الوقت- سواستفاده از مفهوم آزادی و آزادی بیان در غرب برای ترویج اسلام هراسی و مقابله با نفوذ رو به گسترش پیام معنوی دین مبین اسلام برای جهان پوچ و مصرفگرایانه غرب که هرساله تعداد بیشتری را جذب این پیام الهی و حقانیت آن میکند، همواره به عنوان یک راهبرد فرهنگی در دستور کار دولتهای غربی بوده است.
این امر در دوران اخیر با توجه به رشد جریانهای راستگرا و نژادپرستانه در عرصه اجتماعی و سیاسی این کشورها به مراتب بیشتر از قبل شده و اقلیتهای دینی و نژادی بویژه مسلمانان در بیشتر کشورهای غربی تحت فشار قرار گرفتهاند. توهین به عقاید مسلمانان به اسم آزادی بیان و تلاش برای خدشهدار کردن دامن دین مبین اسلام به خشونتطلبی از طریق تبلیغات گسترده رسانهای از جمله این فشارها است.
اخیراً هفته نامه فرانسوی شارلی ابدو که سابقه انتشار مضامین توهین آمیز به مقدسات اسلامی و بویژه پیام عظیم شأن اسلام را در کارنامه کاری ننگین خود دارد، اعلام کرده است که قصد دارد به مناسبت شروع دادگاه محاکمه متهمان همدستی در حمله به دفتر این مجله در در سال 2015 که به کشته شدن 12 نفر از هیئت تحریریه آن انجامید، کاریکاتور توهین آمیز خود درباره حضرت محمد (ص) را مجدداً بازنشر کند.
دادگاه 10 متهم همکاری در حمله به دفتر این روزنامه در سال 2015، که از سوی دو برادر الجزایری الاصل با نامهای سعید کواشی و شریف کواشی صورت گرفت، روز چهارشنبه 10 نوامبر (20 آبان) قرار است برگزار شود. انگیزه این حمله در رسانه ها انتقام گیری از انتشار مطلب توهین آمیز این نشریه به ساحت مقدس پیامبر اسلام ذکر شد.
این مجله ابتدا در سال 2006 ، با انتشار دوباره کاریکاتور توهین آمیز روزنامه دانمارکی جیلندز-پوستن علیه پیامبر اسلام جنجال گسترده ای ایجاد کرد و اعتراض مسلمانان در سراسر جهان را برانگیخت به صورتی دولت فرانسه با ریاست ژاک شیراک مجبور شد بسیاری از مراکز سیاسی و فرهنگی خود را در کشورهای اسلامی تعطیل کند. پس از ان در سال 2011 نیز این مجله فرانسوی مجدداً مطلب توهین آمیز دیگری علیه پیامبر اسلام و مسلمانان منتشر کرد.
انگیزههای شارلی ابدو
بررسی سوابق این مجله اکنون شناخته شده پرده از علت اصلی اقدامات ضددینی و جنجال آفرین این روزنامه بر میدارد. «شارلی اِبدو» جانشین مجله ای با نام «هاراکری» است که از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۱ میلادی منتشر میشد. مجله پس از بسته شدن توسط دولت فرانسه بخاطر توهین به ارزشهای ملی دوباره در سال ۱۹۶۶ منتشر شد و در سال ۱۹۷۰ و اینبار پس از مرگ ژنرال شارل دو گل بخاطر توهین به شخص وی تعطیل شد. در دهه ۱۹۸۰ میلادی کارمندان قدیمی تحریریه با نام تازه «شارلی ابدو» (این نام کنایه ایست به نام شارل دو گل) آن را مجدداً راه اندازی کردند.
ولی شمارگان بسیار پایین و انتقاد مردم از کیفیت محتوا عامل نیمه تعطیل شدن مجله گشت تا اینکه گروه دیگری به تیم قدیمی مجله پیوسته و در سال ۱۹۹۲ هفته نامه «شارلی ابدو جدید» را منتشر کردند.
