به گزارش الوقت، روزنامه‌های چاپ فلسطین اشغالی خبر دادند روابط میان «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر رژیم صهیونیستی و «عبدالله دوم» شاه اردن وارد مرحله جدیدی از تنش شده است آن هم پس از اقدام نتانیاهو در رد درخواست اردن مبنی بر صادرات آب و خودداری از کمک به اردن در مبارزه با کرونا.
وبگاه روزنامه العرب به نقل از روزنامه عبری‌زبان «هاآرتص»، روز شنبه، گزارش داد نتانیاهو از پاسخگویی به درخواست اردن مبنی بر صادرات آب از فلسطین اشغالی به این کشور خودداری کرده است.
هاآرتص در این خصوص خبر داد، علی‌رغم آنکه متخصصان در زمینه آب و مقامات نهاد نظامی توصیه کردند با درخواست اردن موافقت شود؛ اما نتانیاهو به این درخواست «پاسخ مثبتی نداده است».
این روزنامه در ادامه نوشت که روش نتانیاهو بیانگر عمق بحران میان «اسرائیل» و اردن است؛ بحرانی که بخشی از آن مربوط به درگیری شخصی میان نتانیاهو و عبدالله دوم است.
بر اساس توافق صلح امضاء شده میان امان و تل‌آویو در سال ۱۹۹۴، رژیم صهیونیستی به طور منظم انتقال آب از رود اردن به کشور اردن را برعهده دارد که غالبا امان زمانی که با موجی از خشکسالی مواجه می‌شود، درخواست آب بیشتری می‌کند؛ درخواستی که تل‌آویو تا پیش از بحران جدید با آن موافقت می‌کرده است.
اردن یکی از کم‌‌آب‌ترین کشورهای دنیاست که حدود ۴۰ درصد از منابع آن را آب‌های مشترک تشکیل می‌هد از جمله منبع آبی مشترک با فلسطین اشغالی از رود اردن و یرموک.
هاآرتص در بخشی دیگری از گزارش خود اشاره کرد که اردنی‌ها به یک علت دیگر نیز از دست تل‌آویو عصبانی هستند و آن اینکه این کشور تمایل داشته که تل‌آویو با انتقال واکسن کرونا به اردن در مبارزه با موج اخیر ویروس کرونا که این کشور را درنوردید، به اردنی‌ها کمک کند که به دستور نتانیاهو این کمک به امان صورت نگرفت.
این ماجرا از آنجا شروع شد که منابع صهیونیستی حدود چند هفته پیش خبر دادند که مقامات این رژیم به ولی‌عهد اردن اجازه ورود به مسجد الاقصی را ندادند؛ آن هم به این بهانه که تعداد محافظان همراه ولی‌عهد بیش از تعداد مورد توافق بوده است.
این اقدام در حالی صورت گرفت که طبق توافق امضاء شده میان امان و تل‌آویو، اردن تولیت مسجد الاقصی را برعهده دارد و مسئولیت اداره آن بر عهده این کشور است.
پس از این اقدام تل‌آویو، امان نیز به هواپیمای حامل بنیامین نتانیاهو نخستوزیر رژیم صهیونیستی اجازه عبور از حریم خود را نداد؛ گامی که به تشدید تنش میان دو طرف منجر شد.
پیش از این، یک تحلیلگر مسائل رژیم صهیونیستی با اشاره به نگرانی اردن از واگذاری تولیت اماکن مقدس فلسطین به عربستان به‌عنوان دلیل مانع‌تراشی برای سفر نتانیاهو به امارات، گفته بود: به نظر می‌رسد دلیل اصلی نرفتن نتانیاهو به امارات، بیشتر مباحث امنیتی و تهدیداتی که درباره انجام این سفر حس می‌کردند، بوده است.
تنش به وجود آمده مسبوق به سابقه است و روابط اردن به دلیل همسایگی با رژیم صهیونیستی هیچگاه خالی از تنش نبوده است.
آنچه اکنون وجود دارد اختلافات شدید نظری بر سر الحاق دره رود اردن به خاک فلسطین اشغالی توسط نتانیاهو است؛ مسئله‌ای که موردتوافق دولت ترامپ هم واقع‌شده بود و به دنبال این بودند که این منطقه به کرانه باختری الحاق پیدا کند. دولت اردن به‌شدت با این تصمیم مخالف است و سعی کرد از ابزارهایش هم استفاده کند. برای مثال در بحث‌های روند صلح کناره‌گیری کرد و اتفاقاتی هم که اخیراً رخ‌داده بی ارتباط با مسئله کدورت دولت هاشمی اردن از الحاق دره رود اردن به سرزمین‌های اشغالی نیست.
اردن هیچگاه به‌عنوان بازیگر کلیدی در منطقه مطرح نبوده و دلایل متعددی ازجمله مسئله ژئوپلیتیکی، جمعیت و رژیم سیاسی و همچنین وابستگی شدید مالی شان به کشورهایی مثل امارات و عربستان در این رابطه قابل‌توجه است؛ چون اردن مانند کشورهای عرب حوزه خلیج‌فارس، از منابع نفت، گاز و درآمدهای بالا برخوردار نیست.
این وابستگی، در تصمیم‌گیری‌ها و اقدامات خیلی تأثیرگذار است اما اردن همیشه سعی کرده یک تعادلی را حفظ کند اما در عین حال اردن روابطش با رژیم صهیونیستی را عادی‌سازی کرده و رژیم را به رسمیت شناخته و سفارتخانه رسمی دارد و نمی‌تواند مخالف روند تطمیع یا عادی‌سازی با دیگران باشد؛ همان‌طور که جزء پیشتازان است و در مذاکرات اسلو، ملک حسین جزء چهره‌های کلیدی کنار حسنی مبارک بود.
آنچه اکنون اردن در رابطه با آن با رژیم دچار چالش است، بحث‌های سرزمینی است. در واقع اردن با اصل و اساس رژیم صهیونیستی، مخالفت جدی ندارد و اصلاً هیچ‌وقت نداشته است، اردن هیچ‌وقت درصحنه مبارزه با اسرائیل جدی نبوده، چون بنیانگذار اردن هاشمی، پدر ملک حسین و پدربزرگش از بدو تأسیس رژیم روابط و مذاکرات مخفیانه‌ای با اسرائیلی‌ها داشته اند.
