سایت تحلیلی خبری الوقت | Alwaght Website

انتخاب سردبیر

خبر

بیشترین بازدید

روز هفته ماه

پرونده ها

دکترین امنیت ملی آمریکا در دوران ترامپ

دکترین امنیت ملی آمریکا در دوران ترامپ

undefined
بازسازی غزه؛ چالش‌ها، مخاطرات و سناریوها

بازسازی غزه؛ چالش‌ها، مخاطرات و سناریوها

undefined
طالبان و پاکستان؛ از هم‌پیمانی تا دشمنی

طالبان و پاکستان؛ از هم‌پیمانی تا دشمنی

undefined
کاروان‌های دریایی کمک به غزه

کاروان‌های دریایی کمک به غزه

undefined
جنگ 12 روزه

جنگ 12 روزه

undefined
گاه‌شمار جنگ غزه

گاه‌شمار جنگ غزه

undefined
توافق صلح ایران و عربستان

توافق صلح ایران و عربستان

undefined
طوفان الاقصی

طوفان الاقصی

تندروهای صهیونیست‌ باد کاشتند پس طوفان درو می‌کنند!
فراز و فرود مناسبات ترکیه و عربستان

فراز و فرود مناسبات ترکیه و عربستان

undefined
معامله قرن

معامله قرن

undefined
اختلافات ترکیه و آمریکا

اختلافات ترکیه و آمریکا

undefined
New node

New node

تحولات ترکیه

تحولات ترکیه

undefined
آزادسازی موصل

آزادسازی موصل

آزادسازی موصل یا نبرد بازپس گیری موصل از اشغال گروه تروریستی داعش، عملیات نظامی منظم و کلاسیکی است که از روز دوشنبه ۱۷ اکتبر ۲۰۱۶ به فرمان حیدر العبادی نخست وزیر عراق برای پس گرفتن موصل از سیطره داعش آغاز شد. موصل مرکز استان نینوا و دومین شهر بزرگ عراق در تابستان ۲۰۱۴ به اشغال گروه داعش درآمد و از آن زمان ابوبکر بغدادی، خلافت خودخوانده خود را در این هشر استقرار نمود. عملیات آزادسازی موصل از نوع جنگ‌های شهری منظم به شمار می‌رود.
آزادسازی حلب

آزادسازی حلب

پس از آن که دیدبان حقوق بشر سوریه مستقر در لندن؛ اوایل هفته جاری اعلام کرد که 60 درصد از مناطق شرقی حلب توسط ارتش سوریه از اشغال گروه‌های تروریستی آزاد شده است، حال منابع خبری امروز اعلام کرده‌اند؛ با پیشروی سریع و برق‌ آسای ارتش سوریه طی چند روز گذشته، مناطق تحت کنترل دولت سوریه در شرق حلب، به میزان 80 درصد رسیده است.
New node

