الوقت- مذاکره، روشي است براي نزديک شدن دو يا چند گروه، دو يا چند عقيده متفاوت، اما در عين حال برخلاف آنچه که طبيعت مذاکره اقتضا مي‌کند، در اکثر اوقات مذاکره مي‌کنند تا بر مواضع خود تأکيد بيشتري داشته باشند و موانعي که بر سر راه پيگيري سياست خاص وجود دارد از ميان برداشته شود.
عربستان که طرف اصلي انصارالله در بحث‌هاي امنيتي و سياسي است تا پيش از اجلاس آوريل 2016 کويت رغبتي به مذاکره و «حل سياسي» نشان نمي‌داد، اما يک باره به «اسماعيل ولد شيخ احمد» نماينده دبير کل سازمان ملل در امور يمن گفت آماده است تا در يک دور مذاکرات جدي به جنگ پايان دهد و سرتيپ احمد العسيري که سخنگوي ارتش عربستان است، با صراحت گفت جنگ به زمان پايان خود نزديک شده است. اما اين‌طور نشد و نه تنها مذاکرات به پايان جنگ منتهي نگرديد، بلکه حتي در حين مذاکرات دو هفته‌اي کويت هم از شدت حملات کاسته نشد.
واضح است که عربستان به توافق نمي‌انديشد، بلکه به مدلي مي‌انديشد که با آن انقلاب 2011 جوانان يمن را عقيم کرد يعني يک جابه‌جايي در حدي که جبهه يمن دستخوش تغيير نشود اين در حالي است که اوضاع يمن به طور کلي تغيير کرده است و حالا مخالفان يمني عربستان قدرتي به هم زده‌اند و لذا نمي‌توان آنان را با «جوانان ميدان تغيير صنعا» همسان فرض کرد.
دولت رياض توقع دارد انصارالله يمن زير بار يک بازي سياسي رود که نتيجه حتمي آن نابودي انصارالله خواهد بود. در بازي عربستان، انصارالله هيچ جايگاهي در حوزه امنيتي ندارد، در حوزه اجتماعي هم يک «انصارالله تسليم شده» اعتباري ندارد. عربستان مي‌گويد انصارالله بايد پس از تسليم شدن و اسقاط اعتبار اجتماعي آن،حزبي تأسيس کند و صرفاً به فعاليت سياسي بپردازد. نتيجه چنين رويکردي کاملاً واضح است و نيز کاملاً طبيعي است که انصارالله که تاکنون هزاران شهيد داده، تسليم نشود و زير بار مذاکره‌اي که به اين وضع غير عادلانه منتهي مي‌شود، نرود.
اما نکته اين نيست که عربستان چه مي‌خواهد و واکنش انصارالله چيست. آيا عربستان توانايي تحميل آنچه مي‌خواهد به يمني‌ها را دارد يا خير؟ با پاسخ به اين سؤال چرايي طولاني شدن جنگي که سعودي‌ها قصد داشتند ده روزه با نتايج بزرگ به پايان برسانند، مشخص مي‌شود. با اين وصف نبايد ترديد داشت که جنگ خارجي عليه يمن و درگيريهاي گروههاي مختلف در يمن، زماني به پايان مي‌رسد که عربستان به اين باور برسد که با اسلحه نمي‌تواند به نتيجه برسد.
