الوقت_ مجموعه تحولات اشاره شده در بخش پيشين شرايط لازم را براي بازتوليد زيديه در يمن فراهم كرد. از اين رو، گروهي از علماي زيديه كه دو چهره شاخص آنان علامه مجدالدين المويدي و علامه بدرالدين الحوثي بودند وارد ميدان شدند. فرزندان بدرالدين در سال 1986 يك گروه منسجم را در مساجد پايه گذاري كردند كه به جمعيت " شباب المومن" موسوم گرديد. اين جمعيت فعاليتهاى فرهنگى متنوعي را در صعده را شروع كردند، كلاس هاي مختلف ديني و حلقه هاي تدريس علوم اسلامي، برنامه هاي ورزشي، آموزش سخنراني و مناظره، ديد و بازديدها و... فعاليتهاي فرهنگي مذكور موجب جذب جوانان بسيارى گرديد .
علاوه بر جوانان صعده از استانهاي ديگر هم براي شركت در اين برنامه هاي فرهنگي به صعده مي آمدند. تعداد اعضاي اين مراكز فرهنگي را تا 18 هزار نفر هم نوشته اند. آنها به غير از استان صعده در 9 استان ديگر يمن نيز فعاليتشان را گسترش دادند. دو نفر از علماي برجسته زيدي يمن يكي نجم‌الدين المؤيدي و ديگري بدرالدين الحوثي از برجسته‌ترين علماي اين اتحاديه بودند. در واقع اين جمعيت از طريق برقراري دروس اعتقادي زيديه و جلسات تفسير قرآن، اولين گام ها را براي اصلاح فكري زيديه برداشتند .
به مرور زمان و بعد از توسعه و رشد اين فعاليتهاى فرهنگى و جذابيت آن در بين جوانان يمن، دو گروه در اين جريان شكل گرفت :
يك جريان اعتقاد به رويكرد اصلاحطلبانه و نگاه باز و حركتهاى نرم داشت و در مقابل جريان ديگر معتقد به پافشارى بر ارزشها، پايدارى براى اصول و رويكرد سنتى بيشترى بودند، هر چند جريان دوم هم رويكرد انقلابي و احياگرانه نسبت به ميراث زيديه داشتند .
بعد از ايجاد اين شكاف، رهبران اين جريان به اين نتيجه رسيدند كه بايد دايره مديريت و رهبرى جريان جوانان مؤمن را توسعه بدهند و افرادى ديگري نيز به حلقه رهبري وارد شوند. اين زمان همان دورهاى است كه حسين الحوثى (پسر بدرالدين الحوثي) از سودان به يمن آمده بود. بر اساس همين تصميم حسين الحوثى وارد حلقه رهبري و مديريت اين جريان مي شود .
در نهايت در سال ۱۹۹۷ از دو گروه موجود در داخل مجموعه فرهنگي الشباب المؤمن، يكي از آنها كه فرد شاخص آن حسين بدرالدين الحوثي است بر گروه ديگر غلبه يافته و از آن به بعد، تشكيلات الشباب المؤمن با گرايش‌هاي واضح‌تر سياسي و تحت رهبري حسين الحوثي به فعاليت خود ادامه مي دهد. اين رهبري باعث مي‌شود كه تشكيلات مذكور، تاحدودي از مسائل فرهنگي به مسائل سياسي شيفت كند نه اينكه به مسائل فرهنگي بي‌توجه شوند، بلكه همچنان اين مؤسسه يك مدرسه فرهنگي تربيتي است؛ اما در كنار آن ابعاد واضح‌تر و صريح‌تر سياسي هم پيدا مي‌كند .
پس از شكل‌گيري، اين گروه به طور رسمي خواستار فعاليت حزبي، تأسيس دانشگاه و در نظر گرفتن مذهب زيدي به عنوان مذهب رسمي در كنار ساير مذاهب توسط دولت شده بود. در مقابل، دولت يمن اين گروه را به تأسيس كشوري اسلامي و بازگشت به حكومت قبلي امامان زيديه در يمن متهم مي‌كرد. رهبر كنوني اين گروه عبدالملك الحوثي است كه از سال 2004 تاكنون توانسته با كمك برخي از همفكران برادرش در شباب المؤمن، آن را هدايت و رهبري كند .