New node

New node

New node

سازمان القاعده

سازمان القاعده

سازمان القاعده القاعده پس از 2001 دچار دگرگوني‌هاي چشم¬گيري شد. ساختار هرمي آن جاي خود را به ساختاري داد كه زيرمجموعه‌ها در آن با استقلال عمل فعاليت مي‌كردند. اين تحول اگرچه تسلط مركز بر پيرامون را تقليل داد اما بر گستره و توالي عمليات القاعده در كشورهاي مختلف خاورميانه افزود. با اين حال توان عملياتي كلان القاعده در اثر اين دگرگوني تا حدود زيادي تحليل رفت. القاعده پس از بمب‌گذاري‌هاي لندن در 2005، تاكنون نتوانسته است عمليات موفقيت آميزي در كشورهاي غربي انجام دهد. افزون بر اين، گسترش دامنۀ منطقه اي فعاليت هاي القاعده به كشته و دستگير شدن بسياري از رهبران و كادرهاي اصلي آن انجاميد. با اين حال تمامي اين چالش‌ها مانع تداوم فعاليت القاعده نشد. زيرمجموعه هاي آن در عراق، يمن، افغانستان، پاكستان، سومالي و ديگر كشورها و مناطق فعال باقي ماندند. تشكيلات القاعده تشكيلات القاعده در سال 1988 توسط اسامه بن لادن جهت مبارزه با "اتحاد جماهير شوروي" در افغانستان تأسيس شد. القاعده از سازمان "مكتب الخدمة" كه هدف آن مسلح‌ كردن و آموزش مجاهدين اسلامي براي جنگ با شوروي بود گسترش و پيشرفت يافت. اين سازمان از حمايت و پشتيباني دولت‌هاي اسلامي به ‌ويژه عربستان سعودي و پاكستان و همچنين ايالات متحده آمريكا برخوردار بود. در سال 2000 ايمن ظواهري سازمان "جهاد اسلامي مصر" را با سازمان القاعده ادغام كرد و به شخص دوم اين تشكيلات تبديل شد. خاستگاه اصلي القاعده را بايد "وهابيت" برشمرد كه خود ريشه در جنبش سلفي، مذهب حنبلي و پيروان اهل حديث دارد. رهبران، نظريه پردازان و بسياري از اعضاي القاعده يا وهابي‌اند يا از پيروان مذاهب حنبلي و حنفي كه به وهابيت تمايل زيادي دارند. القاعده را جنبشي سلفي نيز دانسته‌اند، زيرا پيشوايان آن، يعني "احمد بن حنبل" و "ابن تيميه" از نخستين مدعيان سلفي‌گري بوده‌اند. اين تفكر با دريافت خاص خود از توحيد و تكيه بر استدلال‌هاي ظاهرگرايانه بسياري از مسلمانان را كافر مي‌داند و نوك اين ويژگي تكفيري خود را به طور خاص متوجه شيعيان كرده است. ايدئولوژي القاعده بر چهار ركن سلفي‌گري، راديكاليسم، شيعه ستيزي و غرب ستيزي استوار است. از آنجا كه دو ركن آخر بر آمده از ويژگي سلفي‌گري است، به اختصار مي‌توان آن را ايدئولوژي "سلفي راديكال" ناميد. از نگاه آنان، دين يك نظام ساده حقوقي است كه از جانب خداوند براي رهايي بشر از عذاب دنيوي و اخروي نازل شده و تكاليفي را بر او واجب كرده است. به همين دليل بشر براي سعادت دنيا و آخرت بايد به عبادت و اطاعت خدا بپردازد. به رغم تداوم فعاليت، القاعده از نيمۀ دهۀ گذشته دچار چالش‌هاي بزرگي شد كه آيندۀ آن را در هاله‌اي از ابهام فرو برد. چهار چالش عمدۀ القاعده در اين سال ها به ترتيب اهميت عبارتند از: - تنزل جايگاه در جهان اسلام: در نظرسنجي هاي پس از يازده سپتامبر، القاعده از مقبوليت و محبوبيت قابل توجهي در كشورهاي اسلامي برخوردار بود. اين جنبش در ذهن بسياري از مسلمانان متشكل از جهادگراني بود كه پس از آزادسازيِ افغانستان از اشغال ملحدان، مبارزه با ظلم و ستم در ابعاد داخلي (در برابر رژيم‌هاي فاسد منطقه) و خارجي (در برابر امريكا و غرب) و دفاع از منافع جهان اسلام را سرلوحۀ فعاليت هاي خود قرار داده‌اند. اين نوع نگاه در ابتدا با توجه به گفتمان ظلم‌ستيز و جهادگرايانۀ القاعده چندان غيرمنتظره نمي‌نمود. اما با روشن شدن پيامدهاي عملكرد القاعده بر جهان اسلام، به ويژه اشغال افغانستان و عراق و نيز گسترش فعاليت‌هايي كه بيش از هر چيز جان و مال مسلمانان و بي‌گناهان را هدف مي‌گرفت، طرفداري از گفتمان القاعده به تدريج رو به كاهش نهاد. به طور مشخص از سال‌هاي 2005 و 2006 محبوبيت القاعده و پشتيباني از آن در ميان مسلمانان رو به تنزل نهاد، به نحوي كه در 2010 طرفداري از القاعده نسبت به 2001 به نيم كاهش يافت. تنزل هواداري از القاعده به معناي كاهش حمايت پرسنلي و مالي به ويژه از زيرمجموعه‌هاي اين سازمان مي‌باشد. پيامدهاي اين واقعيت را در عراق، يمن و مغرب شاهد بوديم؛ - بهار عربي: دومين چالش، خيزش‌هاي فراگير و مردميِ 2011 در خاورميانه مي‌باشد. اين تحركات در سه جهت براي القاعده پيامدهاي منفي در بر داشت: نخست آنكه تبليغات عليه رژيم‌هاي حاكم كه پيشتر يكي از ابزارهاي اساسي القاعده براي جلب حمايت و توجيه عملكردش نزد مسلمانان بود، با توجه به حضور گستردۀ مردم در اعتراضات ضدرژيم، كارآيي خود را در جذب نيروهاي جوان و پشتيباني مالي از القاعده در ميان شهروندان عرب از دست داد. دوم آنكه تقريباً تمامي نيروهاي فعال در زندگي سياسيِ منطقه – به جز القاعده – در اين تحولات حضور داشتند. تصويري كه دوري القاعده از جوامع عربي را به خوبي به نمايش گذاشت. سوم آنكه، مردمي بودن تحولات و حاشيه‌اي بودن