الوقت- در حالی یک سال از رییس جمهوری عبدالفتاح السيسي در مصر می گذرد که در طی این دوره اقدامات نه تنها اقدامات گروه های تروریستی افزایش یافت و سیاست مشت آهنین علیه مخالفان در پیش گرفته شد، بلکه در سطح اقتصادی نیز به رغم کمک های فراوان کشورهای خلیج فارس سیسی نتوانست یک جنبش اقتصادی قابل توجه در کشور ایجاد کند.
برهمین اساس مقاله فوق سعی دارد وضعیت داخلی مصر را یک سال پس از به قدرت رسیدن سیسی از نظر اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و امنیتی مورد بررسی قرار دهد:
وضعیت اقتصادی:
واضح است که طبقه فقیر مصر بیشترین آسیب را از سیاست های اقتصادی سیسی و همچنین توجه بسیار وی به ثروتمندان تحمل کرده اند، به طوری که افزایش سودهای حاصل از سرمایه های بورس و قیمت سوخت و همچنین تلاش دولت برای کم کردن حمایت خود از کالاهای اساسی در طول 5 سال، فشارهای بسیاری را بر مردم وارد کرد به گونه ای که گرانی قیمت برق و مازوت زندگی فقرا را با سختی مواجه کرده است .
لازم به یادآوری است هیچ یک از مسئولین دولت های گذشته (پس از انور سادات) تاکنون نسبت به این عمل اقدام نکرده بودند. تنها در سال 1977 انور سادات قیمت تعدادی از کالاهای اساسی را افزایش داد که به تبع آن قیام های 18 و 19 ژانویه شکل گرفت و قاهره شاهد تظاهرات گسترده ای گردید تا این که وی دستور تغییر قیمت ها را صادر کرد، و این مساله درس بزرگی برای روسای جمهور بعدی گردید.
سیسی نتوانست در خلال ریاستش رشد اقتصادی مصر را افزایش دهد، گزارش های صندوق بین المللی پول نشان می دهد در سال 2013 این کشور 2.1% رشد اقتصادی داشته در حالی که این مقدار در سال 2012، 2.2% بوده است، آمارها همچنین نشان می دهد که در سال 2014 رضد اقتصادی 2.2% بوده است و این بدان معناست که رشد اقتصادی در طی سه ساله اخیر تغییری نکرده است .
اقتصاد مصر در دوره سیسی دچار کمبود بودجه و افزایش تورم و قروض خارجی گردیده است، به گونه ای که بدهی های خارجی این کشور در پایان ژوئن 2014 به بیش از 46 ملیارد دلار رسید، در حالی که این مقدار در پایان سال 2013، تقریبا 43.2 میلیارد دلار بود.
در طول این سال تعدادی از بانک ها و شرکت های بزرگ خارجی فعالیت های خود را از بازار مصر بیرون کشیدند که این مساله موجب بروز هرج و مرج و تزلزل در صحنه سیاسی مصر نیز خواهد شد.
همچنین درآمدهای گردشگری کاهش یافته و در مقابل بیکاری افزایش پیدا کرده است، به نحوی که تعداد بیکاران از 3.7 میلیون نفر تجاوز کرد در حالی که دولت هیچ کمکی برای مواجه با این بیکاری ها صورت نداده است. ناظران بر این باورند که در چنین شرایطی بحث در مورد پروژه های اقتصادی غول پیکر مانند کانال جدید سوئز چیزی جز یک سخنرانی تبلیغاتی نیست .
سیاست داخلی و آزادی :
سیسی سیاست خود را با صدور حکم اعدام برای رهبران "اخوان المسلمین" آغاز کرد و سعی کرد مشت آهنین خود را در مقابل مخالفانش نشان دهد، دستگاه قضایی مصر در مارس گذشته حکم اعدام 529 نفر از سران اخوان المسلمین را که در رابطه با تحصن های رابعة العدوية والنهضة دستگیر شده بودند را صادر کرد. همچنین در حکمی جداگانه 683 متهم دیگر از جمله محمد بدیع مرشد اخوان را به اتهام بستن راه ها و کشتن پلیس به اعدام محکوم کرد. دولت مصر نیز دستور داد اموال 527 نفر از اعضای اخوان از جمله محمد مرسی رییس جمهور معزول این کشور مصادره گردد .