این مجله که هرگز تیراژ گسترده ای پیدا نکرده است برای جلب مخاطب به انتشار کاریکاتورهای توهین آمیز به چهره های برجسته ای از جمله راست افراطی ، سیاستمداران و مشاهیر و مذاهب مختلف روی اورد- از جمله مطلب هفته های اخیر که کاریکاتوری توهین آمیز علیه حضرت مریم منتشر کرد، و بدین ترتیب به سرعت نام و آوازه ای برای خود مهیا کرد.
اما طبیعتاً مدیران روزنامه با توجه به تجربه واکنشها به انتشار مطلب روزنامه دانمارکی می دانستند هیچکدام از این اقدامات نمی تواند جای انتشار کاریکاتوری از پیامبر اسلام را برای به شهرت رساندن و کسب بازار فروش بگیرد. در این رابطه می توان به سخنان ریچارد مالکا وکیل هفته نامه پس از حمله سال 2015 اشاره کرد که گفت: شارلی ابدو، هفته آینده و با تیراژ بیسابقه یک میلیون نسخه منتشر خواهد شد (اما در سه میلیون نسخه منتشر شد). تیراژ عادی این نشریه تا پیش از حمله به دفتر آن، حدود ۶۰ هزار نسخه در هفته بود. شماره جدید نشریه شارلی ابدو در تیراژ سه میلیون نسخه در سراسر فرانسه پخش شد در حالیکه پیشاپیش صفهای طولانی خریداران در برابر برخی محلهای توزیع نشریه تشکیل شده بود. تیراژ این شماره سه میلیون نسخه بود که تمامی آن به سرعت فروش رفت. در مراکز توزیع نشریات در برخی نقاط پاریس تمامی شمارههای شارلی ابدو ظرف چند دقیقه به فروش رفت در حالیکه در مواردی، از ساعاتی قبل، صفهای طولانی خریداران در برابر محلهای توزیع نشریه تشکیل شده بود. همچنین نسخههایی از آن به ۱۶ زبان از جمله زبانهای انگلیسی، عربی، اسپانیولی، ترکی و ایتالیایی نیز انتشار یافت.
در دومین شماره منتشره پس از حمله، اعلام شد که هفته نامه شارلی ابدو، به دلیل استقبال بیسابقه از شماره اخیر آن، این شماره را به جای دومیلیون نسخه پیشبینی شده، در هفت میلیون نسخه منتشر خواهد کرد.
تروریسم فرهنگی غرب
دولت مکرون در پاسخ به انتقادات از انتشار مطالب توهین آمیز علیه عقاید مسلمانان و پیامبر معظم اسلام، گفته است که کفرگویی هم جزئی از آزادی بیان است. اما چگونه است که ادعای آزادی بیان و تساهل شامل پوشش زنان مسلمان فرانسوی که با قانون ممنوعيت استفاده از حجاب در مدارس دولتي در سال 2004 و یا گذاشتن جریمه 150 دلاری برای داشتن روبنده تحت فشار قرار گرفته اند نمی شود؟ این بحث تازه بعد از آن داغتر می شود که اخیرا هفته نامه محافظه کار والورس آکتوئلز پس از انتشار عکسی توهین آمیز نسبت به نمایندگان سیاه پوست پارلمان فرانسه با اعلام اتهام از سوی دادستانی فرانسه مواجه شد. آیا توهین به یکی از اصلی ترین مقدسات بیش از یک میلیارد مسلمان همانند توهین به نژاد انسانها عملی نژادپرستانه و تروریستی نیست؟
تکرار این اقدامات با چراغ سبز دولتهای غربی به طور حتم با پروژه اسلام هراسی مرتبط است که سالهاست با اهداف نواستعماری و ایجاد اختلافات فرقه ای در میان جوامع اسلامی صورت میگیرد. از طرف دیگر همانگونه که آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیام مهم محکومیت این اقدام شنیع مجله شارلی ابدو و حمایت دولتمردان فرانسوی فرمودند: «سیاستهای عمیقا ضد اسلامی صهیونیستها و دولتهای استکباری در این برهه زمانی میتواند به انگیزه منصرف کردن ذهن ملتها و دولتهای غرب آسیا از نقشههای شومی باشد که آمریکا و رژیم صهیونیستی برای این منطقه در سر دارند.»
