به گزارش الوقت، همین هفته گذشته بود که رسانه‌ها خبر دادند تحصن اهالی دو شهرک تحت محاصره فوعه و کفریا در ریف شمالی شهر ادلب وارد سی امین روز خود شده و این وضعیت همچنان ادامه دارد. اما فوعه و کفریا کجاست و چرا مردم این دو شهرک سوریه در تحصن به سر می‌برند؟
فوعه و کفریا، سه سال در محاصره
دو شهرک فوعه و کفریا در استان ادلب در شمال غرب سوریه قرار دارند. استان ادلب هم مرز با ترکیه بوده و فاصله فوعه و کفریا با مرزهای ترکیه نیز تنها 30 کیلومتر است. تنها 10 کیلومتر میان فوعه و کفریا با شهر ادلب فاصله وجود دارد و فاصله دو شهرک فوعه و کفریا نیز با هم 3 کیلومتر است.
شهر «بنش» که از زمان آغاز بحران سوریه از جمله مناطق ناآرام و کانون بحران بشمار می‌آمد و اولین گروه‌های تروریستی تکفیری مانند «آزادگان شام» و «جبهه النصره» در آن شکل گرفتند، در جنوب شهر فوعه واقع شده است. شهر کفریا هم در شمال با شهر «معره مصرین» همجوار است که مانند شهر «بنش» در تصرف گروه‌های تروریستی مسلح است.
این ویژگیهای جغرافیایی سبب شد تروریست‌های جبهه النصره و جیش الفتح پس از اینکه در 29 مارس 2015 شهر ادلب را تصرف کردند، سودای تصرف فوعه و کفریا را نیز داشته باشند و با توجه به نزدیکی این دو شهر با مرزهای ترکیه، تصرف این دو شهر را چندان سخت ندانند اما مقاومت شدید مردم فوعه و کفریا سبب شد تروریستها در دستیابی به هدف خود ناکام بمانند. بر این اساس، محاصره این دو شهر و ممانعت از ورود مواد غذایی و دارویی به این دو شهر توسط تروریست‌های النصره و جیش الفتح اجرایی شد از مارس 2015 توسط گزوه‌های تروریستی آغاز شد.
به طور کلی 87 درصد جمعیت سوریه را مسلمانان تشکیل میدهند که شامل 74 درصد اهل سنت و 13 درصد شیعیان هستند. شیعیان سوریه از سه فرقه تشکیل میشوند که عبارتند از: علویان، شیعیان دوازده امامی و شیعیان اسماعیلی. اکثریت جمعیت شیعه سوریه در استانهای دمشق، ادلب، لاذقیه و حمص حضور دارند. دو شهر فوعه و کفریا در استان ادلب قرار دارند که به لحاظ مذهبی در زمره مراکز سنتی شیعه نشین شام محسوب میشوند. این دو شهر مجموعاً 50 هزار نفر جمعیت دارند که جمعیت کفریا 15 هزار نفر و جمعیت فوعه نیز 35 هزار نفر است.
اهمیت فوعه و کفریا چیست؟
باتوجه به این که تاکنون بیشتر مناطق استان ادلب در مرز با ترکیه توسط گروه‌های تروریستی اشغال شده، تصرف و اشغال فوعه و کفریا به عنوان آخرین مناطق باقی مانده از استان ادلب، می‌تواند اشغال استان ادلب را توسط گروه‌های تروریستی کامل کند. ضمن این که استان ادلب به علت هم مرز بودن با ترکیه از یک طرف و همچنین قرارگیری در کنار سه استان حماه در جنوب، لاذقیه در غرب و حلب در شرق برای گروه‌های تروریستی بسیار حائز اهمیت است.
از طرف دیگر تصرف فوعه و کفریا می‌تواند رویای گروه تررویستی النصره را برای حاکمیت یک دست در یکی از استان های سوریه محقق کند و قتل و اخراج کامل ساکنان شیعه نشین فوعه و کفریا کل استان را به صورت یک دست دارای جمعیت یک دست غیرشیعی نمایند.
لذا تصرف فوعه و کفریا برای گروه تروریستی النصره بسیار حائز اهمیت است تا سیطره خود را در استان ادلب یکپارچه سازد. براین اساس است که باتوجه به مقاومت شیعیان فوعه و کفریا و جلوگیری از ورود عناصر تکفیری و تروریستی به این دو شهرک، گروه تروریستی النصره از مارس 2015 با هدف فشار بر اهالی این منطقه محاصره زمینی و همه جانبه مردم این مناطق را آغاز کرد. به گونه‌ای که اکنون با گذشت بیش از دوسال از محاصره این شهرک شیعه نشین توسط گروه تروریستی النصره، اما شیعیان سوری ساکن در این دو شهرک همچنان در حال مقاومت علیه شورشیان می‌باشند.
اقدامات غیرانسانی در فوعه و کفریا
از زمان آغاز محاصره فوعه و کفریا، اهالی با گرسنگی شدید ناشی از محاصره روبرو هستند. این جنایتی جنگی در سایه سکوت جهانی بوده و تاکنون شورای امنیت سازمان ملل یا دیگر مجامع حقوق بشری به وضعیت غیرانسانی و بحرانی فوعه و کفریا که نتیجه اقدامات گروه‌های ضدبشاراسد اسد واکنشی نشان نداده است.