نقش آمريكا و در واقع غافلگيريِ اين كشور از سرعت و گسترۀ تحولات و نيز تضاد آمريكا با برخي از رژيم‌هاي عرب، امكان بهره‌گيري تبليغاتي القاعده از حضور امريكا را از بين برد؛ - حذف رهبر كاريزماتيك: مرگ بن لادن بزرگترين چالش القاعده در طول سال‌هاي فعاليت آن بود. جنبش‌هاي اسلام‌گرا اغلب بر محور شخصيتي كاريزماتيك و نيرومند به فعاليت مي‌پردازند. نگاهي به جنبش‌هاي اسلام‌گراي قرن بيستم در خاورميانۀ عربي نشان مي‌دهد كه حذف رهبريِ كاريزماتيك از صحنه، اغلب به معناي زمين‌گير شدن و آغاز زوال چنين جنبش‌هايي بوده است. افزون بر اين، شخصيت جذاب و محبوبيت بن لادن در ميان اعضاي القاعده و توان سخنوريِ وي نقشي اساسي در تحكيم وحدت سازمانيِ القاعده داشته است. مرگ بن لادن علاوه بر حذف چهرۀ كاريزماتيك و وحدت‌بخشِ القاعده، اين جنبش را با چالش جانشيني روبه رو كرد؛ - بحران جانشيني: هشت هفته پس از مرگ بن لادن اعلام شد كه أيمن الظواهري به جانشيني وي انتخاب شده است. اين فاصلۀ زماني به خوبي گوياي اختلافات دروني القاعده بر سر انتخاب جانشين است. حتي اگر اين تأخير را، بنا بر تحليلي، ناشي از دشواري برگزاري سريع نشست اعضاي عالي‌رتبۀ القاعده براي انتخاب رهبر بدانيم، عدم بيعت زودهنگام زيرمجموعه هاي القاعده اين تحليل را زير سوال برد. تأخير در بيعت ساير زيرمجموعه هاي القاعده، نشان از تأثير چالش جانشيني بن لادن بر وحدت سازماني القاعده مي باشد. افزون بر فقدان اجماع بر سر الظواهري، وي چهره‌اي كاريزماتيك به حساب نمي‌آيد و از شخصيت و قدرت سخنوري بن لادن و اثرگذاري وي در رهبران و كادرهاي القاعده برخوردار نيست. از ديد برخي وي بيشتر براي مديريت يك اداره يا شركت مناسب است تا رهبري يك جنبش جهاني. مجموعۀ چهار چالش فوق، القاعده را در بستر اصلي و در حال دگرگوني فعاليتش، خاورميانه، به حاشيه رانده است. مرگ بن لادن بزرگترين ضربه‌اي بود كه به القاعده وارد شد. اگرچه الظواهري به عنوان ايدئولوگ القاعده معروف است اما وي به وضوح از صفات لازم براي رهبري جنبشي گسترده همچون القاعده برخوردار نيست. وضعيت فعلي القاعده در حالي كه كمتر از سه سال از كشته شدن اسامه بن لادن، بنيان گذار القاعده نگذشته است كه طيف هاي جوان‌تر و نوظهور القاعده پاگرفته و اقدامات انتحاري را در برخي از كشورهاي منطقه انجام مي دهند. اين در حالي مي باشد كه در سال هاي گذشته، القاعده به لحاظ سازماني و ايدئولوژي در مسير تنزل و عقب نشيني بود. روند ظهور مجدد اين سازمان تروريستي در برخي از كشورهاي منطقه را مي توان به شرايط بحراني و بعضاً هرج و مرج داخلي اين كشورها بي ارتباط ندانست. چرا كه خلأ ايدئولوژي در جهان عرب به واسطه شكست حكومت‌هاي اصلاح طلب، بازار سازمان القاعده و ايدئولوژي القاعده گرايي را در جهان عرب رونق بخشيده است. به بيان ديگر، بسياري از مخالفان انقلاب هاي عربي، كه خواهان حفظ ديكتاتورهاي سابق در قدرت بودند و يا خواهان قدرت‌يابي ديكتاتورهاي ديگر و بعضاً بازگشت آن‌ها بودند، نسل جديدي از القاعده نوين را پايه گذاري كرده‌اند. سازماني كه بسياري از اعضاي قديمي و كليدي آن در سال‌هاي گذشته كشته شدند، با گفتمان جديد و با هدف تغيير در جهان اسلام، تنها از طريق جهاد خشونت‌آميز و تروريسم، سعي در پياده نمودن پارادايم خود دارند. در اين بين جماعت اخوان المسلمين به عنوان دشمن محوري القاعده، كه چند سالي در مسير تسلط بر سياست‌هاي جهان عرب، تغييراتي را به وجود آورد، نقش مهمي در تقويت اين گروه نوين بازي كرد. هر چند كه اخوان در ادامه حركت خود، دچار چالش هاي جدي شده است، اما توانست اثبات كند كه تغيير واقعي در جهان عرب بدون تروريسم و اقدامات خشن هم امكان دارد. بر همين اساس، بسياري از تحليلگران، ظهور نسل جديد از گروه القاعده را پيش بيني كردند. نكته قابل تأمل اينكه، نوظهوران و وابستگان به القاعده نوين خيز بلندي از دمشق تا بغداد و بيروت برداشته اند و در سال گذشته خشونت و افراطي‌گرايي هاي فراواني را انجام داده اند. القاعده اي كه در عراق صحبت از شكست و محو جدي آن بود، مجدداً احيا شده و اقداماتي مرگبارتر از گذشته انجام مي‌دهد. امروز گروه دولت اسلامي عراق و شام، داعش بار ديگر براي به دست گرفتن مناطق غربي عراق در حال جنگيدن است. حتي اين گروه با ائتلاف با جبهه النصره در سوريه شكوفاتر شده است و به همراه يكديگر براي نابودي منطقه تلاش مي كنند. بر همين اساس، خشونت فرقه اي بين شيعه و سني چندين برابر شده است. بسياري از جهادي‌هايي كه از اروپا روانه سوريه شده‌اند در آتش القاعده نوين در حال سوختن مي باشند. تلاش گردان‌هاي تروريستي چون (گردان‌هاي عبدا… عزام) براي كشاندن جنگ فرقه‌اي از سوريه به لبنان و عراق است. حتي حمله به سفارت ايران در بيروت و ساير اقدامات انتحاري چون بمب گذاري را در مناطق شيعه نشين در دستوركار خود دارند
گروه داعش