اين اقدامات تبليغي كه ابتدا با سكوت دولت علي عبدالله صالح كه آنها را عنصري براي مقابله با ديدگاه هاي افراطي وهابيت مي ديد مواجه بود، ولي به زودي به مقابله با آنان پرداخت. به نحوي كه دولت صالح از علامه مويدي و علامه الحوثي خواست كه شعارها را متوقف كنند ولي اين دو از پذيرش اين درخواست امتناع كرده و گفتند شعارها ربطي به حكومت يمن ندارد. اما علي عبدالله صالح كه نگران بود دامنه اين شعارها حكومت او را نيز بي نصيب نگذارد، درصدد برآمد با توسل به زور، حركت آنها را متوقف كند، اما اين اقدام اعضاي شباب مومن را بيشتر تحريك و در نهايت به درگيري با دولت يمن منجر شد. در اين دوران كه فعاليت هاي روشنگرانه شهيد حسين الحوثي به جنبش الحوثي تغيير نام داده بود با استفاده از كوههاي صعب العبور "مران" در مقابل ارتش مقاومت كردند و در نهايت دولت صنعا دست به دامان سران قبايل و همچنين عربستان شد تا بتواند بر اوضاع مسلط شود .
البته از ديد برخي، آنچه باعث آغاز تنش و جنگ¬هاي شش¬گانه ميان دولت و حوثي¬ها شد، برخلاف ادعاهاي علي عبدالله صالح، تندرويِ حوثي¬ها در شعارهايشان نبود. زيرا تحول گسترده¬اي در شعارها و فعاليت¬هاي حوثي¬ها رخ نداده بود كه دولت را به بيم بيندازد. از اين ديدگاه، دولت نيازمند بحراني نوين بود تا بتواند از كمك¬هاي منطقه¬اي و بين¬المللي بيشتري بهره¬مند شود. عربستان و ايالات متحده و ساير كشورهايي كه آرامش در منطقۀ پيراموني يمن را در راستاي منافع خود مي¬ديدند، كمك¬هاي اقتصادي و نظامي خود را به دولت يمن براي كنترل وضعيتِ به وجود آمده ارائه مي¬دادند. صالح نيز از اين كمك¬ها براي تداومِ حكمرانيِ پرتنش خويش بهره مي گرفت .
به هر تقدير، سران قبايل به رهبر عملياتي شباب مومن – حسين فرزند بدرالدين حوثي- اطمينان خاطر دادند و او از پناهگاه خود خارج شد و در اين ميان نيروي هوايي يمن وارد عمل گرديد و با بمباران محل اقامت حسين حوثي او را به شهادت رساندند. اين درگيري در پنج نوبت ديگر هم استمرار پيدا كرد ولي در نهايت دولت صنعا نتوانست بر بازخيزي مذهبي و سياسي زيديه غلبه كند. در واقع آنچه به عنوان يك تنشِ محدود آغاز شد به دليل سوء مديريتِ رژيم صالح به جنگ¬هايي پياپي تبديل شد كه به مرور گسترش مي¬يافت .
به عبارتي، چنانچه به پيوستار جنگهاي شش¬گانه بنگريم، خواهيم ديد كه بحران اوليه به جنگ¬هايي گسترده تبديل شد كه به تدريج دامنه و شدتِ آنها افزايش مي يافت به نحوي كه در واپسين جنگِ صورت گرفته، ارتش عربستان نيز به ياريِ ارتش يمن وارد رويارويي با حوثي¬ها شد. در طي همين دورۀ پيش از جنگها بود كه با رشد فعاليت هاي روشنگرانه حسين الحوثي اغلب جوانان عضو گروه جوانان مومن طرفدار وي شدند و عملا اين جنبش به جنبش الحوثي تغيير نام داد .
