نه تنها جنگ و ناامني، بلكه نظام‌هاي سياسي فاسد و منسوخ شده نيز چهره غرب آسيا را الوده كرده‌اند اما اين ايراني‌ها هستند كه در امنيت كامل نمايش مردم سالاري را به نحو احسن اجرا مي‌كنند.
نكته طنز اينجاست كه ايران از طرف غرب متهم به ديكتاتوري و سركوب مي‌شود اما متحدان آمريكا و انگليس در حاشيه خليج فارس حتي اجازه رانندگي به زنان نمي‌دهند چه برسد كه حق راي آنها را به رسميت بشناسد. هر چند مردان اين كشورها نيز حق راي ندارند. اما جلوي چشم جهان در ايران اين مردم هستند كه سرنوشت خود را پاي صندوق هاي راي تعيين مي‌كنند و اگر غير از اين بود سرنوشتي مشابه ساير كشورهاي ديگر منطقه پيدا مي‌كرد.
در واقع، اين مردم هستند با حضور قدرتمند در پاي صندوق‌هاي راي امنيت كشور را تضمين مي‌كنند، همانطور كه مقام معظم رهبري فرمودند: « ترس از حضور ملت در صحنه، علت اصلی خودداری دشمنان پررو، وقیح و گردن‌کلفت از هر عمل و اقدام سخت در مقابل ایران است چرا که دشمنان از حضور مردم در صحنه، به‌معنای واقعی کلمه می‌ترسند.» در واقع حضور پاي صندوق‌هاي راي براي تعين سرنوشت خود، همان مزيتي است مردمان ساير كشورهاي منطقه از آن بي بهره هستند و باعث مي‌شود قدرت منطقه كشورمان روز به روز افزايش پيدا كند.
كافي است نگاهي به چند سال اخير بياندازيم تا ببينم حضور مردم در پاي صندوق‌هاي راي چگونه باعث افزايش قدرت ايران و ناكامي دشمنان آن شده است. نیروهای مقاومت به رهبری ایران و با کمک روسیه توانستند ضربه حیاتی به گروه های مسلح تحت حمایت غرب وارد کنند که اوج آن ازادسازی مناطق شرقی حلب بود. با این دستاورد پروژه تغییر نظام سوریه با شکست کامل مواجه شد و هیچ چشم اندازی وجود ندارد که دولت های غربی بتوانند دمشق را ساقط کنند. در عراق نيز نيروهاي مردمي و دولتي عراق با كمك ايراني‌ها توانستند نه تنها جلوي سقوط بغداد را بگيرند بلكه هم اكنون در آستانه بيرون راندن نهايي داعش از خاك كشورشان هستند.
پیروزی مقاومت در سوریه و عراق در حالی بود که دولت های غربی به همراه متحدان منطقه ای تمام تلاش خود را به کار گرفته بودند تا با ساقط کردن دمشق، ابتدا به سمت بغداد و سپس تهران حركت کنند تا آخرين سنگر مردم سالاري را در غرب اسيا ساقط كنند. دولت هاي غربي و عربي براي رسيدن به اهداف خود نه تنها از هيچ تلاشي دريغ نكردند بلكه خطرناك ترين گروههاي تروريستي را به عنوان ابزار به كار گرفتند و اتحاد خود را با فاسدترين و غيردموكراتيك ترين نظامي جهان بيش از پيش تقويت كردند.
مسئله اين نيست كه غرب از گروههاي تروريستي حمايت مي كند كه امر جديدي نيست بلكه مشكل آنجاست كه دولت‌هاي غربي از علني شدن روابط خود با وهابيسم نه تنها احساس شرم نمي‌كنند بلكه به آن افتخار نيز مي‌كنند. دونالد ترامپ رئيس جمهور بزرگترين كشور مدعي دموكراسي خواهي اولين سفر خارجي خود را عربستان سعودي انتخاب مي‌كند؛ كشوري كه به بزرگترين منبع صدور و تغذيه وهابيسم است.
در مقابل ايراني‌ها، بدون توجه به تلبيغات دروغين دشمنان خود، با حضور در پاي صندوق راي نه تنها هنر مردم سالاري را به رخ جهان مي‌كشند بلكه جواب محكمي به مدعيان دموكراسي خواهي مي دهند.