گروه داعش

دولت اسلامي عراق و شام يا داعش به عنوان گروهي منشعب از القاعده محسوب مي شود كه از منظر گرايشات عقيدتي و فكري و همچنين جنبه رفتاري رويكرد يكساني با القاعده دارد. با اين حال رفتارهاي اين گروه تروريستي در طول يك دهه گذشته و به خصوص چند سال اخير نشانگر راديكال تر و خشن تر بودن اين گروه در مقايسه با القاعده است و داعش با توجه به جدايي از القاعده و پيدايش اختلافاتي بين آن دو به عنوان مخوف‌ترين و قدرتمندترين گروه تروريستي در عرصه خاورميانه ظهور كرده است. هر چند كه داعش در شكل كنوني آن محصول بحران سوريه و گسترش اختلافات و منازعات منطقه اي بعد از 2011 است، اما ريشه ها و روند قدرت گرفتن آن به دوره پس از صدام در عراق يعني از سال 2003 به بعد مربوط است. حمله آمريكا به عراق در سال 2003 فرصت و فضاي مناسبي را براي حضور و نقش آفريني گروههاي مسلح و تروريستي مختلف از جمله گروههاي مرتبط با القاعده در اين كشور بوجود آورد. بر اين اساس گروههاي مسلح مختلفي به خصوص در سالهاي پس از 2004 در عراق ظهور كرد كه با جذب نيرو و منابع مالي در تلاش بودند كه با نيروهاي نظامي آمريكايي و همچنين نيروهاي عراقي مقابله كنند. يكي از مهمترين اين گروهها جماعه التوحيد و الجهاد بود كه به رهبري ابومصعب زرقاوي در سال 2004 تشكيل شد. پس از آنكه زرقاوي بيعت خود با اسامه بن لادن رهبر القاعده را اعلام كرد به تنظيم القاعده في بلاد الرافدين تبديل شد و همچنين به اين گروه القاعده عراق نيز اطلاق مي شد. زرقاوي بعد از آزادي از زندان در اردن در سال 1999 رهبري بخشي از داوطلبان جهادي در افغانستان را برعهده داشت، اما در سال 2001 از اين كشور به شمال عراق فرار كرد و در آنجا به گروه انصارالاسلام پيوست و سپس با ايجاد القاعده عراق، وفاداري خود به رهبري شبكه جهاني القاعده را بيان داشت. القاعده عراق به تدريج به اصلي ترين گروه تروريستي در عراق تبديل شد و بيشترين انفجارها و اقدامات تروريستي از سوي اين گروه صورت گرفت. از جمله مهمترين اقدامات القاعده عراق كه در پي ايجاد فتنه مذهبي و جنگ داخلي در عراق بود، انفجار حرم شريف امامين عسگرين در سامرا در سال 2006 بود. اين تشكل عمليات تروريستي خود را به اندازه اي افزايش داد كه به يكي از قوي ترين گروههاي مسلح در صحنه عراق تبديل شد و شروع به گسترش نفوذ خود در مناطق گسترده اي از عراق كرد تا اينكه در سال 2006،‌ زرقاوي علنا در يك نوار ويدئويي تشكيل آنچه را " شوراي مجاهدين" خواند به سركردگي عبدالله رشيد البغدادي اعلام كرد. پس از كشته شدن زرقاوي توسط نيروهاي آمريكايي در سال 2006، ابوحمزه المهاجر به سركردگي اين گروه تعيين شد و در پايان همان سال دولت اسلامي عراق به سركردگي ابوعمر البغدادي تشكيل شد. دولت اسلامي عراق به عنوان گروهي تروريستي و شاخه القاعده در عراق در شكل جديد خود تحت رهبري ابوعمر البغدادي تلاشهاي خود براي ايجاد ناامني در عراق را ادامه داد، با اين حال اين گروه از سال 2008 با افول و كاهش قدرت و تاثيرگذاري در عراق مواجه شد. شكل گيري نيروهاي الصحوه يا بيداري از ميان عشاير سني عراق براي مقابله با القاعده عراق و اقدامات نظامي و امنيتي در مقابل آن باعث تضعيف جدي اين گروه شد. در 19 آوريل 2010، نظاميان آمريكايي و عراقي طي يك عمليات نظامي در منطقه الثرثار، منزلي را هدف قرار دادند كه ابوعمر البغدادي و ابوحمزه المهاجر در آن حضور داشتند و پس از درگيريهاي شديد ميان دو طرف، اين منزل هدف حملات هوايي قرار گرفت و در نتيجه آن دو سركرده تروريستها به هلاكت رسيدند. يك هفته بعد، اين گروه تروريستي در بيانيه اي هلاكت البغدادي و المهاجر را رسما اعلام كرد و پس از حدود ده روز، مجلس شوراي دولت اسلامي عراق تشكيل جلسه داد و ابوبكر البغدادي را به عنوان جانشين ابوعمر البغدادي انتخاب كرد. هر چند در اين دوره دولت اسلامي عراق در مرحله ضعف بود، اما بحران سوريه فرصتهاي نويني را براي اين گروه ايجاد كرد و البغدادي با بهره گيري از آن توانست به جايگاه و نقش آفريني عمده اي در معادلات عراق و سوريه بپردازد. بحران سوريه از چند منظر باعث ايجاد فرصت براي گروه تروريستي دولت اسلامي عراق شد. اول اينكه سوريه با توجه به مجاورت جغرافيايي و پيوستگي سرزميني با عراق فضاي عملياتي مناسبي را براي افزايش قدرت و نقش آفريني اين گروه بوجود آورد. دوم اينكه گسترش بحران و رقابتهاي منطقه اي و افزايش تنشهاي مذهبي و فضاي افراط گرايانه در منطقه منابع انساني و مالي گسترده اي را براي گروه دولت اسلامي عراق فراهم ساخت. با توجه به شرايط جديد سوريه ابوبكر بغدادي يكي از معاونان خود به نام ابومحمد الجولاني را به سوريه فرستاد كه منجر به شكل گيري گروه جبهه النصره در سوريه در 2011 شد. جبهه النصره تا سال 2013 به عنوان گروهي وابسته به القاعده در سوريه معروف بود و توانست با جذب نيرو و منابع مالي به يكي از بازيگران مهم معارض در اين كشور تبديل شود. در حالي كه گزارشهاي اطلاعاتي از رابطه فكري و تشكيلاتي اين گروه با شاخه دولت عراق اسلامي پرده برداشت، در نهم آوريل 2013، ابوبكر البغدادي در يك پيام صوتي اعلام كرد كه جبهه النصره امتداد دولت اسلامي عراق است و تشكيل آنچه دولت اسلامي عراق و شام خواند با ادغام جبهه النصره و دولت اسلامي عراق اعلام كرد. اما طولي نكشيد كه يك نوار صوتي منتسب به ابومحمد الجولاني پخش شد كه در اين نوار از رابطه خود با دولت اسلامي عراق سخن گفت، اما وي ايده ادغام با اين گروه را نپذيرفت و بيعت خود را با شبكه القاعده تحت رهبري ايمن الظواهري اعلام كرد. بر اين اساس به رغم تاكيد ايمن الظواهري بر انحلال داعش و فعاليت جداگانه دولت اسلامي در عراق و جبهه النصره در سوريه، البغدادي بر ادامه حيات داعش تاكيد كرد. بر اين اساس بود كه اختلافات مهمي بين البغدادي و ايمن الظواهري و درگيريهاي بين جبهه النصره و داعش رخ داد. با اين حال داعش توانست به نقش آفريني گسترده تري در سوريه بپردازد و جايگاه خود را در اين كشور با تصرف برخي مناطق تثبيت كند. داعش پس از تقويت خود در سوريه بتدريج حضور و نقش آفريني خود در عراق را نيز گسترش داد. داعشي‌ها كه در طول سال 2013 حضور پراكنده اي در عراق داشتند، از ابتداي 2014 نقش خود در اين كشور را بسيار توسعه دادند. بر اين اساس بود كه آنها توانستند بر مناطق گسترده اي از عراق در استان الانبار مسلط شوند و شهرهاي مهم رمادي و فلوجه را به تصرف خود درآورند. هر چند نيروهاي عراقي توانستند مناطق مهمي از جمله رمادي را از كنترل داعش خارج سازند، اما شهرهايي مانند فلوجه همچنان در دست داعش باقي ماند. در حالي كه ارتش عراق در حال تشديد اقدامات اطلاعاتي و نظامي خود براي خارج ساختن داعش از فلوجه بود، مرحله جديدي از عمليات نظامي و پيشرويهاي اين گروه در استانهاي صلاح الدين، نينوا، ديالي و كركوك آغاز شد. داعش بعد از ناكامي در تصرف سامرا به موصل حمله كرد و توانست بر اين شهر مسلط شود. سپس پيشرويهاي داعش به سوي ساير مناطق عراق ادامه يافت و از جمله باعث تسلط بر تكريت شد. در حال حاضر داعش بر مناطق قابل توجهي از سوريه به خصوص قسمتهاي شرقي مانند الرقه و همچنين بخش‌هاي مهمي از مركز و غرب عراق مسلط است. در چنين شرايطي كه با گسترش توان مالي و انساني داعش و همكاري برخي گروههاي محلي با آن همراه است، تهديدات مختلف ناشي از آن در منطقه در حال گسترش است.
جنبش گولن

