در میانه تصاویر پر آب و رنگ و زیبایی که رسانه‌های خارجی از شهرها و مناطق مسکونی در فلسطین اشغالی به نمایش می‌گذارند، اما هستند مناطق و شهرهای اشغالی که تحت حاکمیت رژیم صهیونیستی در بدترین وضعیت ممکن از نظر دسترسی به ابتدایی‌ترین نیازهای یک زندگی معمولی به سر می‌برند.
شکاف اقتصادی و سیاسی در مناطق مختلف فلسطین اشغالی بسیار چشم‌گیر و برجسته است. در حالی که برخی شهرهای شمالی همچون حیفا و تل آویو نماد صهیونیست‌ها برای نشان دادن پیشرفت اجتماعی و اقتصادی خود است، اما در جنوب، وضعیت بسیار متفاوت است.
حتی برخی شهرهای جنوب اسرائیل از جمله رهط این روزها به عنوان شهربدوی معروف شده که از طرف دیگر نماد نابرابری و شکاف اقتصادی در مناطق اشغالی است. وضعیت نابهنجار اجتماعی و اقتصادی شهر رهط در جنوب فلسطین اشغالی تا بدان‌جاست که حتی رسانه‌های اسرائیلی نیز بدان پرداخته‌اند. از جمله سایت اسرائیلی "الجمنیر" وابسته به روزنامه قدیمی به همین نام در گزارشی با نام "یک روز در رهط: پایتخت بدوی جهان" وضعیت نابهنجار و فقر فزاینده ساکنان این شهر فلسطین اشغالی را تائید می‌کند. همچنین سایت موندوویس که تمرکز بر مسائل اسرائیل و فلسطین دارد، در گزارش خود با عنوان "چگونه رهط نماد نابرابری اسرائیل شد؟" مسئله فقر و عقب ماندگی مضاعف را در رهط تائید می‌کند. اما رهط کجاست؟
شهر 62 هزار نفری رهط در منطقه جنوبی اسرائیل، یکی از هفت شهر بدوی صحرای نگب است که به شدت متاثر از رویکرد نژادپرستانه سیاستمداران صهیونیستی دچار عقب ماندگی شده است. از نظر تاریخی تا سال 1972 این شهر الهزیل خوانده می‌شد و سپس نامش به رهط تغییر یافت.
در حال حاضر نیمی از جمعیت شهر در چادرها زندگی روزانه خود را سپری می‌کنند و مقامات شهرداری به آنها حتی با دارا بودن مالکیت زمین، اجازه ساختمان سازی نمی‌دهد. شهرداری حتی در مقاطعی با تهدید به تخریب، برخی ساختمان‌های نیمه‌کار این خانواده‌های بومی را تخریب کرده است. این خانوارها همگی از اعراب رهط می‌باشند و با وجودی که یهودیان این شهر جمعیت اقلیت به شمار می‌روند، اما ساختمان سازی برای آنها بدون مانع انجام می‌گیرد.
برخی کارخانجات قدیمی اطراف شهر که در زمان اسحاق رابین، نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی در اواخر دهه 1970 ساخته شده بود، این روزها نیمه تعطیل و یا از کارافتاده شده‌اند و تنها گزینه کاری برای اعراب رهط پیوستن به پلیس و یا نیروهای نظامی است. آن گونه که خبرنگار موندوویس می‌گوید، خیابان‌های مرکزی شهر بسیار کثیف و مملو از زباله هستند و ورودی شهر کانال‌های بزرگ فاضلاب بوی بدی را ایجاد می‌کنند.
از حدود یک سال گذشته که یک جوان فلسطینی به ضرب گلوله پلیس کشته شد، خشونت‌ها پس از این ماجرا علیه اعراب فلسطینی همواره ادامه داشته است. حتی در مراسم تشییع جنازه جوان فلسطینی، دو نفر دیگر در اعتراض به تبعیض نژادی مقامات شهرداری میان اعراب و یهودیان ساکن در شهر کشته شدند و تظاهرات پس از آن همواره بصورت پراکنده ادامه داشته است. یکی از شاهدان عینی در شهر رهط می‌گوید در این شهر حتی یک بیمارستان نیز وجود ندارد و وقتی پس از اعتراضات یکی از مجروحان را به اتاق درمانگاه پزشکی رساندیم، در حالی که فرد مجروح نیمه هوشیار بود، پلیس اقدام به بازداشت و انتقال وی از درمانگاه به پاسگاه نظامی کرد که این کار به مرگ فرد مجروح در روز بعد منجر شد.
با وجود اعتراضات مرگباری که از یکسال گذشته در رهط علیه تبعیض آشکار میان اعراب و اقلیت یهودی دنبال شده، اما در حال حاضر وضعیت این شهر فلسطینی همچنان بسیار آشفته و نابهنجار ارزیابی می‌شود. گفته می‌شود نرخ جرم و جنایت به تبع فقر مطلق در بالاترین سطح خود قرار دارد، و سکونت‌گاه های غیررسمی و چادری در همه جای شهر به چشم می‌خورد.
با این حال رهط تنها نمونه کوچکی از تبعیض نژادی صهیونیستی در جامعه‌ای میباشد که به شدت تحت نفوذ رسانه سعی شده چهره مطلوبی را در ظاهر از خود نمایش دهد. مسئله تبعیض نژادی تا کنون بارها به اعتراض و تظاهرات خیابانی حتی در تل اویو منجر شده، اما بسیار کم و به ندرت مورد توجه رسانه‌های خبری بین‌المللی واقع می‌شود. در عین حال تبعیض نژادی دولت صهیونیست در شهر عقب مانده رهط و در سایر مناطق فلسطین اشغالی میان اعراب و یهودیان حتی میان یهودیان سفید پوست و سیاه پوست، موضوع عجیبی نیست وقتی که بدانیم اساس بنیانگذاران صهیون بر اشغال سرزمین فلسطین براساس قومیت گرایی یهودی بوده است. تفکر نژادپرستانه‌ای که خود را مردمی منتخب و جدای از دیگر اقوام و ملل به شمار می آورند و معتقدند که دیگر ملتها بایستی به خدمت و تسخیر آنها درآیند .
