الوقت- در سه هفته اخیر كه هواپیماهای عربستان و ائتلاف همراه به پایگاه‌های نظامی و مناطق غیرنظامی یمن حمله کرده اند؛ نوع کنشگري روسیه در مخالفت با حمله و سپس رای ممتنع در قطعنامه شوای امنیت بر ضد جنبش انصاراله حاكي از رويكرد توام با احتياط روسيه در مقابل يمن مي‌باشد.
قبل از يكپارچگي یمن، اردوگاه بلوک شرق و شوری سابق از رهبرانی که متمایل به مسکو بودند حمایت می کردند. به طوری که شوروی سابق و رهبرانشان به شیوه قدیمی و به شیوه نگاهی به چپ ها حمایت خود را از دولت هایی که در یمن جنوبی سرکار بودند، ادامه می دادند. ولی بعد از بروز درگیری هایی در عدن، رهبران یمن جنوبی مجبور شدند از صحنه کنار بروند و یمن یکپارچه شد. روسیه بعد از فروپاشی حمایت خود را از رهبرانی که متمایل به مسکو بودند محدودتر کرد؛ از همين رو یمن به طرف کشورهای غربی و به ویژه همسایه خود عربستان گرایش و تمایل پیدا کرد.
طي دهه اخير روابط روسیه با یمن را باید در سایه روابط روسیه با کشورهای عربی و به خصوص عربستان تحليل كرد. در همين راستا روابط روسیه با کشورهای خلیج فارس فراز و فرودهای خاص خود را داشت. به دنبال پروژه ایران هراسي، روسیه به تکاپو افتاد، تا روابط خود را در سطح نظامی و اقتصادی با کشورهای خلیج فارس به ویژه عربستان تقویت کند. در همين راستا روسیه نگاه احتیاط آمیزی را در ارتباط با یمن داشت. چون عربستان، یمن را حیاط خلوت خود می دانست به ویژه با درگیری‌ها و اختلافات مرزی که در چند سال گذشته یمن با عربستان داشت؛ روسیه به دنبال ايفاي نقش میانجیگرايانه بود.
در تحولات هفته‌هاي اخير نيز روسيه همچنان رویه قبل را دنبال کرد، در واقع روسيه با نگاه احتیاط آميز و در عین حال با گرفتن زاویه‌ای که خودش را چندان درگیر نشان ندهد و در عین حال محتاطانه دنبال این بود، که عربستان و برخی از کشورهای خلیج فارس را از خود ناراضی نکند. به همین دلیل در شورای امنیت و در قطعنامه ای که در ذیل بند فصل 7 صادر شد، روسیه در استمرار حرکت احتياط اميز خود رای ممتنع داد، در حالی که می‌توانست آن قطعنامه را وتو کند.
بر همين اساس مي‌توان چنين تحليل كرد كه روسیه به دنبال این نیست كه مداخله مستقیم در يمن داشته باشد یا این که وارد درگیری‌اي شود که یک طرف آن حوثی ها و کسانی که متمایل به کشورهای مخالف رویه جنگ قرار دارند از جمله جمهوری اسلامی ایران که پیشنهاد صلح، گفت وگو و آتش بس را دادند، قرار گيرد. در عین حال در رابطه با پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران هم روسیه جنبه احتیاط را دنبال کرد و نقش مثبت و فعالی را در این زمینه بر عهده نگرفت. چراكه روسیه به دنبال آن است که در آینده بتواند نقشی را در تجارت و اقتصاد کشورهای خلیج فارس و کشورهای ثروتمند بازی کند و آنها را در آینده از خود ناراضی نکند. از نگاه روسيه امنیت تنگه استراتژیک باب المندب که مورد نظر اکثر کشورها است، مهم ترین بخشی است که بایستی برقرار شود و عبور آزادانه نیروها و کشتی ها از این تنگه بایستی برقرار شود. به طور كلي روسیه مترصد فرصتی است، که ابتکار عمل را به دست گیرد. با توجه به این که این حملات قطعا نتیجه ای نخواهد داشت؛ محتمل است كه به طرح صلح ابتکاری که جمهوری اسلامی داده است، بندهای دیگر را اضافه کند و خود بعدا پا به میدان بگذارد و این طرح صلح به نام ایران که رسما مورد مخالفت عربستان قرار گرفته را، تغییر دهد تا بدين طريق ضمن راضي نگه داشتن كشورهاي حوزه خليج فارس به خصوص عربستان، سود و منفعتی براي خود كسب نمايد.