جنبش گولن

جنبش گولن طی سال‌های اخیر، جریانی در ترکیه رشد کرده که اگر چه خود را وامدار اندیشه‌های سعید نورسی عالم برجسته ترک می‌داند، اما از جهات گوناگون به ارائه الگویی نوین پرداخته است. این جریان که عموماً با نام رهبر آن فتح‌الله گولن آمیخته است، تحت عناوینی هم‌چون جماعت خدمت، جریان نورچی و جماعت گولن نیز شناخته می‌شود. این جریان نه تنها در ترکیه نوین به عنوان یکی از جریان های مهم شناخته شده، بلکه در سطح منطقه نیز جریانی تاثیرگذار محسوب می شود و طی سال های گذشته، رشدی فزاینده در مناطقی همچون بالکان، آسیای مرکزی و قفقاز، افریقا و حتی امریکا داشته است. شخصیت ودیدگاه های گولن درباره گولن و شخصیت او دیدگاه های متفاوتی وجود دارد. برخی از شاگردان گولن به او لقب خواجه افندی داده اند؛ زیرا وی هم تحصیلات سنتی دینی داشته و هم به فلسفه غرب و به ویژه فلسفه کانت تعلقی ویژه دارد. برخی دیگر از افراد جماعت، او را به چشم حضرت مهدی (عج) نگاه می کنند. برخی دیگر او را یک واعظ ساده مذهبی می دانند که بواسطه نوع سخنرانی هایش در میان مردم مشهور شده است. برخی نیز او را یک مصلح بزرگ دینی و پیام آور صلح و آشتی اسلام با دموکراسی تلقی می کنند. مخالفان وی نیز او را فردی دروغگو و فریبکار توصیف می کنند که حتی جرات بازگشت به ترکیه را نیز ندارد. عده ای نیز اعتقاد دارند گولن با شخصیت بت گونه ای که به هوادارانش داده، تصویری نژادپرست، ناسیونالیست و بیگانه از دیگران، از جماعت خود ترسیم کرده است. تکبر و خوار شمردن کسانی که خارج از جماعت هستند، به رویه ای معمولی تبدیل شده است. به نحوی که نزد پیروان این جماعت، غیر از گولن، سایر علمای جهان اسلام بی اطلاع هستند و درک درستی از مسایل ندارند. (DAĞ, 2014) به هر حال فارغ از آنکه قضاوتی درباره تعارف فوق از گولن و شخصیت وی داشته باشیم، واقعیت آن است که امروز نام فتح الله گولن با اصطلاح اسلام روشنگر یا معتدل ترک که بسیاری از پژوهندگان از آموزه هاو جهان بینی آن با عنوان «پارادایم اسلام اجتماعی» یاد می کنند، گره خورده است.( فلاح، 207:1389-205) در حقیقت فتح الله گولن در ترکیه به عنوان پدر اسلام اجتماعی معروف است و وی را بنیانگذار و رهبر جنبش گولن می‌خوانند. همچنین برخی از کتاب های گولن از پرفروش ترین کتاب ها در ترکیه و حتی سایر کشورهای اسلامی بوده اند. مدارس او در بیش از 160 کشور جهان فعالیت می کنند و آراء و افکار وی را به شاگران خود منتقل می کنند. جماعت خدمت(جریان گولن) آنچه امروز به نام جریان گولن یا جماعت خدمت معروف است، حاصل اندیشه ها و تلاش های محمد فتح الله گولن است. وی به عنوان یکی از شاگردان مکتب نورسی، تلاش زیادی جهت مدرن کردن جنبش نور انجام داد. وی که مشهورترین واعظ، نویسنده و تدریس کننده علوم اخلاقی و الهیات ترکیه محسوب می شود، در صدر جریانی قرار گرفته که طی سال های گذشته از تاثیر به سزایی در فضای سیاسی ـ اجتماعی ترکیه و برخی دیگر از کشورهای اسلامی برخوردار بوده است. اگر چه گولن صراحتا نورجی بودن خود را به زبان نیاورده و در سخنرانی ها کمتر از سعید نورسی یاد می کند، باید این حال جریان وی عمدتا جریانی منشعب از جماعت نور تلقی می شود. گولن که هم اکنون در پنسیلوانیای آمریکا زندگی می کند، خطیبی توانا است که از سن 14 سالگی خطابه می کرده است. وی بیشتر آموزش های دینی خود را نزد پدر و در تکیه محله خود نزد علما و متصوفه فرا گرفته است. پدرش علاوه بر زبان عربی و ترکی، زبان فارسی را هم به او آموخت. وی که هیچگاه ازدواج نکرده و مجرد زندگی می کند، بحث های دینی خود را با احساسات، عواطف و بیانی رسا همراه می کند و عیبی نمی بیند که هنگام موعظه، اشکش بر گونه جاری شود. او از طریق فن خطابت و همچنین با شیوه های خاص خود مانند گریه کردن در حال سخنرانی، توجه مخاطبان را به خود معطوف کرده و نورجی ها و دیگر افراد گروه های دینی را تحت تأثیر قرار داده است. از جلسات وعظ او فیلمبرداری می‌شود و این فیلم ها میان هوادارانش دست به دست می چرخد و تکثیر می شود. همچنین مجموعه سخنرانی های فتح الله گولن در قالب کاست و سی دی در مناطق مختلف توزیع می شود. این اقدام که هم پول و هم طرفداران او را افزایش داده است، با مخالفت سایر زعمای حرکت نورجی مواجه شده و اعتراض آنها را برانگیخته است. با این حال فتح الله گولن همچنان به این شیوه تشکیلاتی خود ادامه می دهد و موفق به ایجاد شبکه ای گسترده شده است. ماهیت جریان گولن درباره این جریان، دیدگاه‌های کلان مختلفی وجود دارد. به نحوی که برخی جریان گولن را جریان بومی می دانند که از بطن جامعه و اعتقادات مذهبی مردم ترکیه برخاسته است و برخی دیگر نیز آن را جریانی وارداتی تلقی می‌کنند که توسط امریکا و سایر کشورهای غربی مورد حمایت قرار گرفته است. باید توجه داشت که فتح الله گولن در ترکیه به شخصیت افسانه ای تبدیل شده که حضور، نفوذ و سایه وی و جماعتش در محیط و فضای کلیه اماکن سیاسی، نظامی و امنیتی ترکیه سایه افکنده و وابستگی این جماعت و التزام آن به احکام اسلامی و سیاست های آن بطور واضح و شفاف مشخص نیست. در واقع این جریان به رغم تعدد و تنوع حوزه های فعالیتش، همچنان ناشناخته و مبهم به نظر می رسد و بسیاری از صاحب نظران چه در داخل و چه خارج از ترکیه، نسبت به مقاصد و نیات دراز مدت این جریان اظهار بی اطلاعی می کنند. به نحوی که هیچ کس از میزان قدرت مالی و تعداد طرفداران این جریان اطلاع درستی ندارد و معلوم نیست نفوذ گولن در دستگاه های کلیدی دولتی تا چه حد است و در صورت احراز قدرت بیشتر، چه خط مشی را پیش خواهد گرفت.
alwaght.net
یادداشت
اعلام پیشنویس توافق برگزیت میان لندن- بروکسل

