الوقت_ در حالي كه اشرف غني تسريع درآغاز و انجام فرآيند مذاكرات صلح با طالبان، را در سايه سياست نزديكي با پاكستان جستجو مي كند، شك و ترديدها و اما و اگرهاي زيادي در ميان مردم و برخي از كارشناسان افغانستان نسبت به اين تلاش‌ها، وجود دارد. به طور كلي پاكستان و افغانستان به دليل نزديكي جغرافيايي و مشتركات فرهنگي و قومي؛ دو كشور تاثير گذار بر يكديگر هستند اما بين اين دو كشور همواره درگيري و تنش هاي زيادي وجود داشته به طوري كه حامد كرزي رييس جمهور پيشين افغانستان، پاكستان را به حمايت از تروريسم متهم مي كرد درحالي كه اشرف غني احمدزي رييس جمهور جديد افغانستان به تازگي از طريق ديپلماتيك سعي دارد به سوي حل اختلافات 13 ساله اين دو كشور گام بردارد. در اين ميان اشرف غني بر آن است تا با نزديكي با پاكستان بر چالش طالبان غلبه كند و بدين ترتيب فرآيند مذاكرات صلح را تسريع بخشد. براساس برنامه اشرف‌غني براي تحت فشار قراردادن رهبران گروه طالبان براي آغاز مذاكرات صلح از طريق اسلام‌آباد، در هفته‌هاي اخير رئيس‌جمهور افغانستان امتيازاتي براي پاكستان از جمله راه‌اندازي عمليات‌هاي نظامي عليه شبه‌نظاميان بنا به درخواست اسلام‌آباد، قائل شده كه در زمان رياست‌جمهوري حامد كرزي غيرقابل تصور بود . اما حس عدم اطمينان مردم افغانستان نسبت به تلاشهاي اشرف‌غني رئيس‌جمهور اين كشور براي عملي ساختن طرحش براي آغاز مذاكرات صلح با طالبان از طريق جلب نظر ارتش پاكستان و استفاده از نفوذ اين كشور در اين گروه شبه‌نظامي، موجي از بي‌اعتمادي در جامعه ايجاد كرده است .
اكثر منتقدين سياست جديد اشرف‌غني معتقدند كه وي امتيازات زيادي به پاكستان داده است؛ تحويل يك فرمانده عالي‌رتبه طالبان پاكستاني به اسلام‌آباد و عدم جلوگيري از ورود بدون مجوز نيروهاي پاكستاني به خاك افغانستان به بهانه تعقيب گروههاي شبه‌نظامي نمونه‌هايي از مماشات حكومت جديد كابل در قبال پاكستان است . به عبارت ديگر اين عده معتقدند كه اشرف‌غني با به خطر انداختن دستاوردهاي سياسي افغانستان براي آزمودن راه‌هايي كه حكومت قبلي اين كشور از آنها دوري مي‌كرد، تلاش مي‌كند كه به تعهدات انتخاباتي خود جامعه عمل بپوشاند .
اين گروه جهت اثبات دلايل خود به عدم صداقت پاكستان در خصوص مذاكرات اشاره مي كنند. همچنانكه در ماه ژوئن سال 2011 ميلادي، دولت افغانستان راه را براي پاكستان به منظور بر سر ميز مذاكره كشاندن طالبان هموار كرده بود؛ به اين ترتيب كه هئيتي به رياست كرزي با رهبران عالي رتبه نظامي و غيرنظامي مانند «يوسف رضا گيلاني» نخست وزير سابق و ژنرال «اشفق پرويز كياني» رئيس ستاد ارتش پاكستان ديدار كرد. در اين ديدار، اشفق متعهد شد كه رهبران گروه طالبان را پاي ميز مذاكره بكشاند . در پي اين ديدار، يك جدول زماني براي انجام مذاكرات صلح تعيين و پس از مدتي از دستور كار خارج شد. همچنين زماني كوتاه از بازگشت هيئت افغانستاني گذشته بود كه «برهان‌الدين رباني» رئيس‌جمهور سابق و رئيس شوراي عالي صلح افغانستان، در يك حمله انتحاري كشته شد و چالش‌هاي روند صلح را بيشتر كرد . بسياري از شخصيت‌هاي دولتي و غيردولتي افغانستان پاكستان را متهم اصلي اين حادثه مي‌دانستند.
بر همين مبنا هر چند اكثر شخصيت‌هاي سياسي و مردم افغانستان خواهان كاهش چالش‌ها و افزايش ثبات داخلي خود هستند و تحقق اين موضوع را از دريچه مذاكرات صلح با طالبان دنبال مي‌كنند؛ اما در اين ميان آنها مخالف تاكتيك اشرف غني در اين خصوص يعني واسطه‌گري پاكستان هستند و معتقدند كه اتخاذ سياست تجربه شده به معناي شكست از پيش تعيين شده بوده و دستاورد خاصي به دنبال ندارد از همين رو منتقد جدي رويكرد جديد اشرف غني هستند.
به رغم اين مخالفت ها به نظر مي‌رسد كه اگر يك اراده سياسي قوي در كابل و اسلام آباد براي همكاري و كنترل گروه هاي راديكال افراطي شكل بگيرد و اگر هماهنگي بين اين دو كشور وجود داشته باشد شرايط تغيير كند. در اين صورت زمينه هاي سياسي مساعد خواهد شد و از طريق مذاكره با طالبان افغانستان و شريك سازي آنها در قدرت و گروه تحريك طالبان پاكستان از طريق سياسي مي توان مشكلات را حل كرد كه نهايتا هر دو كشور و و همچنين ديگر كشورهاي منطقه از آن سود خواهند برد.
