الوقت - گذرگاه مرزی تنف بین عراق و سوریه این روزها همه نگاهها را به خود جلب كرده است، جايي كه در اشغال نيروهاي آمريكايي و انگليسي قرار دارد و نیروهای مقاومت مصمم هستند آن را ازاد كنند. اين گذرگاه در مثلث مرزی عراق، سوریه و اردن قرار دارد و از اهمیت راهبری زیادی برخودار هست. این گذرگاه در مسیری قرار گرفته که بغداد را به دمشق و سپس بیروت وصل می کند. آمریکا و انگلیس از طریق گروه های تررویستی کنترل این گذرگاه را به دست گرفته اند. هدف اعلانی آمریکا از این اقدام مبارزه با داعش عنوان شده اما هیچ کسی شک ندارد که واشنگتن از این طریق تلاش می کند تا بین عراق و سوریه منطقه حائل ایجاد کند تا مانع از پیوستن این کشورها در یک گستره جغرافیایی بزرگتر شود.
آمریکایی ها برای کنترل و نگه داشتن این گذرگاه مرزی با دو چالش حقوقی و میدانی مواجه هستند. از نظر حقوق بین الملل حضور آمریکا و انگلیس در این گذرگاه مرزی بدون اجاز ه دولت مرکزی سوریه بوده و بنابرین غیرقاونی و غیرمشروع می باشد.
علاوه بر نقض حقوق بین الملل، آمریکاییها برای کنترل این گذرگاه مرزی مجبور هستند قوانین خود را نیز نقض کنند. حمله چند روز قبل جنگنده های آمریکایی علیه نیروهای مقاومت در این منطقه با واکنش بعضی سیاستمداران آمریکایی مواجه شد. تد لیو از اعضای کنگره با اشاره به حمله آمریکا نوشت: « اگر درست باشد، کاملا غیرقانونی است. ترامپ اجازه کنگره را برای حمله به سوریه ندارد، کشوری که به آمریکا حمله نکرده است.» تجربه گذشته نشان می دهد آمریکایی ها اهمیت زیادی به مسایل حقوقی نمی دهند و آنها هیچ ترسی از زیر پا گذاشتن حقوق بین الملل و قوانین داخلی خود ندارند. لذا چنانچه درسطوح بین المللی و داخلی ، یک مطالبه و اقدام مؤثر در قبال اینگونه رفتارهای دولتمردان آمریکا صورت گیرد، می تواند یک چالش جدی برای مقامات واشنگتن ایجاد نماید.
در سطح میدانی آمریکایی ها با مشکلات متعددی روبرو هستند. گذرگاه تنف در منطقه صحرایی قرار دارد و تامین لجستیکی آن کار بسیار سختی هست. از طرف دیگر، واشنگتن نمی تواند به شورشیان سوری که هم اکنون در گذرگاه تنف حضور دارند اعتماد کند. چرا که این شورشیان همانند سایر گروه های شورشی ماهیت سلفی دارند و به طبع از روابط نزدیکی با سایر گروه های تروریستی برخودار هستند.
اما بزرگترين چالش آمريكا، اراده جدي نيروهاي مقاومت براي رسيدن به اين گذرگاه است كه توانستند در چند روز گذشته پيشرويهاي قابل توجهي در دو سوي مرز عراق و سوريه داشته باشند. اين پيشرويها در حالي است كه آمريكاييها چند روز قبل از طريق هواپيماهاي نظامي خود نيروهاي مقاومت را بمباران كردند و هشدار دادند در صورت ادامه پيشروي نيروهاي طرفدار دولت سوريه به سمت گذرگاه تنف به حملات هوايي خود ادامه خواهند داد.
باوجود اين تهديدها و تكنولوژي نظامي برتر آمريكا، تحليلگران آمريكايي معتقدند واشنگتن نميتواند نيروهاي سوري و عراقي را كه در حال پيشروي به سمت اين گذرگاه هستند را به راحتي هدف قرار دهد بدون اينكه عواقبي در پي نداشته باشد. در واقع، ترس آمريكاييها از انتقام مقاومت در تمامي تحليلها و گزارش رسانهها و تحليلگران آمريكايي ديده ميشود. پايگاه تحليلي فارن پالسي با اشاره به حضور فشرده و گسترده نيروهاي آمريكايي در عراق، اورده است: «با حضور نظاميان آمريكايي بر روي زمين و فعاليتها آنها با واحدهاي كوچك محلي، خطر انتقام ايران وجود دارد. زمان اشغال عراق توسط آمريكا، تهران براي شبه نظاميان شيعه راكت و بمبهاي كنار جادهاي فراهم ميآورد كه بر اثر آنها صدها آمريكايي جان خود را از دست دادند.»
همه اين شرايط باعث شده تا مقامات آمريكايي از نبود يك استراتژي مشخص در مرز سوريه و عراق از سوي كاخ سفيد حرف بزنند. رابرت فورد، سفیر سابق آمریکا در سوریه و از حامیان اصلی شورشیان كه نقش مهمي در سياست واشنگتن در رابطه با دمشق دارد، به فارن پالسی گفت: «هنوز برای من مشخص نیست که دولت ترامپ استراتژی دقیقی برای مدیریت حضور خود و متحدانشان در شرق سوریه دارد.»