بحران در کابینه محافظه‌کار انگلیس و سناریو‌های پیش‌رو

شنبه 26 آبان 1397
بحران در کابینه محافظه‌کار انگلیس و سناریو‌های پیش‌رو

هر چه به زمان اعلام شده برای خروج نزدیک تر می‌شویم مساله خروج سخت بیشتر مشکلات خود را نشان میدهد و دولت انگلیس به نظر میرسد برای پرهیز از عواقب پیچیده  سیاسی و اقتصادی برگزیت، یا باید منتفی شدن آن را بپذیرد یا جناح های مخالف روی خروج نرم توافق کنند

 

الوقت- انگلستان قصد دارد ۲۹ مارس ۲۰۱۹(۹فروردین ۱۳۹۷)اتحادیه اروپا را ترک کند. به همین منظور نخست وزیر انگلیس ،ترزا می و اتحادیه اروپا بر سر پیش نویس برگزیت توافق نمودند که این توافق باعث جنجال شدیدی در بریتانیا شد. «دومینیک راب» وزیر برگزیت و پس از آن وزیر کار و امور بازنشستگی در اعتراض به این پیش نویس ازسمت خود استعفا دادند. «شایلش وارا »معاون معاون وزیر در وزارتخانه امور ایرلند شمالی نیز قبل از این دونفر در اعتراض به برخی از بندهای  این  توافق از سمت خود استعفا داد.

از زمان شروع مذاکرات تا کنون هفت وزیر که با ترزا می بر سر نحوه خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا اختلاف نظر داشته اند استعفا داده اند. این اتفاقات نشانگر چالشی است که کابینه محافظه کار بریتانیا در مساله برگزیت با آن مواجه شده است. بحرانی که اکنون ترزا می را تا پرتگاه استیضاح و برکناری از رهبری حزب پیش برده است. اما اختلافات بوجود آمده میان اعضا کابینه محافظه‌کاران چیست و گزینه‌های محتمل در آینده، پس از توافق میان لندن و بروکسل بر سر پیشنویس چگونگی جدایی بریتانیا از اتحادیه کدامند؟

 

پیش نویس توافق لندن _بروکسل

«ترزا می »روز چهارشنبه ۲۳ آبان علی‌رغم فشارها و استعفای برخی وزرا توانست موافقت کابینه را با پیشنویس توافق ۵۸۵ صفحه ای لندن_بروکسل(اتحادیه اروپا) جلب کند. مرحله بعدی تشکیل نشست اتحادیه اروپا در ۲۵ نوامبر با دستور کار برگزیت خواهد بود. طرح پیش‌نویسی که ترزا می تیرماه تهیه و ارائه داده بود، انگلستان را ملزم می‌کند پس از برگزیت به تمام مقررات تجاری اتحادیه اروپا برای کالا پای‌بند بماند، البته در مورد جزئیات چگونگی روابط تجاری با اتحادیه اروپا در یک دوره گذار ۲۱ ماهه مذاکره خواهد شد که این دوره گذار با درخواست تمدید تا قبل از ماه جولای سال ۲۰۲۰ می‌تواند مجددا تمدید شود.

همچنین دولت انگلیس متعهد شده برای تسهیل عبور و مرور تدابیر خاصی را در نظر بگیرد و همچنان به عضویت سازمانهای مهم اروپایی ادامه بدهد. برخی از موافقین برگزیت که گرایشات نئوناسیونالیستی دارند این بندها را مخالف حاکمیت انگلیس در دوره پسابرگزیت می‌دانند و از همان ابتدا موج  فشار ها راشروع کردند. وقتی مذاکرات اولیه با اتحادیه اروپا به بن بست خورد و «توافق چکرز« یا همان توافق تجاری پسابرگزیت با اتحادیه اروپا امضا شد ابتدا «دیوید دیویس» وزیر قبلی برگزیت و سپس «بوریس جانسون » وزیر خارجه استعفا داد و اعلام کرد که ترزا می از برگزیت فقط نامی باقی گذاشته است.

بخشهای دیگری از این پیش نویس که روز سه شنبه و چهارشنبه در رسانه های انگلیس و محافل سیاسی  مجددا برجسته شد مساله ایرلند شمالی بود. ترزا می طرفدار بازگشت «مرز نرم» در ایرلند شمالی است طبق آن هر دو طرف توافق می‌کنندکه دوباره یک مرز مشخص همراه با پست‌های بازرسی بین دو ایرلند شمالی و جمهوری ایرلندکشیده نشود، اما برای تضمین این توافق هر دو طرف اتحادیه اروپا و انگلیس دچار تردید شدند که در نهایت تصمیم گرفتند اگر توافق تجاری میان اروپا و انگلیس موفق به حفظ مرز نرم نشود از ترتیبات پشیبان موسوم به Backstop برای جلوگیری از سازوکارهای مرز فیزیکی ،به اجرا در آید. البته ترزا می در سخنرانی خود در برابر مخالفان گفت: اتحادیه اروپا از قوانین Backstop عقب نشینی نموده است واین را نکته مثبتی از دست‌آوردهای این پیش نویس برشمرد.

