پولادین کرده است. زندانی سیاسی بحرین که به جرم مبارزه با استبداد و تلاش برای برقراری عدالت و دموکراسی در بند آل‌خلیفه گرفتار هستند، برای رهایی از محدودیتهای گسترده به ابتکارهای جدیدی دست زده‌اند. در همین رابطه، زندانیان سیاسی در زندان مرکزی «جو» اعلام کردند در صورتی که خواسته‌های آنها همچنان از سوی زندانبانان آل خلیفه نادیده گرفته شود به اعتصاب نامحدود دست خواهند زد. زندانیان در بیانیه‌ای اعلام کردند:«با توجه به اینکه بیش از یکماه از ارائه درخواست‌های ما می‌گذرد و پاسخی دریافت نکرده‌ایم، مجبوریم که دست به اعتصاب باز بزنیم». این زندانیان، آل‌خلیفه را مسئول سلامت خود دانستند و به سیاست تعلل و نبود خط مشی گفتمان از سوی رژیم بحرین اشاره کردند.
هرچند در این بیانیه به جزئیات خواسته‌های زندانیان اشاره‌ای نشده است اما بر اساس گزارشهایی که در ماههای اخیر از وضعیت زندانیان در بحرین منتشر شده، بیانگر این است که آنها از آب، درمان، گرمایش، دارو، دیدن آفتاب، ارتباط با خانواده نیز محروم هستند. بر اساس آمارها بیش از 5000 زندانی سیاسی در زندانهای آل‌خلیفه حضور دارند که وضعیت بیش از 2000 نفر از آنها بسیار اسفناک است. بر اساس گزارشهایی که اخیرا فعالان و نهادهای حقوق بشری منتشر کرده‌اند، شمار زیادی از زندانیان سیاسی بحرینی به علت آسیب‌های روحی و روانی شدیدی که متحمل شدند، به بیماری مبتلا شده و با مرگ تدریجی مواجه هستند.
تامین امکانات بهداشتی و غذای مناسب حداقل چیزی است که باید زندانیان از آنها برخوردار باشند، حتی اگر جنایتکار و تروریست باشند، اما زندانیان سیاسی بحرین که تنها جرم آنها مخالفت با حکومت استبدادی بود، حتی از کمترین امکانات نیز محروم هستند و این برخلاف منشور معاهدات حقوق زندانیان است. نهادهای حقوق بشری بارها از آل‌خلیفه خواسته‌اند تا زندانیان را در دادگاههای صالحه محاکمه کند، چرا که صدها نفر از زندانیان بدون هیچ گونه جرمی در بند رژیم هستند ولی حاکمان منامه با اجرای دادگاههای تشریفاتی و با حکم از پیش نوشته شده، مخالفان را روانه زندان کرده‌اند و دهها نفر به خاطر اتهامات واهی در انتظار اجرای حکم اعدام هستند. مردم بحرین از سال 2011، برای مقابله با استبداد آل‌خلیفه و با هدف اصلاح و تغییر در ساختارهای حاکمیتی دست به اعتراض زدند اما درنهایت دستگیری، زندان و شکنجه نصیبشان شد. آل خلیفه حتی تبعیت صدها نفر را به بهانه اقدام علیه امنیت کشور سلب کرده است تا پایه‌های حکومت متزلزل خود را مستحکم کند.
سیاست اعتصاب نامحدود که زندانیان بحرینی در پی اجرای آن هستند اقتباسی از الگوی اسرای فلسطینی است که این روزها در واکنش به جنایتهای رژیم صهیونیستی دست به اعتصاب و تحصن گسترده زده‌اند تا رژیم اشغالگر را به عقب‌نشینی از اقدامات ضد انسانی خود وادار کنند. اسرای فلسطینی در سالهای اخیر با استفاده از اهرم اعتصاب علاوه بر اینکه چهره جنایتکارانه رژیم صهیونیستی را به نمایش گذاشته‌اند، امتیازاتی را هم از این رژیم گرفته‌اند که آزادی تعدادی از اسرا نتیجه عینی آن بود.
با وجود گزارشهای متعدد درباره جنایات آل‌خلیفه علیه زندانیان سیاسی، اما کشورهای غربی که ادعای دروغین حقوق بشری را سر می‌دهند چشم خود را به روی این جنایتها بسته‌اند تا مبادا در روابط سیاسی با بحرین خللی ایجاد شود.
موج جدید بازداشتها
با وجود اینکه انتقادهای جهانی از رژیم مستبد آل‌خلیفه در نحوه برخورد با زندانیان سیاسی روز به روز بیشتر می‌شود اما حاکمان خودکامه منامه بدون اعتنا به این فشارها، در دوازدهمین سالگرد انقلاب بحرین موج جدیدی از بگیر و ببندها را به راه انداخته‌اند. جمعیت الوفاق بحرین روز جمعه در بیانیه‌ای از تحرکات جدید آل‌خلیفه برای تشدید بازداشتها در این کشور خبر داد. الوفاق تاکید کرد:«هدف وزارت کشور از بازگشایی درهای زندانها، بازداشت هر شهروندی است که بخواهد اظهارنظر کند یا خواستار حقوق خود باشد». الوفاق در بیانیه خود آورده است:«ازسرگیری بازداشتها در ماه فوریه و همزمان با دوازدهمین سالگرد انقلاب ملت بحرین است که شهروندان در آن خواستار مردم سالاری و عدالت اجتماعی و طرح سیاسی جامع و فراگیر شده‌اند».