ناظران معتقدند به رغم خطاهای بسیار اخوان المسلمین در دوران حکومت خود، سیسی نمی تواند خود را به عنوان یک جایگزین مطلوب معرفی کند، اگرچه مرسی به کشتن جوانان در اطراف قصر اتحادیه متهم است، نظام سیسی نیز با وی برابر است چرا که او نیز به وعده های خود عمل نکرد و هنوز تعداد زیادی از جوانان انقلابی و روزنامه نگاران و مخالفین از جریان های مختلف در زندان ها به سر می برند، در حالی که نیروهای مبارک آزاد بوده و برای کسب قدرت آماده می شوند .
گزارش های صادره از مرکز حقوق و آزادی های مصر نشان می دهد که از 30 ژوئن 2013 تا اول ژوئن 2015، 139 نفردر زندان ها به قتل رسیده اند که این مساله نشان دهنده شرایط اضطراری می باشد، چرا که ارتش و پلیس به خود حق می دهند که علیه شهروندان هر اقدامی را که می خواهند انجام دهند. این گزارش نشان می دهد اقدامات صورت گرفته علیه شهروندان مصری در شمال سینا در خلال 6 ماهه اول با اقدامات صورت گرفته یک ساله از سپتامبر 2013 با عنوان مبارزه با تروریست در سینا برابری می کند .
روزنامه انگلیسی گاردین در گزارشی به زندان های مخفی در زمان سیسی اشاره کرده و می نویسد: "تعداد بسیاری از مصری ها در زندان های سری نظامی مورد شکنجه قرار گرفته اند، بدون این که حکم بازداشتی برای آنان صادر شود". به گونه ای که 16 هزار نفر در اواخر جولای 2013 بازداشت شده اند.
از سویی دیگر نگاه قدرت طلبانه سیسی در سایه عدم وجود دستگاه قانونگذاری و پارلمان منتخب موجب شده که وی به وعده های انتخاباتی اش عمل نکرده و به بهانه های مختلف انتخابات را به تعویق بیاندازد. به گونه ای احزاب سیاسی در این کشور غیر فعال شده اند و جبهه آزادی نیز بیشتر به مواجهه با اخوان و احزاب و جریان های معارض دولت که در انقلاب های 25 ژانویه و 30 ژوئن شرکت داشته اند، پرداخته است.
وضعیت امنیتی :
در زمان سیسی اقدامات تروریستی افزایش قابل توجهی پیدا کرد که شاید یکی از دلایل اصلی آن، مبارزه با اخوان المسلمین در مصر باشد، به گونه ای که این عمل موجب شده تعدادی از جوانان به اقدامات افراطی روی آورند، در طول این یک سال گذشته، سینا جز درگیری و خشونت و ویرانی چه علیه نیروهای نظامی و چه شهروندان چیز دیگری ندیده است. آمارها نشان می دهد در حالیکه صحرای سینا در زمان مرسی (30 ژوئن 2012- 3 جولای 2013) شاهد 5 عمل تروریستی با 23 کشته و 8 زخمی و ربوده شدن 7 نفر از سربازان و نیروهای امنیتی مصر بود، در دوره سیسی با افزایشی چشمگیر به 65 عملیات تروریستی با 197 کشته و 918 زخمی رسیده است .
ناظران معتقدند برقراری حالت اضطراری به مقتضای اهداف سیاسی بوده و با حفاظت از امنیت ملی ارتباطی ندارد، به نحوی که سینا شاهد نقض بسیاری از حقوق توسط ارتشیان به بهانه مبارزه با تروریست بوده است و ساکنان سینا به گسترش جنگ و درگیری در این منطقه معترض هستند. مشکلات اهالی سینا به این مسائل ختم نمی شود، به گونه ای که مقدار قابل توجهی از شهر رفح و خانه های واقع شده در مرز غزه تخریب شده است حال آنکه این مناطق به عنوان مناطق حائل شناخته شده اند، تاکنون حدود 21 هزار و 392 نفر در دو مرحله از این مناطق مهاجرت کرده اند .
بنابراین سیاست مشت آهنینی که سیسی در کشور در پیش گرفته، نه تنها موجب ناکامی امنیتی شده بلکه مشکلات بسیاری را برای ساکنان مناطقی که تروریست ها در آنجا وجود دارند، ایجاد کرده است .
به نقل از الوقت عربی