این تعهدات برای این بود که توافق صلح بین این دو کشور به خطر نیفتد. او همچنین با این ایده (مرز نرم در ایرلند شمالی) به‌خاطر رفع اختلاف با اتحادیه اروپا موافقت کرد. اما اعضای دیگر حزب مانند «بوریس جانسون،» و همچنین «جرمی کوربین» رهبرحزب کارگر به شدت با آن مخالفت می‌کنند و خواستار بازگشت مرز سخت با ایست و بازرسی های فیزیکی هستند.

همچنین طبق این توافق انگلستان ۳۹ میلیارد پوند به اتحادیه اروپا پرداخت خواهد کرد که این مساله دولت ترزا می را در داخل مواجه با ناکارآمدی هایی در زمینه طرح های بهداشتی می‌کند به دلیل پرداخت این مبلغ، برای پیشبرد برخی طرحهای داخلی باید مالیات‌ها را بالا ببرد.

یکی دیگر از بندهای مهم پیش نویس  لندن_بروکسل تبعیت انگلیس در دوره ۲۱ ماهه گذار از تصمیمات و مصوبات دیوان دادگستری اروپا(ECJ)است. نام دیوان ۶۰ بار در این پیش نویس تکرار شده است.

بخشهای دیگر این پیش نویس مربوط به  قوانین اقامت شهروندان اتحادیه اروپا در انگلیس یا شهروندان بریتانیایی مقیم در اتحادیه اروپا و قوانین کار و پذیرش یا عدم پذیرش آنها در دوره گذار وپس از آن است.

 

مواضع مخالفان پیش نویس لندن_بروکسل

حامیان راستگرای برگزیت که مواضع سختی در این زمینه دارند، بر اصل حاکمیت انگلیس تاکید دارند و خواهان آن هستند که دولت در این زمینه تجدید نظر کند. بوریس جانسون وزیر خارجه قبلی در تازه‌ترین توئیت خود نوشت " این توافق همچنان بریتانیا را تحت سلطه اروپا نگاه می دارد چون بریتانیا در بازار مشترک اروپایی می‌ماند و بازارهای بریتانیا ناچارند از قوانین اتحادیه اروپا تبعیت کنند. مردمی که به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا رأی دادند، نمی‌خواهند برده و مستعمره اتحادیه اروپا باقی بمانند. باید حرف این مردم را شنید". همچینن دو روز پیش «آرلین فاستر» رهبر حزب اتحادگرای دموکراتیک ایرلند شمالی گفت که جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا در صورتی که ایرلند شمالی را از دیگر بخشهای بریتانیا جدا کند قابل قبول نیست.

این اظهارات به دلیل آن است که در پیش نویس توافق شده قوانینی برای ادامه  تجارت ایرلند شمالی با اتحادیه اروپا گنجانده شده است که مخالفتهای داخلی در بریتانیا را درپی داشته در این زمینه «جفری دونالدسون »یکی دیگر از اعضای  حزب اتحادگرای دموکراتیک ایرلند شمالی  در پارلمان انگلستان گفت پیش نویس توافق لندن_بروکسل اساسا یکپارچگی قانون اساسی و اقتصاد بریتانیا را تضعیف می‌کند.او اضافه کرد با وجودی که حزبش موافق برگزیت است اما این تواقق ،برگزیت صحیحی نیست.

«دومینیک راب »وزیر مستعفی برگزیت گفت نمی توانم مفاد توافق پیشنهادی را با وعده ای که در انتخابات قبلی مطرح کرده بودیم آشتی دهم. این مسئله در بطن خود یک مسئله اعتماد عمومی است. «استر مک وی« وزیر مستعفی کار در سخنان اعتراضی  خود گفت: «توافقی که شما روز گذشته به کابینه ارائه کردید نتیجه همه پرسی برگزیت را محترم نمی شمارد.مخالفتها  با ترزا می در واقع از تیرماه شروع شد و اکنون در آستانه نشست ۲۵نوامبر(۴آذر) به اوج خود رسیده است و گزینه هاو احتمالات مختلفی را پیش روی برگزیت و پیش نویس آن در آینده قرار میدهد.

 

آینده سیاسی ترزا می و پیش نویس برگزیت

علی رغم دفاع تمام قد ترزا می از پیش‌نویس توافق برگزیت و کسب حمایت اکثریت کابینه، اما مخالفان او در حزب قانع نشدند و خواستار برکناری او از ریاست حزب محافظه کار شده‌اند .«جیکوب ریس موگ» نماینده مجلس انگلیس از حزب محافظه کار با ارسال نامه‌ای به «کمیته 1992» خواستار برگزاری جلسه عدم رای اعتماد برای «ترزا می» شد.

اگر ۱۵ درصد از نمایندگان حزب محافظه کار در مجلس یعنی ۴۸ نماینده درخواست برگزاری جلسه عدم اعتماد کنند، این جلسه براساس آیین نامه داخلی حزب برگزار خواهد شد. برخی گزارشات غیر رسمی نیز حاکی از این است که ۴۸ نماینده نامه خود را تحویل داده اند.

البته جناحهای درون این حزب بر سر مسائل مختلف اتحادیه اروپا اختلاف دارند و این مساله در صورت برگزاری انتخابات درون حزبی نمود بیشتری خواهد داشت.از طرف دیگر عرف معمول این است که درخواست برای رای عدم اعتماد به صورت غیر علنی تحویل می شود اما جیکوب ریس موگ آنرا علنی و در توییتر خود اعلام کرده بود که این عمل او احتمالا به انگیزه فشار رسانه ای بر کابینه و نخست وزیر، برای اصلاح پیش نویس باشد. همچنان که رییس کمیته ۱۹۲۲ که وظیفه بررسی جلسه عدم اعتماد را دارد در تازه ترین اظهار نظر خودگفته بود برنامه ای برای به چالش کشیدن رهبری ترزا می بر حزب محافظه کار ندارد.