در بیانیه الوفاق آمده است:«سیاست بازداشتها و پر کردن زندانها، یک سیاست ناپخته است که انعکاس دهنده هرج و مرج امنیتی و حقوقی است و نشان می‌دهد که حکومت بحرین در مسیر اشتباه حرکت می‌کند و از کمترین مؤلفه‌های ثبات سیاسی بی‌بهره است و عمق بحران سیاسی و ادامه آن و نبود هیچ راه‌حل جدی و ریشه‌ای در حکومت را به نمایش می‌گذارد. زندان، شکنجه، سرکوب و گرسنگی دادن ملت توسط حکومت نشانه نبود توافق ملی است و میزان دروغ بودن شعارهای همزیستی مسالمت‌آمیز که توسط دولت برای فرار از خشم ملت مطرح می‌شود را به اثبات می‌رساند». جمعیت الوفاق بار دیگر خواستار برنامه‌ریزی و ارائه طرح‌هایی برای نجات ملی، بازگشت حکومت به سوی مردم، توقف جنایتها و نقض حقوق ملت، آغاز روند سیاسی جدی و فراگیر ملی واقعی به جای مشت آهنین، گلوله و آتش و سرکوب ملت و طرد آن و سیطره جَو خودکامگی شد.
رژیم آل‌خلیفه تصور می‌کند با پر کردن زندانها و سرکوب مخالفان می‌تواند پایه‌های حکومت بی‌ثبات خود را تثبیت کند، اما اعتراض گسترده مردم بحرین در دوازدهمین سالگرد انقلاب 14 فوریه، به خوبی نشان داد که سرکوبها نتوانسته خللی در اراده انقلابیون ایجاد کند و حتی موج مخالفتها به دلیل بلوغ سیاسی بحرینی‌ها پخته‌تر و دامنه آن گسترده‌تر از قبل شده است. زندانیان سیاسی بحرین هم در برابر شکنجه و سرکوب رژیم خودکامه تسلیم نشده و از درون زندان نیز به مبارزه علیه استبداد ادامه می‌دهند که نمونه عینی آن بیانیه‌ای بود که شیخ علی سلمان، دبیرکل جمعیت الوفاق دو ماه پیش از پشت میله‌های زندانی صادر کرد و مردم را به ادامه مبارزات علیه رژیم دیکتاتوری فراخواند.
معارضان خارج نشین همصدا با انقلابیون
اگرچه اعتراضات علیه آل‌خلیفه تا چند سال پیش فقط به داخل بحرین محدود می‌شد اما اکنون معارضان بحرینی خارج نشین هم همصدا با انقلابیون خواستار مبارزه با حاکمان آل‌خلیفه هستند. در همین راستا، اولین کنفرانس معارضان آل‌خلیفه در خارج در روزهای اخیر با حضور متفکران، سیاستمداران، فعالان و روحانیون بحرینی برگزار شد. شرکت‌کنندگان در این همایش که عنوان «اراده، عمل و تغییر» به خود گرفت، در خصوص راههای ترویج فعالیتهای مخالفان در خارج و تعیین سازوکار ارتباط بین مخالفان در جهت ارائه طرحها و افکار بحث و گفتگو کردند. در بیانیه این کنفرانس ضمن تأکید بر اینکه مسئله بحرین یک مسئله سیاسی است و تنها منحصر در بعد حقوقی و مسائل معیشتی نیست، با تمامی اقدامات فتنه گرانه و طایفه‌ای مخالفت شد.
این کنفرانس بر حمایت از تلاشهای ملّی گروه‌های معارض با گرایشهای مختلفی ایدئولوژی و سیاسی و یاری زندانیان و حمایت از خانواده‌های شهدا تأکید کرد و سیاست‌های کشورهای حامی رژیم آل‌خلیفه و سرپوش گذاشتن بر جنایتهای آنرا محکوم نمود. این کنفرانس، پروژه‌های خطرناک یهودی سازی که رژیم بحرین با همکاری با رژیم صهیونیستی در پیش می‌گیرد را رد کرد و با پیشنهادهای مادّی برای فروش اموال به صهیونیستها مخالفت کرد. این کنفرانس از زندانیان انقلاب و رهبران انقلاب که حماسه بی‌نظیر مبارزه به نمایش گذاشتند، تشکر و قدردانی کرد.
درحالی که آل‌خلیفه به هر حربه و جنایتی متوسل شد تا صدای انقلابیون را خاموش کند ولی برگزاری چنین کنفرانسی بیانگر این است که صدای مظلومیت خواهی مردم بحرین به گوش جهانیان رسیده و این مسئله زنگ خطر را برای حاکمان منامه به صدا درآورده است که دل بستن به غرب و رژیم صهیونیستی برای حفظ تاج و تخت هم نمی‌تواند آل‌خلیفه را نجات دهد و موجی که مردم بحرین 12 سال پیش شروع کرده‌اند روز به روز قدرتمندتر می‌شود که روزی همچون سیل ویرانگر پایه‌های استبداد را فروخواهد ریخت.
