این جنگ می تواند یکی از مرگبارترین درگیری ها در تاریخ معاصر باشد زیرا به دلیل ضعف کره شمالی در نیروی هوایی از نیروی زمینی با بیش از یک میلیون سرباز برخوردار است که قادر است با ورود به کره جنوبی، ضربه مهلکی بر متحد آمریکا وارد سازد. در این شرایط سئول نیز وارد درگیری خواهد شد.
الوقت- آمریکا تنها چند روز پس از حمله به پایگاه الشعیرات سوریه، نیروها و تجهیزات دریایی فراوانی را به فرماندهی ناوهواپیمابر اتمی «کارل وینسون» راهی آب های شبه جزیره کره کرد. این اقدام پنتاگون گمانه هایی در مورد افزایش تهدید نظامی کره شمالی از سوی آمریکا به وجود آورد. در همین راستا شبکه تلویزیونی ان بی سی از برنامه دولت ترامپ برای حمله به پیونگ یانگ خبر داد. این موضوع با سکوت وزارت دفاع آمریکا و سپس واکنش یکی از مقامات این کشور در خصوص رد این سناریو مواجه شد. با این حال توییت ترامپ در پنجشنبه گذشته احتمال ها در مورد مداخله نظامی ایالات متحده علیه کره شمالی را مجددا مطرح کرد.
رئیس جمهور آمریکا در صفحه خود نوشت: «اگر چین سهم خود را برای توقف بلندپروازیهای اتمی پیونگیانگ ادا نکند، آمریکا میتواند به تنهایی این کار را انجام دهد».
کره شمالی از زمان جنگ کره و به دلیل آزمایش های اتمی، یکی از مهمترین مشکلات سیاست خارجی آمریکا بوده است. این مساله در دولت ترامپ که در اختیار جمهوری خواهان است، بیش از پیش خود در معرض توجه قرار گرفت.
از این رو در یک دهه گذشته و از زمان اولین آزمایش هسته ای پیونگ یانگ در سال 2006، کاخ سفید نیروها و تجهیزات نظامی بسیاری در شرق آسیا مستقر کرد. هدف مقامات آمریکا از این اقدام توان ایجاد ضربه مهلک به کره شمالی در زمان مناسب بود. لذا با توجه به حضور ناوگان هفتم آمریکا و با احتساب نیروهای دریایی، تفنگداران دریایی، نیروهای زمینی و هوایی مستقر در ژاپن و کره جنوبی، بیش از 70 هزار نظامی این کشور در شرق آسیا فعال هستند.
با این حال کره شمالی در پاسخ به تهدیدات غیرمستقیم کاخ سفید مبنی بر حمله به این کشور، امروز (شنبه) دست به آزمایش موشکی زد. در صورتی که واشنگتن تصمیم به اجرایی کردن تهدید خود کند می تواند ظرف چند ساعت با هواپیماهای دوربرد بمب های اتمی در کره شمالی فرو بریزد و با کشتی ها و زیردریایی های خود نیز به این کشور آسیایی حمله اتمی بکند.
در طرف مقابل، عکس العمل کره شمالی را نیز باید در پرتاب موشک هایی دانست که مجهز به کلاهک هسته ای هستند و با توجه به قدرت بردی که دارند قادرند حتی خاک ایالات متحده را هدف قرار دهند.
هرچند مشکل موشک های پیون یانگ در دقت کم آنها و عدم امنیت لازم در برابر پدافند هوایی دشمن است. با این وجود علی رغم رهگیری و انهدام اکثر موشک های پرتابی کره شمالی، شاهد برخورد تعدادی از این راکت ها به اهدافی در دریا و خشکی خواهیم بود.
در مجموع، این جنگ می تواند یکی از مرگبارترین درگیری ها در تاریخ معاصر باشد زیرا به دلیل ضعف کره شمالی در نیروی هوایی از نیروی زمینی با بیش از یک میلیون سرباز برخوردار است که قادر است با ورود به کره جنوبی، ضربه مهلکی بر متحد آمریکا وارد سازد. در این شرایط سئول نیز وارد درگیری خواهد شد.
از سویی دیگر کره شمالی به دلیل نقشی که ژاپن در میزبانی نیروهای آمریکایی دارد، این کشور را نیز هدف قرار می دهد. بر این اساس تصمیم جنگ سالاران کاخ سفید می تواند به نبردی بزرگ منتهی شود که به دلیل نقش مهم کشورهای درگیر جنگ در اقتصاد جهانی، بازارهای مالی و تجاری را با بحرانی غیر قابل پیش بینی و بی پایان روبرو سازد. در این وضعیت کره شمالی باید به تنهایی این منازعه را پیش ببرد. بویژه آنکه چین و روسیه دیگر جزو حامیان پیونگ یانگ به مانند دوران جنگ سرد نیستند. مخالفت پکن با کاربرد ابزار نظامی علیه پیونگ یانگ هم به معنای پشتیبانی از این حکومت در چنین نبردی نخواهد بود.
رهبران چین در چنین فضایی با در پیش گرفتن اصول سرمایه داری در حال پشت سر نهادن قدرت اقتصادی و تجاری ایالات متحده در سطح جهان هستند، حاضر نیستند خطر ورود به این جنگ را بپذیرند. ضمن آنکه تجربه جنگ های جهانی اول و دوم نشان داد کشورهایی که کمترین آسیب را دیدند پس از فرایندهای صلح به قدرت برتر دنیا مبدل شدند. ضمن آنکه پکن پس از آزمایش های هسته ای و موشکی در دو سال گذشته کره شمالی، نارضایتی خود را از وضع ایجاد شده اعلام کرد و در همین رابطه در پاییز سال گذشته به قطعنامه سازمان ملل متحد علیه پوینگ یانگ و تصویب تحریم های جدید رای مثبت داد.
مسکو نیز که بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی مشی سرمایه داری را انتخاب کرد، در دو دهه قبل متحد و حامی کره شمالی نبوده است. در حال حاضر هم کرملین به دلیل درگیری با غرب در بحران های اوکراین و سوریه به نظر نمی رسد خواهان ورود به چالشی جدید باشد.
اگرچه در صورت وقوع این درگیری نظامی میان دو قدرت اتمی، چین و روسیه برای جلوگیری از تسری و طولانی شدن جنگ به سایر کشورها دست به اقدامات دیپلماتیک و میانجیگرانه جدی ای خواهند زد.
با این حال، به دلیل تاثیری که حمله نظامی آمریکا به کره شمالی بر وضعیت اقتصادی، مالی، بورس و روندهای تجاری دنیا می گذارد، دور از انتظار است چنین تصمیمی از سوی رهبران ایالات متحده به ویژه رئیس جمهور تاجر این کشور گرفته شود.