پس ازتایید شدن این طرح در کابینه ،گام  بعدی این است که در 24 نوامبر  (4آذر) در نشست اتحادیه اروپا تصویب شود.پس از آن پارلمان بریتانیا باید طرح را به رای بگذارد.در صورتی که  رای پارلمان مثبت باشد به صورت لایحه وارد اتحادیه اروپا میشود که پس از تصویب باید پارلمان اروپا هم آنرا تصویب کند در مرحله سوم شورای اروپا آنرا به رای میگذارد اگر 20کشور که نماینده حداقل 65درصد جمعیت اتحادیه اروپا باشند به آن رای مثبت دهند بریتانیا میتواند 29مارس سال2019 از اتحادیه اروپا خارج و وارد دوره انتقالی 21 ماهه شود. در واقع یک روند سه مرحله ای  در اتحادیه اروپا طی میشود.

اما چالشی  که اکنون انگلستان با آن مواجه است این است که قبل از رسیدن لایحه به اتحادیه اروپا ،پارلمان انگلیس آن را تصویب نکند. در این  صورت دولت تا21روز مهلت دارد تا پیش نویس جدیدی را ارائه کند. پیش نویسی که تا کنون تهیه شده حاصل یک سال مذاکره دولت ترزا می و اتحادیه اروپا بوده این مذاکرات قبل از رسیدن طرح به پارلمان و شورای اروپا انجام شده که بریتانیا تقریبا مطمئن شود پس از تصویب آن در پارلمان انگلیس، پارلمان وشورای اروپا باآن مخالفت نخواهند کرد. بنابراین اگر پس از نشست 4 آذرکه در اتحادیه اروپا انجام می‌شود ،پارلمان انگلستان لایحه را تصویب نکند دولت بریتانیا و موافقین برگزیت با بن بست جدی در مذاکرات و کل مساله برگزیت مواجه خواهند بود که در آن صورت دو احتمال از بقیه احتمالات قویتر خواهد بودیا همه پرسی مجدد برای برگزیت برگزار خواهد شد که این بار با توجه به نظر سنجی‌هایی که انجام شده ممکن است مردم انگلیس با برگزیت مخالفت کنند یا اینکه بریتانیا تصمیم بگیرد بدون توافق از اتحادیه اروپا خارج شود.

 

اثرات پیش نویس و عواقب خروج بدون توافق

یک روز پس از تایید شدن پیش نویس در کابینه، ارزش  پوند و یورو تغییراتی کردند: این دو واحد پول  در برابر دلار تقویت شدند‌به این صورت که یورو و پوند استرلینگ ، به ترتیب، ۰.۸ درصد و ۱.۲ درصد بالا رفتند.پوند استرلینگ روز بعد نیز برابر دلار، باز هم ۰.۰۶ درصد تقویت شد و یورو ۰.۱۵ درصد دیگر به رشدخود اضافه کرد

بریتانیا از سال 1973 به عضویت اتحادیه اقتصادی اروپا  درآمد که این نهاد یکی از پیش زمینه های مهم تشکیل اتحادیه اروپا بود. از آن زمان  انگلستان قوانین اقتصادی خود را بتدریج با این نهادها وفق داد که امری تدریجی وپیوسته بود.

به دلیل انطیاق بسیاری از قوانین تجاری ،مالی ،گمرکی و بانکی بریتانیا با شبکه بانکی و مالی اتحادیه اروپا ،خروج بدون توافق انگلیس از اتحادیه اروپا هم برای انگلیس هم اتحادیه اروپا تبعاتی دارد. یان کلود یونکر قبلا در این باره گفته بود:«من بر این عقیده ام که ما باید از سناریوی برگزیت بدون توافق فاصله بگیریم. چنین سناریویی نه برای اروپا و نه برای انگلیس خوب نیست». دومینیک راب وزیر مستعفی برگزیت در این باره لیستی شامل ۲۴ هشدار داده بود که مشکل در پرداختهای کارتهای اعتباری بین انگلیس و اتحادیه اروپا و متوقف شدن نقل و انتقال آزاد کالا بین بریتانیا و بلوک اروپا از جمله تبعاتی بودکه به آن اشاره کرده بود.

«کریستین لاگارد» رییس صندوق بین المللی پول در این زمینه هشدار داده بود اقتصاد بریتانیا در هر صورت، با خروج از اتحادیه اروپا آسیب خواهد دید که این آسیب در صورتی که توافقی بین دو طرف حاصل نشود، بیشتر خواهد بود».

موسسه اعتبارسنجی «مودیز» نیز به عواقب منفی خروج بدون توافق برای اقتصاد انگلیس هشدار داده بود. هرچند انگلستان محدودیت زمانی دارد اما اتحادیه اروپا خود را برای خروج بدون توافق انگلیس هم آماده نموده است.«دونالد تاسک»رییس شورای اتحادیه اروپا روز گذشته در یک کنفرانس خبری اعلام کرد: مقامات این اتحادیه به بریتانیا هشدار داده‌اند که دیگر نمی‌تواند انتظار مذاکرات مجدد در مورد توافق خروج از اتحادیه اروپا را داشته باشد. او همچنین افزود اتحادیه بیشتر از این که آماده سناریوی خروج بدون توافق بریتانیا باشد، خود را برای سناریوی بدون برگزیت آماده می‌کند. صدراعظم آلمان  آنگلا مرکل نیز دراین باره گفت‌: دیگر احتمالا بازگشت مجددی به پای میز مذاکره در کار نخواهد بود.

با توجه به مسائل و اختلافات داخلی بریتانیا برسر برگزیت و پیش نویس آن و پیوندهای قانونی و تجاری بین اتحادیه اروپا و انگلیس ،هر چه به زمان اعلام شده برای خروج نزدیک تر میشود مساله خروج سخت بیشتر مشکلات خود را نشان میدهد و دولت انگلیس به نظر میرسد برای پرهیز از عواقب پیچیده  سیاسی و اقتصادی برگزیت، یا باید منتفی شدن آن را بپذیرد یا جناح های مخالف روی خروج نرم توافق کنند که در آن برخی از قوانین و تعهدات سابق پابرجا می ماند.

 

تگ ها :

بریتانیا ترزا می پیشنویس توافق برگزیت بروکسل اتحادیه اروپا خروج نرم خروج بدون توافق استیضاح

نظرات
نام :
پست الکترونیک :
* متن :
ارسال

گالری

تصویر

فیلم

ترمیم اسکناس‌؛ شغل جدید در غزه

ترمیم اسکناس‌؛ شغل جدید در غزه