در همین ارتباط خبرنگار شبکه العالم در گزارش خود با پخش تصاویری از کودکان شهرهای تحت محاصره فوعه و کفریا از جمله کودکان شیرخواره که به دلیل نبود مواد غذایی دچار سوء تغذیه شده‌اند، می‌گگوید: این تصاویر متعلق به گذشته و جایی دور دست نیست بلکه بیانگر وضعیت کنونی کودکان شهرهای فوعه و کفریا است. این تصاویر متعلق به زمانی است که کشورها مدعی تمدن از گروه های مسلحی که این دو شهر را محاصره کرده اند، حمایت می کنند. علاوه بر این، عناصر گروه های مسلح به طور مداوم با گلوله‌های سنگین و راکت مناطق مسکونی این دو شهر را هدف قرار می دهند.
در گزارش دیگری شبکه خبری المیادین لبنان در مارس 2017 گزارش می‌دهد که بیش از چهار ماه از ورود آخرین محموله غذایی به کفریا و فوعه می گذرد و مردمانی که هنوز در محاصره هستند، برای زنده ماندن نیاز به حداقل موادغذایی دارند. در بیشتر خانه‌ها اکنون هیچ مواد غذایی یافت نمی‌شود و حتی قفسه‌های مغازه‌ها نیز خالی شده و چیزی جز سبزی و علف حیوانات در آنها دیده نمی‌شود، سبزی‌هایی که با قیمت‌های گران به اهالی فروخته می شود.
ماه گذشته نیز وزارت خارجه سوریه در دو نامه جداگانه به دبیرکل سازمان ملل متحد و رئیس شورای امنیت، به وضعیت ناگوار انسانی در شهرک های فوعه و کفریا واقع در استان ادلب که توسط گروه های تروریستی مسلح محاصره شده، اشاره کرد و افزود: تروریست ها مانع از هرگونه تماس با اهالی این دو شهرک و رساندن کمک های انسانی به آنها می شود و این اقدمات در سایه سکوت سازمان ملل، کمیته حقوق بشر این سازمان، دفتر هماهنگی امور انسانی و سایر نهادهای ذیربط صورت می گیرد.
وزارت خارجه سوریه عنوان کرد: اوضاع فاجعه بار ۷ هزار شهروند سوری محاصره شده در منطقه ای به مساحت کمتر از ۱۰ کیلومتر مربع، لکه ننگی بر پیشانی بشریت و کشورهای غربی است که به در و رنج این غیرنظامیان که بیشتر آنها زنان و کودکان هستند و از داشتن کم ترین و ابتدایی ترین امکانات زندگی مانند غذا، دارو و اب آشامیدنی محرومند، بی توجهی می کنند.
در گزارشی نیز گفته شده، حدود 80 درصد ساختمان‌های مسکونی و اداری شهرکهای الفوعه و کفریا در نتیجه حملات خمپاره‌ای و موشکی مستمر تروریست‌های تکفیری ویران شده و مردم بیشتر اوقات خود را در زیر‌زمین‌ها و پناهگاه‌های زیرزمینی به خاطر در امان ماندن از حملات تکفیری‌ها به سر می‌برند.
همچنین براساس آمار تا اردیبهشت 1395 یعنی حدود یک سال پیش، از ابتدای محاصره این شهرک‌ها بیش از 85 هزار گلوله خمپاره و موشک به این شهرکهای محاصره شده شلیک شده که منجر به شهادت بیش از دو هزار نفر شده که بیشتر آنها زن و کودک بوده‌اند. در حال حاضر با گذشت یک سال از گزارش میدانی مذکور به تبع آمار قربانیان و حجم خرابی‌ها به نظر بسیار بیشتر خواهد بود.
مسئله تحصن در فوعه و کفریا:
با وجود ادامه محاصره و وضعیت دشوار انسانی در فوعه و کفریا، از تیرماه سال جاری، اهالی دو شهرک فوعه و کفریا با هدف اعتراض و مقابله با وضعیت ضدانسانی فوعه و کفریا در مقابل سکوت مجامع جهانی، تحصن خود را آغاز کردند. اهالی شهرک های فوعه و کفریا با تحصن خود خواهان شکسته شدن هرچه سریعتر محاصره تحمیلی علیه خود از بیشن از دو سال پیش هستند.
اهالی فوعه و کفریا همچنین خواهان اجرای توافقنامه امضا شده و بازگردادن مفقودان انفجار منطقه الراشدین و ورود کمک های انسانی فوری به شهرک های خود هستند زیرا از پنج ماه پیش کمکی وارد این دو شهرک نشده است و اوضاع انسانی و پزشکی اهالی ناگوار است. از طرف دیگر تحصن اهالی فوعه و کفریا اعتراضی مشخص به رویکرد دوگانه و تبعیض آمیز رهبران غربی نسبت به بحران در سوریه است.
در ژانویه 2014، سفرای کشورهای غربی از جمله "فرانسوا دولاتر" سفیر وقت فرانسه در سازمان ملل متحد در جریان حمله نیروهای دولتی سوریه به مواضع برخی گروه‌های تروریستی در ریف دمشق بلافاصله واکنش نشان دادند و خواستار صدور قطعنامه الزام آور در شورای امنیت شدند. سایر واکنش‌های فوری و منفی برخی اعضای غربی سازمان ملل از جمله آمریکا و بریتانیا نیز در ارتباط با تحولات و پیشروی‌های نیروهای دولتی سوریه بارها دنبال شده است، اما علی رغم این واکنش‌ها، اعضای غربی شورای امنیت تا کنون به تحولات فوعه و کفریا واکنشی نداشته و همین سکوت باعث شده تا اهالی تحت محاصره دو شهرک و فوعه و کفریا تحصن نامحدود خود را در شرایط محاصره آغاز کنند.
