به گزارش الوقت، «صالح محمد العراقی» چهره نزدیک به سید «مقتدی الصدر» رهبر جریان صدر بعد از ظهر امروز پنجشنبه (۲۰ مرداد) از حامیان این جریان خواست که مجددا دست به تجمع بزنند.
پایگاه خبری موازین نیوز به نقل از العراقی گزارش داد، همه آشوبگران حامی جریان صدر از فردا جمعه، از ساعت پنج، در استانهای خود تجمع کنند و این مسئله تا اطلاع ثانوی ادامه خواهد داشت.
وی در توجیه تجمع آشوبگران حامی صدر، توجیهاتی مطرح کرد از جمله «خشمگین کردن افراد فاسد، پر کردن فرمهایی برای ارائه به دستگاه قضا به منظور انحلال پارلمان و ابراز همدردی با اهل بیت علیهم السلام در سومین روز [شهادت] امام [حسین (ع)].»
العراقی در پایان ادعا کرد که حامیان جریان صدر، به عشق اهل بیت و عشق اصلاحات صبور هستند و نباید در این زمینه کوتاهی کنند؛ لذا تحصن کنندگان باید به تحصن خود ادامه دهند.
پیش از این هم، گروه موسوم به «کمیته سازماندهی تظاهرات برای حمایت از مشروعیت و حفاظت از سازمان‌های دولتی» عراق امروز (پنجشنبه) در بیانیه‌ای اعلام کرد، تظاهرات مردمی «الشعب یحمی الدولة» (ملت حامی دولت است) رأس ساعت ۱۷ (به وقت محلی) روز جمعه در کنار منطقه سبز بغداد برگزار خواهد شد.
به گزارش الوقت، بن بست سیاسی در عراق با اقدام صدر در کشاندن هوادارنش به خیابان و اعلام مخالفت با شایع السودانی چهره معرفی شده از سوی چارچوب هماهنگی شیعیان برای پست نخست وزیری وارد مرحله جدیدی شده است به صورتی که اکنون موضوع انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات زودهنگام جبهه‌بندی مخالفان و موافقان را بوجود آورده است.
مقتدی صدر در سخنرانی خود در روز چهارشنبه 3 اوت، پیام روشنی درباره راه‌حل‌هایی که مناسب می داند، شامل برگزاری انتخابات زودهنگام، انحلال پارلمان فعلی و انجام اصلاحات اساسی صادر کرد و در عین حال گفت که گفتگو با مخالفانش هیچ سودی ندارد .
عراق از زمان انتخابات اکتبر 2021 به دلیل ناتوانی در انتخاب رئیس جمهور و تشکیل دولت جدید، فلج سیاسی کامل را تجربه کرده است. انتخابات زودهنگام قبلی مجلسی را به وجود آورد که هیچ حزبی در آن اکثریت مطلق را ندارد و جنبش صدر 73 کرسی از 329 کرسی را به خود اختصاص داد. در عراق از سال 2003، مرسوم است که احزاب مسلط در صحنه سیاسی میان خود بر سر نام نخست وزیری به توافق می‌رسند. این بار اما احزاب سیاسی پس از چندین ماه مذاکره نتوانستند به این مهم برسند.
در حالی که «جنبش صدر» خواهان تشکیل دولت «اکثریت ملی» در ائتلاف با سنی‌ها و کردها بود، نیروهای حاضر در چارچوب هماهنگی و متحدان آن، خواستار حفظ فرمول توافقی و دولت ائتلافی بودند. صدر که نتوانست به اکثریت دولت مورد نظر خود دست یابد، شروع به اعمال فشار بر رقبای خود کرد و پس از استعفای نمایندگانش، اکنون ساز انحلال پارلمان را کوک کرده است.
